به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از الجزیره، در پی گسترش شهرک سازی صهیونیست‌ها در قدس اشغالی و آوارگی فلسطینیان از این منطقه، محافل فلسطینی و منطقه‌ای در مورد نقشه‌های توطئه آمیز رژیم صهیونیستی برای تغییر شکل جمعیتی و جغرافیایی کرانه باختری از طریق یک پروژه دوجانبه با هدف جداسازی شمال این منطقه از جنوب آن هشدار می‌دهند.

فراس القواسمی، کارشناس امور فلسطین در این زمینه گفت که طبق پروژه رژیم صهیونیستی برای جداسازی شمال کرانه باختری از جنوب آن، اشغالگران قصد دارند قدس شرقی را به طور کامل از محیط فلسطینی خود جدا و مناطق فلسطینی را به بیش از ۲۰۰ منطقه محصور جدا از هم و بدون هیچ گونه پیوستگی جغرافیایی تبدیل کنند.

این واقعیت‌ها بعد از آن فاش شد که یسرائیل کاتس، وزیر جنگ رژیم صهیونیستی دیروز از آغاز ساخت ۱۲۰۰ واحد مسکونی جدید در شهرک بیت ایل، واقع در شمال رام الله، خبر داد.

وزیر جنگ رژیم صهیونیستی همچنین به تلاش برای ایجاد پایگاه‌های شهرک‌نشینی بیشتر به عنوان بخشی از پروژه موسوم به «نحال»، در چارچوب برنامه‌های گسترده‌تر برای بازسازی شهرک‌ها و پایگاه‌های ارتش صهیونیستی در شمال کرانه باختری اشغالی اشاره کرد.

جداسازی شمال کرانه باختری از جنوب

نگران کننده‌ترین اطلاعاتی که درباره پروژه «E1» و پروژه «قدس بزرگ» به عنوان ابزارهای استراتژیک رژیم صهیونیستی برای دستیابی به اهداف خود در سیطره بر اراضی فلسطینی‌ها وجود دارد، این است که طبق اطلاعات موجود، این پروژه نه تنها قصد دارد ۱۲ کیلومتر مربع از اراضی فلسطینیان را غصب کند، بلکه یک گذرگاه امن برای رژیم صهیونیستی به وجود می‌آورد که دریای مدیترانه را به دره اردن و دریای مرده متصل می‌کند.

برخلاف تبلیغات صهیونیست‌ها مبنی بر اینکه شهرک‌ها صرفاً پایگاه‌های مرزی کوچکی هستند، اما نقشه‌هایی که در مورد تصمیم اخیر رژیم صهیونیستی برای گسترش شهرک سازی‌های آن منتشر شده، بیانگر آن است که کرانه باختری توسط ۴ بلوک بزرگ شهرک نشینی یعنی (آریل، مودیعین ایلیت، گیوات زئیف و معاله آدومیم) کنترل می‌شود که به عنوان شهرهای کاملاً یکپارچه با زیرساخت‌ها و ساختارهای اداری کامل عمل می‌کنند.

با توجه به واقعیت‌های میدانی، این نقشه شبکه پیچیده‌ای از جاده‌های فرعی را نشان می‌دهد که تقریباً ۱۰۰۰ کیلومتر امتداد دارند. این جاده‌ها شهرک‌ها را به هم متصل می‌کنند و همزمان قلمرو فلسطین را تکه تکه می‌کنند.

این شبکه جاده‌ای، که با قانونی شدن پایگاه‌های جدید شهرک‌سازی (مانند سنور) و سایر نقاط در اعماق کرانه باختری تقویت شده است، سرزمین‌های فلسطینی را به تقریباً ۲۳۵ منطقه محصور جدا از هم تبدیل کرده است که فاقد هرگونه پیوستگی جغرافیایی یا جمعیتی هستند.