ویدیویی از مصاحبه قدیمی منوچهر نوذری با پرویز یاحقی و حمیرا شاهرخ نادری در خانه شان را مشاهده می کنید.
منوچهر نوذری ، یکی از چهرههای بیبدیل و فراموشنشدنی عرصه صداپیشگی، بازیگری و تلویزیون ایران، در تاریخ ۱۰ اردیبهشت ۱۳۱۵ چشم به جهان گشود و در ۱۶ آذر ۱۳۸۴ چشم از این دنیا فروبست. نوذری، با صدایی که بهراستی خاطرهساز میلیونها ایرانی شد، از پایهگذاران حرفهای دوبله نیز بود؛ اما این تنها بخشی از داستان اوست.
آغاز راه پرماجرای حرفهای منوچهر نوذری
تصور کنید! هنوز ایران نوای صداپیشگی مدرن را تجربه نکرده بود که مردی با عزم و اراده آهنین وارد این میدان شد. داستان حرفهای شدن نوذری از سال ۱۳۳۲ آغاز میشود. در این سال او پا به عرصهای گذاشت که هرگز پیش از آن تجربه نشده بود: گویندگی رادیو. صدای گرم او بهسرعت جای خود را در میان دلهای مردم باز کرد و نوذری را به یکی از محبوبترین شخصیتهای دهههای ۳۰ و ۴۰ بدل ساخت.
نسلی بیتکرار در دوبله ایران
شاید باورتان نشود، اما نوذری از نسل اول هنرمندانی بود که هنر دوبله را در ایران بنا نهادند. او نهتنها توانست با استعداد بینظیرش فیلمها و کارتونها را زنده کند، بلکه دست به تربیت صداپیشگان دیگری نیز زد که هرکدام داستانی شنیدنی برای خود دارند. آثار او برای همیشه در ذهن مخاطبان جاودانه شده است.
وداع با ستارهای درخشان
بهسختی میتوان لحظهای را تصور کرد که منوچهر نوذری دیگر برایمان قصه نمیگوید یا اجرا نمیکند. او در سال ۱۳۸۴، پس از دههها تلاش خستگیناپذیر برای شادی و شعف هموطنانش، از میان ما رفت. آرامگاه این هنرمند بزرگ در قطعه هنرمندان بهشت زهرا قرار دارد. لحظهای در کنار مزار او ایستادن، یادآور خاطرات شاد بیشماری است که از این هنرمند جاوید برایمان به یادگار ماند.
