حال که عدد نقشی در زندگی مردم داشته، مثل هر عنصر دیگر که وارد زندگی انسان‌ها شده‌ است، روی بخشی از باور‌ها و فرهنگ عامه نیز تأثیر می‌گذارد. در نتیجه، اعداد نیز مانند بسیاری مسائل دیگر، دنیایی از عقاید و گاه خرافه را با خود به همراه دارند!

 

البته بیشتر این باورها، ریشه تاریخی یا در پندار‌های مردم دارند که عددی، نحس یا سعد تلقی می‌شود. جالب است که گاه این باورها، ریشه خود را مذهب می‌دانند، اما در آموزه‌های هیچ آیینی، سعد یا نحس دانستن اعداد و پدیده‌ها توصیه نمی‌شود و چنین باور‌هایی معمولا از عقاید خرافی مردم، رشد پیدا می‌کنند. در ادامه، تعدادی از این اعداد، بررسی شده‌اند.

 

 

گرچه مفهوم سعد و نحس یا شانس داشتن و نداشتن اعداد در گذشته بیش از امروز طرفدار داشته است، اما هنوز در بعضی از کشور‌ها عمیقا به آن پایبندند؛ تا حدی که از اعداد نحس در سطح شهر خود نیز استفاده نمی‌کنند. بنابر این، شناخت چنین مطالبی به شما کمک می‌کند با علل بعضی اقدامات در یک شهر خارجی، آشنا شوید یا در برقراری ارتباط با مردم از فرهنگ‌های متفاوت، حرفه‌ای‌تر عمل کنید.

 

نسل جدید ایرانیان، چندان اعتقادی به نحس بودن اعداد ندارند، اما میان بعضی اقوام، هنوز بسیار جدی گرفته می‌شود. مثلا بین مردم آمریکای شمالی و اروپا ۱۳ بسیار بدشگون است، به‌خصوص اگر با جمعه نیز همزمان شود! این باور به بدشگونی تا اندازه‌ای در برخی افراد شدت دارد که به آن، سیزده‌ هراسی می‌گویند.

 

گفته شده است که بخشی از ریشه آن به ماجرای شام آخر حضرت عیسی (ع) با حواریون برمی‌گردد. حواریون ۱۲ تن بودند و یکی از آنها، یهودا، عیسی مسیح (ع) را با رشوه به مأموران رم فروخت و باعث شد او را به صلیب بکشند.

 

 

از نظر ژاپنی‌ها، عدد ۴ نحس است، زیرا تلفظ آن شبیه واژه «مرگ» (شی 死) در زبان ژاپنی است. این باور به اندازه‌ای در ژاپن قدرت دارد که حتی تعداد هتل‌های ۴ ستاره بسیار کم بوده و بیشتر هتل‌های سه و پنج ستاره است!

 

 

 

 

اگر بین اتاق‌های هتل، شماره ۴ ندیدید نیز تعجب نکنید، زیرا نبود اتاقی با شماره ۴ هم به همین باور برمی‌گردد. حتی گفته شده است که مردم، خانه‌هایی با پلاک ۴ یا در طبقه چهارم را نمی‌خرند.

 

 

 

 

البته ترس از عدد ۴ یا به عبارتی تترافوبیا، تنها محدود به ژاپن نیست و در کره و چین نیز وجود دارد. بعضی می‌گویند این ترس و باور به نحس بودن عدد ۴ از چین به سایر کشور‌های آسیایی نفوذ پیدا کرده است.

 

 

عدد ۱ در فرهنگ چینی، وضعیت خنثی و بینابینی دارد؛ یعنی نه نحس و نه مبارک محسوب می‌شود. آنها معتقدند که درون این عدد هم برنده بودن جای دارد و هم تنهایی. در نتیجه این باور نیز روز ۱۱ سپتامبر را به مجرد‌ها اختصاص داده‌اند، زیرا عدد ۱ نماد تنهایی و تجرد است!

