به گزارش خبرنگار خبرگزاری صدا و سیما؛ سید آرش حسینی میلانی صبح امروز در نطق پیش از دستور دویست و هشتاد و پنجمین جلسه صحن علنی شورای اسلامی شهر تهران، گفت: امروز لایحه طرح جامع مدیریت پسماند در صحن شورا بررسی شد و ریلگذاری جدیدی را برای یکی از مهمترین حوزههای خدماتی مدیریت شهری در افق زمانی ۲۰ ساله آینده ترسیم میکند.
وی با طرح این سوال که پسماند شهر تهران در چه نقطهای از منحنی تحولات خود قرار دارد؟ و چشمانداز وضعیت پسماند پایتخت در افق ۲۰ ساله چگونه است؟، به شرایط وضعیت مدیریت پسماند شهر تهران اشاره کرد و اظهار داشت: هماکنون سرانه تولید پسماند در تهران ۷۶۴ گرم در روز است که ۴۹۲ گرم به بخش خانگی، ۲۷۲ گرم به بخش غیرخانگی اختصاص دارد.
این عضو شورا ادامه داد: براساس نتایج نمونهگیریهای انجام شده در مبدا، ۵۸ درصد پسماندهای خانگی، غذایی بوده، ۳۴ درصد پسماند خشک ارزشمند و هشت درصد پسماند خشک غیرارزشمند است که ترکیب پسماند خشک ارزشمند شامل پلاستیکها ۱۸ درصد، مقوا و کارتن ۱۰ درصد، فلزات ۱.۵ درصد، شیشه ۲.۵ درصد و نان ۳ درصد است.
حسینی میلانی با بیان اینکه مناطق ۱، ۳، ۱۱ و ۱۲ دارای بیشترین سهم پسماند خشک ارزشمند و مناطق ۱۷ و ۱۴ دارای کمترین سهم پسماند خشک ارزشمند هستند، تصریح کرد: در مقایسه با نتایج ترکیب پسماند مسکونی در مبدا نسبت به سال ۸۷، میتوان نتیجه گرفت میزان پسماند تر، شش درصد در مبادی کاهش داشته و میزان پسماند خشک شش درصد افزایش داشته است.
وی با بیان اینکه فرکانس جمعآوری پسماند حداقل یک بار در شبانهروز است، اما در بسیاری از مناطق این کار بیش از یک بار انجام میشود، خاطرنشان کرد: در ۱۰ درصد نقاط نیز فرکانس جمعآوری پسماند تا سه بار در روز برآورد میشود. براین اساس، فرکانس کلی جمعآوری پسماند در تهران برابر با ۱.۴ بار در روز است. در حالی که در بسیاری از کشورهای توسعهیافته فرکانس جمعآوری یک بار در هفته است.
سخنگوی کمیسیون سلامت، محیط زیست و خدمات شهری با بیان اینکه بیش از ۸۰ درصد پسماند تولیدی به آرادکوه (بین ۵۰۰۰ تا ۵۵۰۰ تن) حمل میشود، ابراز داشت: ۶۰ درصد کل پسماند تولیدی تهران دفن میشود که درصد دفن اصولی آن ناچیز است. در مورد پسماند ساختمانی ۶۲ درصد منتقل شده و ۹۵ درصد آن دفن میشود.
حسینی میلانی میزان وصولی هزینههای خدمات پسماند را حدود ۵۰ درصد برشمرد و بیان کرد: اکنون پرداخت کامل عوارض فقط در زمان نقل و انتقال ملک یا انحصار وراثت اجباری است و در حالت عادی، سازوکاری برای دریافت به روز این عوارض وجود ندارد.
وی با اشاره به حضور شبکههای غیررسمی جمعآوری پسماند یادآور شد: گسترش زبالهگردی و شکلگیری یک بخش غیررسمی بزرگ، فعالیت کودکان کار در بخشهای غیررسمی، اعتراض به فعالیت مجتمع آراد کوه، میزان پایین مشارکت اجتماعی در ذخیرهسازی و تفکیک از مبدا و بیانگیزگی و سردرگمی شهروندان به دلیل اجرای برنامههای مختلف و منقطع در زمینه تفکیک، جزو آسیبهای اجتماعی مهم در حوزه پسماند است.
وی ادامه داد: باید بپذیریم تهران برای زیستپذیر باقی ماندن و مدیریت بهینه و متناسب با استانداردهای محیطزیستی و بهداشتی چاره و الزامی جز اصلاح در روند مدیریت پسماند خود ندارد. ادامه روند موجود، نه تنها دیگر متناسب با توان اقتصادی شهر نیست بلکه لطمات غیر قابل جبرانی به محیطزیست تهران و حریم پیرامونی آن وارد میکند.
به گفته حسینی میلانی، طرح جامع مدیریت پسماند تهران با چشماندازی ۲۰ ساله، شش هدف، یکپارچگی کلیدی سیستم مدیریت پسماند شهری، بهینهسازی فرایندهای موجود مدیریت پسماند، پایداری اقتصادی و مالی، کمینهسازی اثرات سو بهداشتی و محیطزیستی، جلب مشارکت حداکثری و کاهش آسیبها و اثرات سو اجتماعی و فرهنگی را مشتمل بر ۱۳ راهبرد و ۳۵ سیاست کلان در چارچوب راهکارهای فنی و محیطزیستی و برنامههای اقدام مشخص ارائه داده است.
وی در تشریح ویژگیهای طرح جامع مدیریت پسماند اظهار داشت: تغییر سیستم جمعآوری از فرم فعلی به سیستم ترکیبی جمعآوری از درب منزل و مخازن هوشمند، یکی از مهمترین خروجیهای طرح جامع مدیریت پسماند است و دستاورد ملموس آن، کاهش پدیده زبالهگردی و بهبود منظر شهری است.
