خبرگزاری مهر، گروه استانها: با وجود تصویب قوانین حمایتی و افزایش توجه عمومی به حقوق افراد دارای معلولیت، تجربههای روزمره بسیاری از معلولان نشان میدهد که فاصله قابلتوجهی میان قانون، ادعا و واقعیت زندگی آنان وجود دارد.
این گزارش بر پایه مجموعهای از گفتوگوهای مستقیم با افراد دارای معلولیت در گروههای گوناگون است تا تصویر روشنتری از چالشهایی که این افراد هر روز با آن روبهرو هستند، ارائه دهد.
در این مصاحبهها، شرکتکنندگان با صراحت از مشکلات خود در زمینه دسترسی به اماکن عمومی، حملونقل شهری، فرصتهای آموزشی و شغلی، دریافت خدمات درمانی و توانبخشی، و همچنین برخوردهای اجتماعی و فرهنگی سخن گفتهاند.
روایتهای آنها نهتنها بیانگر موانع ساختاری است، بلکه نشان میدهد که بسیاری از مشکلات ریشه در بیتوجهی و عدم اجرای صحیح قوانین دارد.
همچنین از طرف دیگر این شهروندان دارای مشکل جسمی نشان دادند که علی رغم معلولیت میتوانند به موفقیتهای بزرگی برسند.
افتخارآفرینی ملی یک ورزشکار توان خواه
عارف بابائیان، ورزشکار توانخواه تیم ملی فوتبال ۷ نفره ایران، گفت: من عضو کوچکی از تیم ملی فوتبال هفت نفره ایران از شهرستان بیرجند هستم.
وی افزود: حدود ۱۰ سال برای رسیدن به این پیراهن تلاش کردم و امروز خوشبختانه به آرزوی قلبی خود رسیدهام.
وی ادامه داد: سالها در رشتههای مختلف ورزشی فعالیت کردهام اما همیشه بهصورت قلبی شیفته فوتبال بودهام و افتخار میکنم که پس از سالها تمرین و حضور در اردوهای مختلف، توانستم به تیم ملی فوتبال ۷ نفره ایران دعوت شوم و این تجربه برای من بسیار ارزشمند است.
بابائیان درباره قوانین این رشته گفت: فوتبال ۷ نفره شامل سه کلاس ۱، ۲ و ۳ است و این بازی بدون آفساید انجام میشود.
این ورزشکار توانخواه با اشاره به چالشهای زندگی خود عنوان کرد: در زندگی مشکلات زیادی داشتم اما هیچگاه اجازه ندادم معلولیت مانع پیشرفتم شود و همیشه معتقد بودم که «معلولیت محدودیت نیست».
خلاف جهت آب حرکت کردم
بابائیان تأکید کرد: من مانند شناگری هستم که خلاف جهت آب حرکت کرده و مطمئنم هنوز میتوانم برای کشورم و شهرستانم کارهای بزرگی انجام بدهم و یکی از آرزوهایم این است که بتوانم قهرمانی جهان را برای استان و کشورم کسب کنم.
وی درباره حمایت دستگاهها خاطرنشان کرد: در مسیر فعالیتم مشکلاتی وجود داشته اما بسیاری از مسئولان همراه من بودند.
بابائیان تأکید کرد: فضاسازی شهری برای افراد دارای معلولیت هنوز مشکلات زیادی دارد و من بارها این موضوع را از نزدیک دیدهام.
این ورزشکار خراسان جنوبی گفت: باید شرایط تردد و حضور افراد دارای معلولیت در سطح شهر اصلاح شود و از طرف دیگر وقتی فرد معلول دیده شود و موفقیت او دیده شود، هم خودش انگیزه میگیرد و هم جامعه به تواناییهای او باور پیدا میکند.
وی درباره حالوهوای حضور در زمین مسابقه گفت: همیشه قبل از ورود به زمین با وضو وارد میشوم. تنها چیزی که به من آرامش و تمرکز میدهد، همین اتصال قلبی است و وقتی وارد زمین میشوم، فقط به فوتبال فکر میکنم.
شهروند دیگری که با او به گفت و گو نشستیم امیرحسین صادق پور فعال رسانهای توان خواه خراسان جنوبی است که بنا به گفته خودش از بدو تولد دارای مشکل جسمی و حرکتی بوده است.
وی بیان کرد: من فارغالتحصیل رشته نرمافزار کامپیوتر، دانشآموخته زبان انگلیسی و دانشجوی روانشناسی هستم و سالهاست در حوزه رسانه فعالیت میکنم.
