به گزارش خبرنگار مهر، علیرضا افسری ظهر یکشنبه در جمع اصحاب رسانه با تشریح آمارهای جمعیتی استان اظهار کرد: بخشی از افزایش آمار فوت در برخی سالها به اجرای طرح ضربتی ثبت احوال در سال ۱۳۷۵ بازمیگردد که طی آن، اسناد راکد و فوتهای اعلامنشده برای جلوگیری از سوءاستفاده، بهصورت «فوت نامعلوم» ثبت شد.
وی افزود: پس از آن، روند فوت در استان تا پیش از کرونا تقریباً ثابت بود، اما در سالهای ۱۳۹۹ و ۱۴۰۰ به دلیل شیوع کرونا افزایش داشت. با این حال، در مجموع سیر فوت در استان قزوین نوسان شدید نداشته است.
مدیرکل ثبت احوال استان قزوین با اشاره به آمار فوت سال جاری گفت: در سال جاری ۴ هزار و ۷۸۲ مورد فوت در استان ثبت شده که معادل ۵.۴ فوت به ازای هر هزار نفر جمعیت است؛ این عدد همچنان بالاتر از میانگین کشوری قرار دارد.
افسری میانگین سنی فوتشدگان را یکی از شاخصهای امیدوارکننده دانست و بیان کرد: امید به زندگی در میان بانوان استان از ۷۰ سال به ۷۲ سال افزایش یافته است. این شاخص در مردان کاهش جزئی داشته و از ۶۷ سال به ۶۶ سال رسیده، اما در مجموع امید به زندگی زنان در استان وضعیت بهتری دارد.
وی جمعیت استان قزوین را یک میلیون و ۳۴۶ هزار نفر اعلام کرد و گفت: با وجود افزایش جمعیت کشور از حدود ۳۳ میلیون نفر در سال ۱۳۵۵ به نزدیک ۸۶ میلیون نفر، جمعیت استان قزوین رشد متناسبی نداشته و سهم استان از جمعیت کشور کاهش یافته است؛ بهطوریکه سهم قزوین از جمعیت کشور به حدود نیم درصد رسیده است.
مدیرکل ثبت احوال استان قزوین با هشدار درباره ساختار سنی جمعیت اظهار کرد: متولدین دهه ۶۰ تا سال ۱۴۱۵ وارد سن سالمندی میشوند و استان قزوین در آینده جزو استانهای با جمعیت سالمند بالا خواهد بود. در سال ۱۳۹۵، سهم سالمندان در استان ۶ درصد بود که کمتر از میانگین کشوری (۶.۱ درصد) محسوب میشد اما پیشبینی میشود در سال ۱۴۱۵ سهم سالمندان استان به حدود ۱۱ درصد برسد که از میانگین کشور پیشی خواهد گرفت.
افسری افزایش جمعیت بازنشستگان را یکی از پیامدهای این روند دانست و تأکید کرد: ناترازی جمعیتی میتواند منجر به کاهش رشد اقتصادی شود و آنچه مورد نیاز کشور و استان است، توازن جمعیتی در تمام ردههای سنی است.
وی با اشاره به افت شدید نرخ ولادت گفت: نرخ تولد که در سال ۱۳۵۵ حدود ۴۵.۹ تولد به ازای هر هزار نفر بوده، در سال ۱۴۰۰ به ۱۱.۶ کاهش یافته و در سال جاری به ۹ تولد به ازای هر هزار نفر جمعیت رسیده است؛ در حالی که این عدد در دهه ۶۰ به بیش از ۴۵ تولد میرسید.
مدیرکل ثبت احوال استان قزوین افزود: تعداد ولادتهای استان که در سالهای گذشته حدود ۱۵ هزار تولد بوده، طی چهار تا پنج سال اخیر تقریباً نصف شده است.
افسری با مقایسه نرخ ولادت استانها بیان کرد: میانگین نرخ ولادت کشور ۱۱.۶ است، در حالی که قزوین با نرخ ۹ دهم درصد در رتبه بیستوپنجم قرار دارد. استانهایی مانند سیستان و بلوچستان، خراسان جنوبی، خوزستان و هرمزگان بالاترین نرخ ولادت را دارند، در حالی که استانهای قزوین، گیلان، مازندران، البرز و تهران در گروه استانهای کمبارور قرار گرفتهاند.
وی فاصله ازدواج تا تولد نخستین فرزند را از عوامل مؤثر بر کاهش باروری دانست و گفت: این فاصله که در سال ۱۴۰۰ حدود یک سال بوده، در سال ۱۴۰۴ به حدود پنج سال افزایش یافته است.
مدیرکل ثبت احوال استان قزوین با اشاره به ترکیب تولدها افزود: سهم فرزند اول از ۴۳ درصد به ۳۹ درصد و فرزند دوم از ۴۴ درصد به ۴۰ درصد کاهش یافته، در حالی که سهم فرزند سوم از ۱۰ درصد به ۱۷ درصد افزایش پیدا کرده است. با این حال، به دلیل پایین بودن تعداد این تولدها، تأثیر محسوسی بر افزایش نرخ ولادت نداشتهاند.
افسری در پایان تأکید کرد: مسائل جمعیتی تنها به اقتصاد محدود نمیشود و مجموعهای از عوامل فرهنگی، اجتماعی و سبک زندگی در آن نقش دارند و سیاستگذاری در این حوزه باید جامع و همهجانبه باشد.
