هنوز زمان زیادی از تصویب اولیه لایحه تکاندهنده امکان اعدام اسرای فلسطینی به دست رژیم صهیونیستی در پارلمان این رژیم نمی گذرد که شاهد پردهای قابلتامل از درندهخویی این رژیم بوده ایم.
ایتامار بن گویر وزیر امنیت داخلی رژیم اشغالگر قدس در موضع گیری اعلام کرده که" 100 پزشک صهیونیست برای تزریق سم به اسرای فلسطینی آماده هستند!"
وی به تازگی نیز با نمادی که اشاره به اعدام اسرای فلسطینی داشت وارد پارلمان صهیونیست ها شده است. در عین حال، در ماه های گذشته هم در چندین نوبت ویدئوهایی از ایتامار بن گویر در شرایطی که در زندان های فلسطین اشغالی قدم می زند و به اسرای فلسطینی بیاحترامی می کند و شعارهای تندی را در کنار همراهانش علیه آن ها سر می دهد، منتشر شده است.
نباید از یاد ببریم که بارها مقام های ارشد این رژیم نظیر بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم اشغالگر قدس، در موضع گیری های خود خطاب به دیگر ملت های منطقه، مدعی شده اند که می خواهند برای آن ها آزادی و صلح و آرامش را به ارمغان بیاورند. حداقل در مورد کشور خودمان ایران که بارها نتانیاهو ادای انسان های دلسوز را درآورده و سعی داشته خود را دوست و نه دشمن قسم خورده ملت ایران معرفی کند. با این حال، هر عقل سلیمی باید از خود بپرسد چطور جماعتی که به کشتار افراد به صراحت افتخار می کنند و آن را نماد قدرت و مدنیت خود می دانند، می توانند دلسوز دیگر کشورها و ملت ها باشند؟
البته دروغ بودن این ادعاها، در قالب رویکردهای چند ماهه اخیر رژیم صهیونیستی نسبت به سوریه یا دو سال جنگ خونین غزه، به عینه به همه جهانیان اثبات شده است.
مساله دیگر اینکه همزمان با اوج گیری حس تنفر و انزجار بین المللی از رژیم اشغالگر قدس و سیاست ها و اقدامات ضدانسانی آن در غرب آسیا و کلیت جهان، با موضع گیری اخیر ایتامار بن گویر مبنی بر اینکه 100 پزشک اسرائیلی جهت تزریق سم به فلسطینیهای دربندِ زندان های رژیم صهیونیستی آماده هستند، این نکته بار دیگر اثبات شد که صهیونیست ها تنها خطری برای ملت فلسطین یا لبنان و یا سوریه و ایران و دیگر ملت های غرب آسیا نیستند. بلکه آن ها به معنای واقعی کلمه خطری جدی برای کلیت بشریت هستند و هیچ حد و مرزی را در جنایت و نسلکشی به رسمیت نمی شناسند.