مشکلات جسمی من را از فعالیت رسانهای محروم نکرد
صادق پور با اشاره به سوابق رسانهای خود بیان کرد: در دورههای مختلف وبلاگنویسی شرکت کردهام و فعالیت حرفهایام را با تدوین و بهروزرسانی اطلاعات سایت «بیرجند سیتی» آغاز کردم و همچنین خبرنگار پایگاه خبری–تحلیلی «خاورستان» بودهام و مدتی با بسیج رسانه خراسان جنوبی همکاری داشتم و اکنون نیز با پایگاه خبری–تحلیلی «اخبار شرق ایران» همکاری میکنم.
صادقپور با بیان اینکه چالشهای افراد دارای معلولیت در هر دوره سنی متفاوت است، گفت: مهمترین مشکل ما نبود شغل پایدار و محدودیت در فرصتهای استخدامی است.
وی یادآور شد: من شخصاً شغل ثابت ندارم و از مسئولان، بهویژه استاندار و دستگاههای اجرایی، درخواست دارم سن استخدام افزایش یابد و اعتبار لازم برای اجرای کامل قانون حمایت از معلولان اختصاص داده شود.
فعال رسانهای خراسان جنوبی گفت: اجرای این قانون میتواند بسیاری از مشکلات معیشتی و اجتماعی افراد دارای معلولیت را کاهش دهد.
صادق پور با اشاره به نگاه جامعه نسبت به معلولیت اظهار کرد: متأسفانه برخی از معلولان هنوز خودشان را باور ندارند و جامعه نیز همیشه درک درستی از تواناییهای آنان ندارد در حالی که من معتقدم انسانها را باید همانگونه که هستند دوست داشت و به آنها فرصت بروز تواناییها را داد.
خانواده بزرگترین حامی من بودند
صادقپور ضمن تقدیر از خانواده خود گفت: در این مسیر، پدر و مادر عزیزم و برادرم بزرگترین حامیان من بودهاند و از آنها صمیمانه تشکر میکنم.
وی گفت: امیدوارم روزی برسد که هیچ فرد دارای معلولیتی دغدغه اشتغال، تبعیض یا کمبود حمایت نداشته باشد و همه ما بتوانیم با فرصتهای برابر در جامعه نقشآفرین باشیم.
حسین لاجوردی رئیس هیئت ورزشهای جانبازان و معلولان خراسان جنوبی که خودش نیز زندگی بر روی ویلچر را تجربه میکند در گفت و گو با خبرنگار مهر اظهار کرد: سالها در عرصه ورزشهای باستانی، شنا و دو میدانی فعالیت داشته و طی این مدت موفق به کسب مدالها و افتخارات متعددی در سطح کشور شدهام.
وی بیان کرد: از جمله این افتخارات میتوان به عنوان قهرمانی کشور در سال ۱۴۰۱ و کسب مقام سوم تیمی در رشته ورزشهای باستانی اشاره کرد.
قانون جامع حمایت از معلولان به صورت کامل اجرایی شود
رئیس هیئت ورزشهای جانبازان و معلولان خراسان جنوبی یادآور شد: طبق قانون جامع حمایت از حقوق معلولان و مصوبات شورای عالی انقلاب فرهنگی، بیش از ۱۸ دستگاه و سازمان اجرایی موظفاند در حوزه حمایت از ورزش جانبازان و معلولان همکاری کنند و با این حال، بهجز تعداد محدودی از سازمانها، سایر دستگاهها تاکنون حمایت مؤثری از هیئت نداشتهاند.
لاجوردی تأکید کرد: آنچه امروز برای ما اهمیت ویژه دارد، جلب حمایت استانداری، فرمانداری و دستگاههای بالادستی برای توسعه و تقویت ورزش جانبازان در استان است.
وی افزود: هیئت جانبازان تمام خدمات ورزشی و تخصصی خود را بهصورت رایگان ارائه میدهد؛ اما ادامه این مسیر نیازمند حمایت ساختاری، تجهیزاتی و مالی از سوی دستگاههای مسئول است.
لاجوردی بیان کرد: در عرصه تحصیلی نیز توانستهام علی رغم مشکلات جسمی مدرک کارشناسی ارشد مدیریت مالی را به دست آورم.
مشکل جسمی و معلولیت به صورت طبیعی سختیهایی را برای فرد به همراه دارد و عدالت اقتضا میکند که نگذاریم فرد رنج دیگری در حوزه مالی، استخدامی و مسکن متحمل شود.
