به گزارش تابناک؛وقتی از هیوندای سوناتا مدل ۲۰۰۸ صحبت میکنیم، در واقع درباره خودرویی حرف میزنیم که درست در نقطه عطف بازار خودرو ایران ظاهر شد؛ بازاری که هنوز ذهنش درگیر برندهای ژاپنی بود، اما آرامآرام داشت به سمت کرهایها متمایل میشد. سوناتا ۲۰۰۸، که در واقع متعلق به نسل NF سوناتا است، محصول دورهای است که هیوندای تصمیم گرفت از یک خودروساز اقتصادی و محافظهکار، به بازیگری جدی در کلاس سدانهای متوسط تبدیل شود.
این نسل از سوناتا نه آنقدر ساده و بیادعا بود که نادیده گرفته شود و نه آنقدر لوکس که از دسترس قشر متوسط خارج بماند. دقیقاً همین تعادل، رمز موفقیتش در بازار ایران شد.
از نظر طراحی ظاهری، سوناتا ۲۰۰۸ امروز شاید هیجانانگیز به نظر نرسد، اما باید آن را با معیارهای زمان خودش سنجید. خطوط بدنه ساده، کشیده و محافظهکارانهاند. جلوپنجره نه تهاجمی است و نه بیش از حد خنثی. چراغها فرم کلاسیک دارند و بدنه فاقد اغراقهای طراحی است. همین سادگی باعث شد سوناتا دیرتر از رقبا پیر شود. هنوز هم اگر یک نمونه سالم از آن را در خیابان ببینید، حس «خودروی از مدافتاده» را منتقل نمیکند.
در داخل کابین، فلسفه هیوندای کاملاً مشخص است: راحتی قبل از هیجان. داشبورد طراحی پیچیدهای ندارد، اما ارگونومی آن دقیق و کاربردی است. دکمهها در جای درست قرار گرفتهاند، خوانایی ادوات خوب است و همهچیز طوری چیده شده که راننده و سرنشین، بدون درگیری ذهنی، با خودرو ارتباط بگیرند. کیفیت متریال در حد خودروهای ژاپنی همرده نیست، اما برای زمان خودش کاملاً قابل قبول و حتی در برخی موارد جلوتر از رقبا بود.
فضای کابین یکی از نقاط قوت جدی سوناتا است. صندلیهای جلو نرم و مناسب سفرهای طولانیاند و در ردیف عقب، فضای پا و سر چیزی کم نمیگذارد. این دقیقاً همان چیزی بود که خانوادههای ایرانی را جذب میکرد. سوناتا خودرویی بود که میشد با آن سفر رفت، بچهها را سوار کرد، بار گذاشت و بدون خستگی به مقصد رسید.
اما جذابیت اصلی سوناتا ۲۰۰۸ برای بسیاری از خریداران، نه در ظاهر و نه حتی در کابین، بلکه زیر کاپوت آن بود. در بازار ایران، این خودرو عمدتاً با موتور ۲.۴ لیتری چهار سیلندر عرضه شد. موتوری با کد Theta که حدود ۱۶۰ اسب بخار قدرت و نزدیک به ۲۲۰ نیوتنمتر گشتاور تولید میکرد. این اعداد شاید امروز معمولی به نظر برسند، اما در آن سالها کاملاً رقابتی بودند.
این موتور در کنار گیربکس ۴ یا ۵ سرعته اتوماتیک، ترکیبی میساخت که تمرکزش روی نرمی و آرامش بود، نه شتابگیری هیجانی. شتاب صفر تا صد سوناتا عددی در حدود ۹ ثانیه است، اما مهمتر از عدد، نحوه ارائه قدرت است؛ نرم، یکنواخت و بدون ضربه. این همان چیزی بود که رانندههای ایرانی دوست داشتند: حرکت بیدردسر در ترافیک و سفرهای طولانی بدون تنش.