 

 

 

 

 

همان‌طور که درباره اعداد نحس گفته شد، این نحوست و مبارکی بر اساس باور‌های مردم شکل گرفته‌اند. هنوز مردم تلاش می‌کنند از اعداد خوش‌یمن، استفاده و از اعداد نحس فرار کنند تا مشکلات کمتری گریبان‌گیر زندگی‌ آنها شود!

 

مردم حاضرند که هزینه بیشتری بابت دریافت شماره تلفن با اعداد شگون‌دار، شماره پلاک و به همین ترتیب هر فعالیت دیگر که با اعداد مبارک و خوش‌یمن ارائه می‌شود، بپردازند!

 

 

عدد ۹ نیز از آن اعدادی است که در یک فرهنگ، مبارک و خوش‌یمن و در فرهنگی دیگر نحس تلقی می‌شود. این عدد در فرهنگ چینی‌ها، ارتباطی با امپراطوری چین دارد. در زمان امپراطوری، مقامات دولتی بر اساس سیستم ۹ امتیازی رده‌بندی می‌شدند. 

 

از طرفی، هم‌آوایی عدد ۹ با واژه jiǔ که مفهوم دوام و پایداری دارد، سبب می‌شود در عروسی‌های چینی به نشانه دوام زندگی مشترک، نقش‌آفرینی کند.

 

در برابر فرهنگ چینی، در ژاپن عدد ۹ نحس محسوب می‌شود. چون تلفظ آن مانند زمانی است که فردی را شکنجه می‌کنند. همچنین، هنرمندان ژاپنی باور دارند که چند تن پس از نواختن سمفونی ۹ مرده‌اند! 

 

 

 

 

 

چینی‌ها، ۸ را عدد خوش‌اقبالی می‌دانند. همان‌طور که عدد ۴ شبیه به واژه مرگ تلفظ می‌شد و نحس بود، بر عکس، عدد ۸ فا تلفظ می‌شود که شبیه به کلمه فه آ به معنی شانس و اقبال است.

 

 

 

 

برای چینی‌ها این عدد نشانه ثروت، سلامتی و خوش‌اقبالی است. شاید جالب باشد که بدانید که دلیل آغاز المپیک چین در ۲۰۰۸/۰۸/۰۸ در ساعت ۸:۰۸:۰۸ همین باور بود.

 

عدد ۸ علاوه بر چین، در آلمان نیز خوش‌یمن تلقی می‌شود.

 

 

عدد ۷ بیشتر بین ادیان و از نگاه مذهبی، خوش‌یمن تلقی می‌شود. کلیمیان به خوش‌یمنی عدد ۷ باور دارند. علاوه بر آنها، مسیحیان نیز ۷ گناه کبیره و ۷ پیمان مقدس را نشانه اهمیت این عدد می‌دانند.

 

در ایران نیز عدد ۷ قداست دارد. بخشی از آن به اسلام برمی‌گردد و بخشی دیگر پیش از اسلام وجود داشته است. این تأثیرگذاری را در معماری و هنر ایرانیان به خوبی می‌بینیم که از عدد ۷ در آثار خود به زیبایی استفاده کرده‌اند.

 

البته به‌جز مواردی که گفته شد، در چین عدد ۷ را نامبارک می‌دانند، زیرا ماه هفتم از تقویم سنتی چینی، ماه شبح است و آنها معتقدند در نخستین روز این ماه، در‌های جهنم باز می‌شود و به ارواح، اجازه ورود به دنیای زندگان را می‌دهند!

 

 

 

 

 

عدد ۳ در برخی فرهنگ‌ها مبارک تلقی می‌شود و مفهوم تأکیدی و گاه مقدس دارد.

 

 

 

 

به‌عنوان مثال، مردم آمریکای شمالی و سوئد، با توجه به داستان‌های عامیانه، مانند غول چراغ جادو، عدد ۳ را خوش‌یمن می‌دانند، اما این عدد در برخی فرهنگ‌ها مانند فرهنگ چین، نامبارک است!