به گزارش رکنا، رسیدگی به این پرونده از پاییز سال 96 با درگیری مرگبار دو راننده تاکسی در یکی از خیابان‌های جنوب تهران آغاز شد. پس از گزارش درگیری بلافاصله مأموران به محل اعزام شدند و مشخص شد که یکی از راننده‌ها به‌نام قاسم توسط راننده دیگری به‌نام محسن بشدت مجروح شده که در ادامه قاسم به بیمارستان منتقل شد و ساعاتی بعد هم وی به سبب خونریزی شدید در ناحیه سفیدران جان باخت.
با دستگیری متهم، وی درگیری با قاسم را پذیرفت ولی ادعا کرد که او ضربه‌ای به مقتول نزده است. در ادامه مأموران به سراغ شاهدان درگیری رفتند که همه آنها هم با تأیید اظهارات متهم گفتند: درگیری از طرف مقتول شروع شد و محسن تلاش می‌کرد تا از درگیری بگریزد اما قاسم دست بردار نبود و مدام به محسن حمله می‌کرد تا اینکه محسن قمه‌ای را از ماشین بیرون آورد تا قاسم بترسد و عقب بکشد اما او باز هم حمله کرد و در نهایت قمه به پایش خورد اما ما ندیدیم که محسن ضربه‌ای به مقتول بزند.
پس از آن متهم در شعبه ۱۱ دادگاه کیفری یک استان تهران محاکمه شد و بازهم اتهام قتل عمد را نپذیرفت با این حال بر اساس مستندات و درخواست اولیای دم متهم به قصاص محکوم شد. پس از آن متهم به حکم اعتراض کرد و دیوان عالی کشور حکم را نقض و پرونده به شعبه هم‌عرض فرستاده شد. به‌این‌ترتیب پرونده در شعبه 12 دادگاه کیفری استان تهران تحت رسیدگی قرار گرفت.
در این جلسه دادگاه متهم بازهم اتهام قتل را رد کرد و مدعی شد مقتول خودش مقصر بوده و من هیچ ضربه‌ای به مقتول نزده‌ام.
با پایان اظهارات متهم قضات شعبه 12 برای تصمیم‌گیری در این زمینه تحقیقات خود را آغاز کردند و از متهم پرسیدند آیا می‌توانی شاهدان درگیری را به دادگاه معرفی کنی که متهم اسامی شاهدان درگیری را که از همکاران متهم و مقتول بودند در اختیار قضات قرار داد و قضات برای تحقیق درباره ادعای متهم مبنی بر اینکه ضربه‌ای به مقتول نزده و مست بودن مقتول، شاهدان را احضار کردند و قرار شد تا پس از تکمیل تحقیقات و اظهارات شاهدان رأی صادر شود.آخرین قیمت های بازار ایران را اینجا کلیک کنید.
