خبرگزاری مهر، گروه استانها - محدثه نجف زاده: ام ابیها به معنای «مادرپدر» را اولین بار رسول اکرم (ص) برای دخترشان فاطمه زهرا (س) انتخاب کردند.
قطعاً یک وجه از این نامگذاری برای اظهار محبت بود، همان گونه که متداول است پدران در اظهار محبت نسبت به دخترشان میگویند: مادرم، و نسبت به پسرش میگوید: بابایم.
اما وجه دیگر شاید این است که در دوره غربت اسلام، حضرت فاطمه (س) با پدرشان رفتاری همانند رفتار یک مادر با فرزند داشتند، بدین معنی که در دوره کم مهری دیگران این دختر رسول الله بود که پناهی برای دخترشان محسوب میشد و پیامبر (ص) نیز بسیار به دخترش علاقه مند بود، همانند رفتار فرزند نسبت به مادر.
میزان محبت حضرت محمد (ص) نسبت به فاطمه زهرا (س) به اندازهای بود که دست فاطمه را میبوسیدند و هر گاه به سفر میرفتند آخرین کسی که با او خدا حافظی میکردند دخترشان بود و در بازگشت از سفر نخست به دیدار ایشان میرفتند.
حضرت زهرا (س) همچون مادری دلسوز به پیامبر (ص) محبت کرده و زخمهای ایشان را مرهم میگذاشتند و رنجها و دردهایشان را کاهش میداد.
این محبت دو طرفه و وافر بود که امروز پس از یک هزار و ۴۰۰ سال این رابطه آسمانی را الگویی برای همگان قرار داده است.
فاطمه (س) همان کسی است که سوره کوثر به نام و به برکت وجودش نازل شد تا بیان کند دشمنان پیامبر خوبیها تا همیشه نسلشان ابتر و تمام میماند و دشمنی را خاندان نبوت گذرا و شوخی نیست.
در کنار نام فاطمه زهرا (س) است که واژه مادر اینگونه در زمین و زمان مقدس میشود و زنان مسلمان فخر خود میدانند که پیرو بانویی چون ایشان هستند، بانویی بلند رتبه که مادر همه خوبیها، مهربانیها و همه مردم است.
جایگاه محبت حضرت زهرا (س) در عاقبت انسانها
حجت الاسلام حبیب الله فرخزاد در سخنانی با اشاره به جایگاه حق الناس در زندگی اهل بیت (ع) و حضرت زهرا (س) اظهار داشت: محبت حضرت زهرا (ع) یکی از مهمترین چیزهایی که در قبر به درد ما میخورد و پیامبر (ص) در جایی به سلمان فرمود: «ای سلمان هر کس فاطمه را دوست بدارد در بهشت کنار من خواهد بود»، از این جهت محبت فاطمه زهرا ما را از جهنم جدا کرده و بهشتی میکند.
وی افزود: پیامبر در بخشی دیگر میفرمایند «محبت این خانم شما را با من محشور خواهد کرد»، و فاطمه زهرا (س) هستیش را فدای راه خدا و امامت و ولایت کرد. فدای راه نجات خلق کرد. اگر فاطمه زهرا (س) نبود دین اسلام باقی نمیماند و ایشان شیعه را زنده نگه داشتند و مکتب ناب پدرش را حفظ کردند.
این استاد اخلاق تصریح کرد: حضرت امام حسن مجتبی (ع) میفرمایند که من یک شب جمعه با مادرم بودم دیدم از اول شب تا اذان صبح همه اش برای دوستان و شیعیان و مؤمنین و مؤمنات دعا میکند، بعد از نماز صبح گفتم یا مادرجان چرا همه اش برای دیگران دعا کردی؟ که ایشان فرمود اول به دیگران بعد به خودت خیر برسان.
فرحزاد ادامه داد: این راه و رسم حضرت زهراست و قطعاً اینها روز قیامت اول هوای شیعیان و دوست داران خود را دارند، مرحوم آیت الله خوانساری حدود نود سالشان بود که از دنیا رفتند و پرسیده بودند که آقا شما شب اول قبر امیدتان به کیست؟ فرموده بود امید من به محبت و ولایت و اشکهایی است که برای حضرت زهرا ریختم و همانگونه که نبی اکرم (ص) به سلمان فرمودند هرکس محبت حضرت زهرا (س) در دلش باشد پیامبر در صد جا به دادش میرسد که یکی در موقع مردن، در قبر، در میزان، در صراط، در محاسبه و قیامت و در جاهای مهم دیگر است و سپس فرمودند «سلمان هر کس فاطمه از او راضی باشد من و خدا از او راضی هستیم و هر کسی که فاطمه ام از او ناراضی باشد من و خدا از او ناراضی خواهیم بود و سلمان وای به حال آنهایی که به فاطمه ام ظلم کنند و وای به حال آنهایی که به شوهر و بچههای فاطمه ام ظلم کنند»، لذا همه ما میدانیم که فاطمه زهرا دوست داران شأن را از آتش جهنم جدا میکند.
سیره حضرت زهرا (س) نشان دهنده سیره پیامبر اکرم (ص) است
عضو هیئت علمی دانشگاه قم در همین زمینه در گفتگو با خبرنگار مهر، اظهار کرد: راه و روش و سیره حضرت زهرا (س) نشان دهنده سیره پیامبر اکرم (ص) است و وجود مقدس ایشان از وجود ختم رسولان جدا نیست.
حجت الاسلام محمدرضا کریمی والا افزود: حضرت زهرا بیشترین عشق و علاقه را به خانواده نشان میدادند و حتی در لحظات آخر زندگی و برکتشان برای مصائب امام علی (ع) گریه میکردند و ایشان حقیقتاً یک الگوی بی مثال برای جامعه هستند.
این استاد حوزه و دانشگاه با اشاره به ساده زیستی ام ابیها در زندگی خود تصریح کرد: در سالهای اول هجرت محرومیت و تهی دستی زیادی در جامعه وجود داشت بود و در خانه ایشان نیز چنین شرایطی بود اما حضرت زهرا (س) هیچگاه زبان به گله نگشودن و به طور کلی محتوای زندگی خاندان اهل بیت (ع) قناعت و ساده زیستی بود.
وی اضافه داشت: این بانوی بزرگوار مایه آرامش خانواده بودند و تشویش و نگرانی خانواده را از بین میبردند و در روایات آمده که حضرت زهرا (س) بعد از جنگ با اشتیاق به استقبال حضرت علی (ع) میرفتند و تمام کوشش خود را برای از بین بردن خستگی ایشان به کار میبردند.
