نیکلسون تحصیلات خود در کالج هرتفورد آکسفورد را در ۱۹۲۶ به پایان برد. او در آکسفورد تاریخ خواند و در مقام یک عضو موسس باشگاه کاوشگری دانشگاه آکسفورد از گرینلند و گینه بریتانیا دیدار کرد. وی در ۱۹۲۶ «پرندگان در انگلستان» را منتشر کرد.
وی در «هنر پرندهبینی» (۱۹۳۱) به همکاریها در باب مشاهده پرندگان و حفظ محیطزیست میپردازد. از ۱۹۴۷ تا ۱۹۴۸ در همکاری با یونسکو به شکلگیری «اتحادیه جهانی حفاظت از طبیعت» کمک کرد. در ۱۹۵۲ که در بلوچستان بود دچار بیماری فلج اطفال شد؛ این بیماری باعث شد تا آخر عمر وی بلنگد.
در ۱۹۶۱ همراه با ویکتور استولان و سر پیتر اسکات و گوی مونتفورت صندوق حیاتوحش را تاسیس کرد که اکنون از آن با عنوان «صندوق جهانی برای طبیعت» یاد میشود.
وی از موسسان انستیتوی جهانی محیطزیست و توسعه هم بود و در ۱۹۶۶ موسسه محیطزیستی «مشاوران کاربری زمین» را تاسیس کرد و تا ۱۹۸۹ ریاست آن را بر عهده داشت. در ۱۹۷۶ برای تاسیس نخستین پارک اکولوژی شهری بریتانیا فعالیت کرد.
مقاله نیکلسون در ۱۹۳۱ با عنوان «یک برنامه ملی برای بریتانیا» به تشکیل اندیشکده «برنامهریزی سیاسی و اقتصادی» منجر شد که اکنون از آن با عنوان «انستیتو مطالعات سیاستگذاری» یاد میشود. او درباره روشهای حکمرانی هم صاحبنظر بود و کتابی با عنوان «سیستم» نوشت.
وی در ۱۹۴۰ به «خدمات مدنی» پیوست و در جنگجهانی دوم برای وزارت کشتیرانی کار میکرد و سپس به وزارت ترابری جنگی پیوست.
وی ۲۶ آوریل ۲۰۰۳ در نود و هشت سالگی درگذشت. هر سال در روز تولد وی گروهی از افراد در بخشی از پیادهرو یوبیل در لندن راهمیروند تا یاد وی را که این گذر را تاسیس کرده بود، زنده نگه دارند.