مصرف سوخت سوناتا نیز در مقایسه با ابعاد و وزنش منطقی است. در شرایط واقعی، مصرف ترکیبی حدود ۹ تا ۱۰ لیتر در صد کیلومتر کاملاً دستیافتنی است. البته در ترافیک سنگین شهری تهران، این عدد بالاتر میرود، اما هنوز هم در محدوده قابل قبول باقی میماند.
از نظر فنی، سوناتا ۲۰۰۸ خودروی پیچیدهای نیست و همین سادگی نسبی یکی از مزایای بزرگ آن در بازار ایران محسوب میشود. سیستم تعلیق جلو از نوع مکفرسون و عقب مولتیلینک است؛ ترکیبی که هم سواری نرم فراهم میکند و هم پایداری قابل قبول در سرعتهای بالا. البته نباید انتظار هندلینگ اسپرت داشت. سوناتا برای رانندگی تهاجمی ساخته نشده؛ ذات آن آرام، خانوادگی و منطقی است.
فرمان خودرو سبک است و در سرعتهای پایین، کار را برای رانندگی شهری آسان میکند. در سرعتهای بالا کمی از حس ارتباط مستقیم با جاده کم میشود، اما این هم در راستای همان فلسفه راحتی تعریف شده است. ترمزها عملکرد قابل قبولی دارند، هرچند در رانندگی پرفشار، افت عملکرد احساس میشود؛ موضوعی که بین بسیاری از سدانهای این کلاس مشترک است.
اما هیچ خودرویی بدون ایراد نیست و سوناتا ۲۰۰۸ هم از این قاعده مستثنا نیست. یکی از مهمترین نقدهایی که به این خودرو وارد میشود، کیفیت متوسط برخی قطعات داخلی است. داشبورد و رودریها در نمونههای کارکرده ممکن است صدا بدهند یا دچار استهلاک ظاهری شوند. همچنین گیربکس اتوماتیک، اگر بهدرستی سرویس نشده باشد، میتواند در درازمدت دردسرساز شود.
از نظر فنی، موتور Theta در برخی بازارها سابقه مشکلاتی مانند مصرف روغن یا استهلاک زودهنگام داشته، اما در ایران، بسیاری از این مشکلات بیشتر به نگهداری نادرست برمیگردد تا ذات موتور. نمونههایی که سرویس منظم داشتهاند، معمولاً عمر فنی بالایی از خود نشان دادهاند.
در بحث هزینه نگهداری، سوناتا در مقایسه با رقبای ژاپنی کمی گرانتر است، اما نه آنقدر که توجیه اقتصادیاش زیر سؤال برود. قطعات در بازار ایران بهوفور یافت میشود و تعمیرکار آشنا با این خودرو کم نیست. همین دسترسی مناسب، باعث شد سوناتا بهجای یک خودروی خاص و پرریسک، به انتخابی منطقی تبدیل شود.
اگر بخواهیم سوناتا ۲۰۰۸ را در یک جمله توصیف کنیم، باید گفت این خودرو نماینده دورهای است که هیوندای فهمید برای موفقیت، لازم نیست فقط ارزان باشد؛ باید قابل اعتماد، راحت و متناسب با نیاز بازار هدف هم باشد. سوناتا نه خودرویی هیجانانگیز است و نه نماد لوکسگرایی، اما دقیقاً همان چیزی است که بسیاری از خانوادههای ایرانی در آن سالها میخواستند.
شاید امروز با معیارهای جدید، سوناتا ۲۰۰۸ خودرویی معمولی به نظر برسد، اما نباید فراموش کرد که همین خودرو بود که ذهن بسیاری از خریداران ایرانی را نسبت به برندهای کرهای تغییر داد. سوناتا آمد، جا افتاد و ثابت کرد که همیشه ژاپنیها تنها انتخاب منطقی نیستند. اگر هنوز هم یک نمونه سالم و درست نگهداریشده از آن پیدا شود، میتواند همچنان یک سدان خانوادگی قابل احترام باشد؛ بیادعا، راحت و قابل اتکا.
