به گزارش همشهری آنلاین، سازمان حفاظت محیط زیست امروز اسناد و داده‌هایی منتشر کرده که نشان می‌دهد آلودگی هوای تهران در بازه زمانی ۱ تا ۶ آذر ۱۴۰۴ یکی از شدیدترین دوره‌های آلودگی در سال‌های اخیر بوده است..
بر اساس این داده‌ها، میانگین ۲۴ ساعته غلظت ذرات معلق PM۲.۵ در تاریخ سوم آذر به ۱۰۷ میکروگرم بر مترمکعب رسیده است؛ رقمی که تقریبا ۱۰ برابر رهنمودهای سازمان جهانی بهداشت است.
تحلیل داده‌های سالانه نشان می‌دهد که غلظت PM۲.۵ از ابتدای سال تا ۵ آذر ۱۴۰۴ نسبت به مدت مشابه در سال ۱۴۰۳ حدود ۱۳ درصد افزایش داشته است.
مناطق ۲۲، ۱۸، باقرشهر، آزادگان و شهرری بیشترین افزایش غلظت را تجربه کرده‌اند که همگی در امتداد نقاط داغ آلایندگی خارج شهری و مسیر باد غالب قرار دارند.
۱۰ عامل مهم آلودگی هوا در تهران
بر اساس جمع‌بندی داده‌های پایش زمینی و ماهواره‌ای، اپیزود اخیر آلودگی هوای تهران نتیجه هم‌افزایی چندین عامل بوده است. از جمله این عوامل می‌توان به پایداری جوی، وارونگی دما و نبود بارش که مانع پراکندگی آلاینده‌ها می‌شوند، انتشار گسترده از ناوگان دیزلی فرسوده و منابع متحرک آلاینده، وجود نقاط داغ آلایندگی در غرب و جنوب غرب تهران، مصرف سوخت با درصد بالای گوگرد در نیروگاه‌ها و ترافیک سنگین به ویژه در ورودی‌های غربی و جنوب غربی شهر اشاره کرد.
همچنین تشکیل ثانویه ذرات نیترات در شرایط جوی آلاینده، بازپراکنش گرد و غبار ناشی از تردد خودروها و فعالیت‌های صنعتی و غیرمجاز پراکنده در حاشیه شهر از دیگر عوامل مهم در تشدید این اپیزود محسوب می‌شوند.
آلوده‌ترین و تمیزترین مناطق شهری تهران
میانگین غلظت PM۲.۵ در تهران تا ۵ آذر ۱۴۰۴ نسبت به سال قبل ۱۳.۱ درصد افزایش داشته است. بیشترین افزایش در ایستگاه‌های مناطق ۲۲، شهرری، دانشگاه صنعتی شریف، میدان فتح و باقرشهر مشاهده شده که بیش از ۲۰ درصد رشد داشته‌اند، نشان‌دهنده وخامت وضعیت کیفیت هوا در این نواحی است.
در مقابل، منطقه ۱۱ با کاهش حدود ۲۱ درصدی بیشترین کاهش غلظت را نشان داده و ایستگاه‌های ستاد بحران و منطقه ۴ نیز کاهش خفیفی داشته‌اند، در حالی که ایستگاه اقدسیه تغییر چندانی نداشته است.
این الگو نشان می‌دهد که توزیع آلودگی در سطح شهر یکنواخت نبوده و نواحی غربی و جنوب غربی تهران با شرایط نگران‌کننده‌تری مواجه هستند.
تشدید مشکلات سلامت شهری و اقتصادی با آلودگی هوا
بر اساس تحلیل داده‌ها، روند صعودی آلودگی هوا در تهران در سال ۱۴۰۴ ناشی از ترکیبی از عوامل انسانی و اقلیمی است. از جمله مهم‌ترین دلایل می‌توان به فرسودگی ناوگان حمل و نقل، افزایش انتشار آلاینده‌های صنعتی و ترافیکی، نبود بارش کافی و پایداری جوی اشاره کرد.
کارشناسان محیط زیست هشدار می‌دهند که ادامه این روند بدون اقدامات کنترلی و سیاست‌گذاری مناسب می‌تواند به تشدید مشکلات سلامت شهری و اقتصادی منجر شود.
