این روزها همه جا بحث صعود تیم ملی در جام جهانی ۲۰۲۶ نقل محافل فوتبالیست. چه به خاطر قول قبلی قلعه نویی که گفت در جام جهانی به دور دوم صعود میکنیم و ایران یک هفته تعطیل می شود و چه به خاطر آسان بودن کار در جام جهانی ۴۸ تیمی که از ۱۲ گروه چهار تیمی، تیمهای اول و دوم مستقیم صعود میکنند و از بین ۱۲ تیم سوم، ۸ تیم به مرحله بعد می روند!
اما مسئله مهمتر اینجاست که صعود در این دوره -که امثال کوراسائو یا کیپ ورد، کشورهایی که به اندازه یک شهر ما جمعیت و وسعت ندارند و به جام جهانی رسیده اند- اصلاً افتخار ندارد، بلکه وظیفه است! آن هم در گروهی که بلژیک، مصر و نیوزلند رقبای ما هستند و میتوانیم با یک برد و یک مساوی به مرحله بعد صعود کنیم، یعنی تکرار برد قبلی برابر نیوزلند و مساوی پیشین با مصر!
این اتفاق هیچ افتخاری ندارد بلکه پیش پا افتادهترین وظیفه ماست. وقتی نسل های قبلی بدون امکانات امروز، این نتایج را رقم زده اند، نسلی که ادعا دارد بهترین نسل تاریخ است، باید چنین کند!
برای کشوری که قبلاً ۶ دوره در جام جهانی بوده و چهارمین دوره متوالی حضور را تجربه میکند، قبلا نیوزلند را برده و با مصر مساوی کرده، در جامی که ۳۲ تیم به مرحله حذفی می رسند -که به اندازه تعداد تیمهای جام جهانی قبلی است- ما اگر به جمع ۱۶ تیم برسیم، تازه رسیدیم به جام جهانی ۷۸ و تکرار خاطره، اصلاً افتخار نیست!
تیم ملی با ۴ امتیاز از گروه خود در جام جهانی صعود میکند، یعنی یک برد برابر نیوزلند، یک مساوی با مصر و باخت به بلژیک و این هم افتخار نیست چون قبلاً ایران در جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه ۴ امتیاز گرفته! برد (۱-۰) مراکش و مساوی (۱-۱) با پرتغال در روزی که بیرانوند، پنالتی کریس رونالدو را گرفت!
باخت خفیف یک بر صفر در آن دوره به اسپانیا هم برای ما افتخار بود، سعید عزت اللهی گل زد و اگر کمک داور ویدیویی وجود داشت، آن بازی هم مساوی بود میبینید که ما در آن گروه -که به واقع گروه مرگ بود- چهار امتیاز گرفتیم، برابر اسپانیای قهرمان جهان و پرتغال با تمام ستارههایشان و مراکش که همان تیم ۴ سال بعد با همان ترکیب و بازیکنان، شگفتی ساز جام جهانی شد و به جمع چهار تیم رسید!
انصافاً آن چهار امتیاز بیشتر ارزش داشت یا گرفتن ۴ امتیاز از بلژیک، مصر و نیوزلند؟ پس اگه در این دوره ۴ امتیاز بگیریم و صعود کنیم، باز هم تاریخ سازی نکردیم، فقط خاطرات تاریخی را تکرار کردهایم!
بیشتر بخوانید:
