به گزارش رکنا، با تداوم شرایط آلودگی هوا در شهر تهران و افزایش موارد دورکاری در مدارس و ادارات، توصیه به محدود کردن رفتوآمدها روز به روز بیشتر میشود. در میان تمام اعضای بدن، یکی از حساسترین بخشهایی که مستقیماً تحت تأثیر این شرایط قرار میگیرد، چشم است. سطح چشم بدون هیچگونه سپر محافظتی دائماً با هوای آلوده روبهرو میشود و همین موضوع میتواند به آسیبهای متنوعی منجر شود.
براساس نظر پزشکان، ذرات بسیار کوچک PM2.5 و PM10 که اندازهشان از یک تار مو نیز کوچکتر است، روی سطح لایه اشکی قرار میگیرند و عملکرد این لایه را مختل میکنند. نتیجه این اختلال را میتوان در علائمی نظیر سوزش، خارش، قرمزی، آبریزش چشم و حس وجود جسم خارجی مشاهده کرد.
خشکی چشم یکی از شایعترین مشکلات در این شرایط است. از سوی دیگر، مالش غیرارادی چشمها، که بسیاری افراد انجام میدهند، ممکن است به مشکلات جدیتر مثل قوز قرنیه منجر شود.
چشم کودکان به دلیل حساسیت بالا و تعداد پایینتر پلکزدن، واکنش شدیدتری به آلودگی هوا نشان میدهد. مالش چشمها با دستهای آلوده میتواند شدت التهاب را در آنها بیشتر کند.
از سوی دیگر، بزرگسالانی که محل کارشان در فضاهای باز یا مرتبط با فعالیتهای شهری است ــ مانند رانندگان، کارگران فضای باز یا پرسنل حملونقل ــ بهطور مداوم در معرض هوای آلوده هستند. این افراد احتمالاً با خطرات بیشتری برای سلامت چشمی مواجه میشوند.
دکتر رضا سوادی، چشمپزشک، معتقد است که غدد تولیدکننده چربی لایه اشکی در شرایط آلودگی تحریک یا مسدود شده و این امر باعث تبخیر سریعتر اشک و ایجاد خشکی بلندمدت در چشم میشود.
وی اضافه میکند که افرادی با رینیت آلرژیک در هوای آلوده دچار التهاب و قرمزی ملتحمه چشم میشوند و همچنین استفاده از لنزهای تماسی وضعیت را بدتر کرده و التهاب را طولانیتر خواهد کرد.
برخی متخصصان بر این باورند که آلودگی هوا میتواند باعث تسریع در ایجاد آبمروارید شود. دکتر سوادی توضیح میدهد که آلایندههای موجود با افزایش استرس اکسیداتیو منجر به پیرشدن زودتر سلولهای عدسی چشم میشوند. این موضوع میتواند سن بروز بیماری آبمروارید را کاهش دهد. علیرغم این که آبمروارید قابل درمان است، افزایش سطح آلایندهها شمار افراد نیازمند به جراحی را بالا میبرد.
پزشکان معتقدند که اغلب مشکلات چشمی ناشی از آلودگی هوا موقت و قابلکنترل هستند. از روشهای مؤثر میتوان به استفاده از قطره اشک مصنوعی چندینبار در روز، پرهیز از مالش چشمها و شستوشوی آنها با آب ولرم اشاره کرد.
از دیگر اقداماتی که احتمال بروز علائم را کاهش میدهد، بستن کامل پنجرهها، استفاده از دستگاه تصفیه هوا، استفاده از عینک بهجای لنز در فضای باز و کاهش حضور در محیطهای آلوده است.
