به گزارش خبرگزاری مهر. آیت الله عبدالله جوادی آملی در جلسه درس اخلاق در مسجد اعظم قم بیان کرد: نظام امامت و امت یعنی نظامی که جاهلیت را از جامعه برطرف کند، نه اینکه فقط جهل علمی را رفع کند، بلکه جاهلیت اجتماعی و رفتاری را از بین ببرد. بنابراین باید بدانیم در ایام ولادت حضرات معصومین (ع) چه بخواهیم و چگونه بخواهیم. وقتی به حرم میرویم، باید برای کشورمان دعا کنیم، برای جهلزدایی دعا کنیم.
این مرجع تقلید افزود: کار حوزه و دانشگاه ارزشمند است، اما کافی نیست. ما باید در نظام امامت و امت، به دنبال ریشهکن کردن جاهلیت باشیم؛ جاهلیتی که موجب اختلاس، بدکاری و آسیب به جامعه میشود. اداره کشور و ایستادگی در برابر انحرافات و فشارهای دشمن، نیازمند مدیرانی است که هیچ چیز آنان را نفریبد. این جایگاه، مرتبهای بالاتر از عدالت فردی برای امام جماعت یا قاضی است.
وی در بخش دیگری از بیانات خود، با اشاره به جایگاه رفیع حضرت زهرا (س) در واقعه مباهله، گفت: مباهله به این معنا نیست که کسی صرفاً عالم باشد، حرف تازه بیاورد یا با قرآن ارتباط داشته باشد؛ اینها همه ارزشهای بزرگی است اما مباهله قدرتی فراتر میخواهد. برای رسیدن به معارف بلند قرآن باید تلاش و مجاهدت کرد؛ همانگونه که علامه طباطبایی با جانکَندن از قرآن معارف نو استخراج میکرد. اما سوال اینجاست که فاطمه زهرا (س) در مباهله چه نقشی دارد؟
وی با بیان اینکه حضرت زهرا (س) «مستجابالدعوه»، «مقرب درگاه الهی» و از «خمسه طیبه» است، افزود: در ماجرای مباهله، مسیحیان با استدلال آمدند و استدلالشان کارساز نشد؛ آیه مباهله نازل شد تا مشخص کند که در اینجا باید حق روشن و از باطل جدا شود. این مرحله، فقط با دعا نیست؛ اینجا کسانی باید حضور یابند که قدرت تصرف در عالم به اذن خداوند را دارند. یعنی اگر لازم شد، هم زمین را بلرزانند، هم زمان را متوقف کنند و هم با یک اراده، بساط باطل را برچینند.
آیت الله جوادی آملی ادامه داد: این قدرت در دست کسانی است که خلیفهاللهاند و در کنار امیرالمؤمنین (ع)، حضرت زهرا (س) نیز چنین شأنی دارد. مباهله از آنجاست که وجودهای قدسی همچون علی و فاطمه با اذن الهی کار الهی میکنند. این مقام، فراتر از عالم شدن و فراتر از اخلاقی شدن است؛ این جایگاه خلیفهالله بودن است.
وی ضمن تأکید بر شناخت مقام اهلبیت (ع)، خاطرنشان کرد: زمین و زمان به اذن الهی تابع این ذوات قدسی هستند؛ این مقام را هیچکس نشناخت. ما اگر لیاقت داشتیم، میتوانستیم بهرههای بزرگتری از نام و یاد آنان ببریم. مانند انسانی که کنار دریا میرود اما تنها یک کوزه کوچک دارد. حیف است که از این اقیانوس بیکران، بهرهای محدود ببریم؛ باید از این معارف استفاده کنیم تا جامعه ما در اقتصاد، صنعت، انرژی و همه عرصهها «قَوّامین بالقسط» باشد.
وی همچنین با اشاره به ضرورت بهرهگیری درست از نعمتهای گسترده کشور، افزود: وقتی انسان وارد حرم میشود، باید چیزی فراتر برای کشور، امت اسلامی و جامعه طلب کند؛ چیزی که این سرزمین را از هر خطری نجات دهد. ما در این کشور آب، خاک، امکانات و ظرفیتهای فراوان داریم؛ همهچیز برای پیشرفت مهیاست. این همان بیان نورانی حضرت امیرالمومنین است که میفرماید کشوری که منابع و امکانات دارد و درست استفاده کند، میتواند قوام پیدا کند.
