هر کالایی که چند نرخ داشته باشد زمینه فساد ایجاد میکند؛ فرقی ندارد ارز باشد یا بنزین. افزایش قیمت بهتنهایی مصرف را کم نمیکند و اگر هدف درآمد باشد، باید بنزین خودروهای سهمیهای هم با نرخ ۵۰۰۰ تومان محاسبه شود، نه اینکه خودروسازان داخلی بنزین گرانتری مصرف کنند.
یکسانسازی قیمت گام نخست اصلاح انرژی است. افزایش قیمت بنزین تورم ایجاد میکند؛ ممکن است درآمد دولت را زیاد کند اما در نهایت دولت را دوباره مقروض میکند. اگر هدف درآمدزایی است، با این روش محقق نمیشود و اگر هدف عدالت است، این سیاست به عدالت منجر نمیشود؛ بنابراین این اقدام توجیه ندارد.
قیمت فعلی بنزین غیرواقعی است و باید تعدیل شود، اما تغییر قیمت بهتنهایی هیچ مشکلی را حل نمیکند. در دوره احمدینژاد نیز با افزایش قیمت اما بدون تغییر زیرساختها و سیاستهای غیرقیمتی، مصرف کاهش پایدار نداشت و فقط چند ماه افت کرد و سپس به روال قبل برگشت.
اصلاح مصرف فقط زمانی ممکن است که زیرساخت و ناوگان حملونقل عمومی اصلاح شود، خودروهای داخلی بهینه و مطابق استاندارد جهانی تولید شوند و وضعیت جادهها بهبود یابد.
در غیر این صورت، حتی اگر قیمت به ۱۰ یا ۱۵ هزار تومان یا بیشتر برسد، تورم ناشی از آن مانع تعدیل درست میشود و احتمالاً فاصله با قیمت جهانی دوباره افزایش خواهد یافت.
