به گزارش مشرق، صادق درودگر درباره اینکه چرا باتوجهبه شرایط فعلی ورزشگاه آزادی، خود باشگاههایی مثل استقلال و پرسپولیس هیچ اقدامی برای ساخت ورزشگاه اختصاصی انجام نمیدهند، اظهار داشت: استقلال، پرسپولیس و سایر باشگاههای ما در سالهای اخیر بهصورت کلی دنبال زیرساخت نبودند. درگذشته به زیرساختها توجه میشد و در واقع موجی در کشور راه افتاد. البته در واقع این موج نمایشی بود.
وی افزود: ۱۵ استادیوم در کشور درست کردند که تقریباً جانمایی همگی آنها اشتباه بود. در محلهایی استادیوم ساخته شد که تیمی در آن حضور نداشت. از آنجایی که باشگاهها نیز اسیر روزمرگی هستند و مدیران از فردای خودشان خبر ندارند، بههیچوجه دنبال سازندگی نمیروند. با خودشان میگویند فعلاً شرایط خود باشگاه را اداره کنیم تا در ادامه ببینیم چه پیش میآید.
این مدیر فوتبالی در پاسخ به این سؤال که آیا موانع دولتی مانع از این میشود که باشگاههای خصوصی سراغ ساخت استادیوم بروند، گفت: وزارت ورزش برای توسعه زیرساختهای ورزشی کشور باید استراتژی مدونی داشته باشد که متأسفانه الان چنین استراتژیای ندارد. شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی در حال حاضر بیش از ۵_۴ هزار پروژه نیمهتمام دارد که آنها را برای بخش خصوصی گذاشته تا مطابق اصل ۴۴ قانون اساسی، این پروژهها را درست کنند.
درودگر ادامه داد: الان هم باتوجهبه اینکه ورزش چندان موضوعیتی ندارد و فقط هزینه است، هیچکس در آن سرمایهگذاری نمیکند.
وی درباره راهحل رفع موانع برای احداث یک ورزشگاه توسط بخش خصوصی، توضیح داد: برای این موضوع ابتدا باید درآمد واقعی باشگاهها مثل حق پخش تلویزیونی را در اختیارشان قرار بدهیم تا به سراغ ساخت استادیوم اختصاصی بروند. تا زمانی که بحث درآمد باشگاهها از تبلیغات و حق پخش به آنها نرسد، چندان نمیتوان امیدوار ماند که باشگاه خصوصی رغبتی برای ساخت استادیوم داشته باشد.
درودگر درباره اینکه چرا برخلاف فوتبال مدرن دنیا باشگاههای ما بخشی از بودجه و درآمد خود را صرف ساخت استادیوم نمیکنند تا در نهایت از این موضوع به سود قابلتوجهی نیز برسند، گفت: یک بحثی در باشگاهها باید وجود داشته باشد به نام برنامه "توسعه زیرساخت". وقتی بیش از ۶۰ درصد باشگاههای ما آکادمی درستی ندارند، چرا باید تصور کنیم میتوانند با ساخت استادیوم اختصاصی به سود برسند؟!
مدیرعامل سابق باشگاههای نساجی، ملوان و تراکتور عنوان کرد: از طرفی آنها جدا از اینکه منابع درآمدی را حاصل نمیکنند، هیچ برنامهای در این حوزه ندارند. فقط گاهی افراد ذینفوذ که دارای ثروت و قدرت هستند از باشگاه حمایت میکنند در غیر این صورت برنامهای وجود ندارد. بلکه فقط سلیقه افراد مدنظر قرار میگیرد. به همین دلیل اغلب مدیران باشگاهها به دنبال این هستند با صرف هزینه سراغ خرید بازیکن رفته و جایگاه خود را حفظ کنند. به همین دلیل به زیرساخت توجهی نمیشود.
