پس از آتشبس نوامبر ۲۰۲۴، اسرائیل برای ایجاد یک نظم پساجنگ به نفع خود در لبنان اقدام کرده و با تلقی لبنان بهعنوان کشوری ضعیف، به دنبال تحمیل یک رژیم امنیتی ـ اقتصادی بلندمدت با حمایت آمریکا است.
همزمان عربستان سعودی وارد روند بازسازی شده اما خطر تبدیل شدن به شریک کوچک در پروژه اسرائیلی ـ آمریکایی را دارد.
اسرائیل فراتر از خلع سلاح حزبالله، به دنبال تبدیل لبنان به کشور اقماری غیرنظامی تحت حاکمیت چارچوب امنیتی آمریکا ـ اسرائیل است و بر ماندن نامحدود نیروهایش در جنوب و حتی منطقه حائل دائمی تأکید دارد.
طرح اسرائیل لبنان را «ضمیمه امنیتی» میبیند و نهادهای دولتی باید جبهه اداری یک مرکز فرماندهی مشترک باشند. کمکهای بینالمللی به ابزار اجرای این نظم تبدیل میشود.
عربستان بر انحصار سلاح در دست دولت و اجرای توافق طائف تأکید دارد و حتی لزوم فشار برای خلع سلاح حزبالله را بیان کرده، اما اسرائیل ریاض را فقط مکانیسم تأمین مالی میداند.
اسرائیل مدل ۱۹۸۳ را احیا کرده و با وجود آتشبس در داخل لبنان باقی مانده است. طرحهای مشترک غربی خلع سلاح مرحلهای را پیش میبرند و کمکها به اجرای آن مشروط است.
اسرائیل بازسازی جنوب را به حذف نیروهای مقاومت گره میزند. تفاوت اصلی این است که ریاض به دنبال نفوذ سیاسی است، درحالیکه اسرائیل به دنبال نظارت امنیتی دائمی و تقلیل نقش عربستان به تأمین مالی است.
