در یکی از متفاوتترین و احساسیترین تماسهایی که واحد پیگیری اورژانس ۱۱۵ آذربایجان شرقی دریافت کرده، مردی ۳۳ ساله با صدایی مضطرب پشت خط آمد و گفت: «من… دندونهامو گم کردم!»
به گزارش نصر، در نگاه اول، شاید درخواست سادهای بهنظر میرسید؛ اما وقتی کارشناس واحد پیگیری اورژانس استان، جزییات بیشتری پرسید، ماجرا ناگهان رنگ دیگری گرفت. مرد جوان مکثی کرد و ادامه داد: «من… چند وقت پیش مُرده بودم! همه فکر کردن تمام کردم… ولی شما نجاتم دادین. حالا شنیدم شاید دندونهای مصنوعیام اون روز دست آمبولانس سهند مونده باشه.»
همین یک جمله کافی بود جملهای که پشت آن یک زندگی دوباره نهفته بود.
کارشناس واحد پیگیری با حساسیت و دقت موضوع را از همکاران اعزامی اورژانس سهند پیگیری کرد. چند دقیقه بعد، تیم اعزامی سهند پرده از حقیقتی هیجانی و احساسی برداشتند: «چند روز قبل ، جوانی را در شهر سهند با ایست قلبی تنفسی احیا کردیم. برای انجام لولهگذاری داخل نای، مجبور شدیم دندانهای مصنوعیاش را برداریم تا عملیات بدون خطر پیش برود. بعد از احیا، او را تحویل بیمارستان اسکو دادیم… و هنوز لحظهای که دوباره قلبش زد را یادمان نرفته.»
اما بخش احساسی ماجرا اینجا بود…
آنها گفتند: «همان مرد، همان بیمار که لحظهای بین مرگ و زندگی دستوپا میزد، امروز زنگ زده تا دندانهایش را پیدا کند! چه چیزی میتونه شیرینتر از این باشه؟ یعنی کسی که ما احیا کردیم، حالا سرحال دنبال دندونهاشه… یعنی زندگی برگشته!»
پیگیریها نتیجه داد و دندانهای مصنوعی پیدا و به صاحبشان تحویل شد؛ اما آنچه در ذهن پرسنل اورژانس سهند شهرستان اسکو ماند، فقط یک وسیله گمشده نبود… بلکه خاطرهای ناب از لحظهای بود که مرگ شکست خورد و زندگی ادامه پیدا کرد.
این داستان، برای اورژانس ۱۱۵ سهند، تنها یک «مورد پیگیری» نبود… این داستان پیروزی زندگی بود.
