پنج دهه پیشتر روز ۲۲ آوریل (۳ اردیبهشت) را "روز زمین" نام‌گذاری کردند، روزی نه برای جشن گرفتن، که برای واداشتن انسان‌ها، خصوصا کسانیکه به هر شکل در هر کجا و در هر موقعیتی مسئولیتی برعهده دارند، خصوصا تصمیم‌سازان و تصمیم‌گیران کشورها، به اندیشیدن پیرامون زمین و به کار بردن عقلانیت بیشتر در رفتارهاست.

روز زمین در اصل برای "اعتراض به رفتارهای فردی و جمعی تسهیل کننده نابودی زمین است" رفتارهایی که هر یک از ما، انسان‌ها در آن نقش داشته و داریم؛ از ریختن زباله‌ و خصوصا زباله‌های غیرقابل یا سخت تجزیه پذیر تا استفاده به حد و حصر از منابع آبی و خاکی تا برهم زدن نظم و سیستم منظم محیط زیست.

شاید بهتر آنست که بگوییم که روز جهانی زمین در واقع روزی برای افزایش آگاهی رفتارهای مخرب‌ تک تک افراد نسبت به محیط زیست است.

روزی که باید احترام گذاشتن به زمین و قدردان این نعمت بزرگ بودن را به خودمان و دیگران یادآور شویم و مدام تکرار کنیم که زمین متعلق به همه موجوداتی‌ست که امروز و فردا در آن زندگی می‌کنند.

استاد بخش علوم زمین دانشگاه شیراز در گفت و گو با ایسنا، به دلیل نامگذاری "روزی برای زمین" پرداخت و با بیان اینکه یک هدف از این اقدام، تفکر بیشتر و پی بردن دقیقتر انسان به اهمیت زمین و استفاده بهینه از منابع آن، بدون وارد کردن زیان و از بین بردن این منابع است، گفت: باید به نسل‌های امروز آینده یادآوری کرد که ما زمین را از گذشتگان گرفته‌ایم و باید برای دیگران آن را حفظ کنیم.

محمدعلی رجب زاده با اشاره به اینکه زمین برای رسیدن به تعادل میلیون‌ها و میلیاردها سال صرف کرده است، گفت: زمین مسیری طولانی برای پایداری طی کرده و همچنان در حال طی مسیرهایی است برای آنکه از آسیبهای وارد شده به آن بگذرد.

وی با یادآوری اینکه دورانی طولانی برای ایجاد منابع مختلف نظیر آب، خاک، جنگل و .... صرف شده است، گفت: هر آنچه از رفتار و کنش‌های انسانی که تعادل زمین را بر هم بزند، می تواند حیات را دچار آسیب کند، اگر تعادل زمین بر هم بخورد، وضعیت غیرقابل پیش بینی را پیش رو خواهیم داشت.

این استاد دانشگاه شیراز با بیان اینکه برخی آسیبها به دلیل رخدادهای طبیعی کوچک و بزرگ به زمین وارد می‌شود، گفت: آنچه باعث شده تا روزی برای زمین، در نظر گرفته شود، تغییرات شدید و عمیقی‌ست که به توسط انسان و به دلیل رفتارها و فعالیتهای انسانی، حادث شده است.

وی ادامه داد: تغییراتی که توسط انسان اتفاق افتاده و تداوم دارد، می‌تواند وضعیتی غیرقابل پیش‌بینی را پیش روی ما قرار دهد، وضعیتی که بسیار خطرناک خواهد بود و کل حیات را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

رجب زاده با تاکید بر اینکه، انسان باید به این بیندیشد که تنها یک "زمین" در اختیار دارد و باید به درستی از این نعمت استفاده کند، گفت: آنچه به عنوان منابع زمینی در اختیار ما قرار دارد، بعضا تجدیدپذیر نیست یا برای تجدید آن هزاران، میلیونها و حتی میلیاردها سال، زمان نیاز است.

او با بیان اینکه رفتارهای انسانی زمینه ساز آلودگی آب و خاک، از کنشهایی است که حیات را با مخاطره جدی مواجه کرده است، گفت: خاک زنده و در بر گیرنده موجودات زنده است، خاک تنها اجزای معدنی نیست که ما بی مهابا از آن بهره ببریم.

این استاد دانشگاه شیراز با یادآوری اینکه رفتاری نظیر آتش سوزی عمدی و غیرعمدی اراضی مختلف، موجب از بین رفتن ریز میکروارگانیسمهای موجود در خاک می‌شود، گفت: جنگل‌ها و مراتع طی یک دوره کوتاه ایجاد نشده که ما به راحتی آن را از دست بدهیم؛ برای استفاده مطلوب از زمین و منابع آن، بشر نیازمند به کارگیری عقلانیت بیشتر و مدیریت بهتر است.

رجب زاده با اشاره به اینکه سرعت فعالیت‌های بشر همواره در حال افزایش است و این فعالیتها، تغییراتی در زمین و این کره خاکی ایجاد کرده و می‌کند، گفت: تمام رفتارها و فعالیت‌های بشر بر زمین و هوا، تاثیرگذار است و آنچه که امروز تحت عنوان تغییرات جوی و کاهش منابع آبی و .. با آن مواجه هستیم نتیجه همین تاثیرات است.

این استاد دانشگاه شیراز گفت: برای حفظ زمینی که یک دانه از آن بیشتر وجود ندارد باید با دقت و وسواس بیشتری رفتار کرد؛ زیرا هنوز پیش بینی نشده که بشر بتواند به راحتی و  خیلی زود از این سیاره خاکی مهاجرت کرده و ادامه حیات را آنهم نه به شکل کنونی آن و با این همه زیبایی و تنوع و تکثر، در نقطه دیگری تدام بخشد.

انتهای پیام