گچ گرفتن مجرم یکی از روش‌های مجازات بسیار عجیب و وحشتناک بود که در دوره قاجار در ایران اجرا می‌شد. این مجازات نوعی اعدام تدریجی و بسیار دردناک محسوب می‌شد.
روش اجرا: محکوم به اعدام را در محلی مشخص نگه می‌داشتند. سپس، اطراف او را با آجر و گچ دیوارکشی می‌کردند تا کاملاً محصور شود و شبیه به یک مجسمه گچی درآید.
هدف: هدف از این کار، مرگ تدریجی فرد بر اثر گرسنگی، تشنگی و خفگی بود. معمولاً راهی بسیار کوچک برای تنفس و دفع تعبیه می‌کردند که روند مرگ را طولانی‌تر و عذاب‌آورتر می‌کرد.
دوره تاریخی: این روش مجازات، عمدتاً در اواخر دوره قاجار و اوایل دوره پهلوی اول، پیش از تدوین قوانین حقوقی مشخص، مشاهده شده است.
تصاویر تاریخی: تصاویر تاریخی نیز از اجرای این نوع مجازات وجود دارد که قزاق‌ها را در حال گچ گرفتن یک محکوم نشان می‌دهد.
این مجازات‌ها بخشی از سیستم قضایی نامنظم و خشن آن دوران بود که در آن مجازات مجرمان تابع سبک و سیاق خاصی نبود و اغلب به صلاحدید حاکمان محلی یا شخص شاه انجام می‌شد.
دنیای قدیم
