عصرایران- رویا میر علمی بازیگر شناخته شده کشورمان که در حوزه تئاتر بسیار شناخته شده است و در تلویزیون هم با لیسانسه ها خیلی محبوب شد به تازگی در مصاحبه ای به اتفاق جالبی در مراسم ترحیم پدرش اشاره کرده است:
«مراسم هفتم پدرم بود،خب خیلی شرایط سختی بود. من سال اول دانشگاه بودم و همکلاسی هایم هم لطف کرده و آمده بودند. یکی از همکلاسی هایم که یک آقایی هم هست که الان یکی از بازیگران و کارگردان های درجه یک هست «آقای هادی حجازی فر» از همینجا بهشان سلام عرض می کنم. بله هادی جان هم زحمت کشید آمد.
بعدش سه نفر از بچه های دیگر هم بودند.ایشان خیلی لطف کردند یک لحظه به من گفتند:« خانم میرعلمی تا شقایق هست زندگی باید کرد.»من نمی دانم چرا خنده ام گرفت.حالا شاید هادی یادش نباشد.ولی واقعا من نمی دانم چرا آن لحظه خنده ام گرفت.
خیلی هم قشنگ حرف زد،یکی از شعرهای سهراب سپهری هم گفت.من خنده ام گرفت و خدا را شکر شالی را که روی سرم بود برداشتم و گذاشتم جلوی صورتم و بچه ها فکر کردند من دارم گریه می کنم.من این را هیچ کجا نگفتم. دوستانم آمدند دورم جمع شدندو در واقع فکر می کردند که من دارم از حال می روم ولی من داشتم از خنده می مردم.خودم هم نمی دانستم باید چه کار کنم، خیلی شرایط بدی بود و واقعا دیگر خندیدم و هیچ کس هم نفهمید خدا رو شکر.
