عصر ایران - موزه ها صرفا فضایی برای نگهداری آثار باستانی یا هنری نیستند؛ آنها کپسول های زمانی هستند که فرهنگ و تاریخ را در خود جای می دهند. اما در دهه های اخیر، شاهد موجی از طراحی های جسورانه بوده ایم که خود ساختمان موزه را به یک اثر هنری تبدیل کرده اند.
در این مطلب، شما را به یک سفر معماری شگفت انگیز در شهرهای مختلف می بریم؛ سفری که در آن، معماران بزرگ جهان از مرزهای سنتی عبور کرده و فرم های جدیدی خلق کرده اند.
در این بخش، به سراغ ساختمان هایی می رویم که با خطوط غیرمعمول و حجم های خیره کننده، امضای معماران مشهور بین المللی را به نمایش می گذارند:
طراحی جنجالی دانیل لیبسکیند با نام «کریستال مایکل لی چین»، یک ساختار شیشه ای و آلومینیومی تیز و زاویه دار است که به طرز چشمگیری با ساختمان سنتی موزه تلفیق شده و نمادی از تضاد تاریخ و آینده است.
بدون شک، یکی از مشهورترین نمونه های معماری دیکانستراکتیویسم (ساختارشکنی) در جهان محسوب می شود. فرانک گری با استفاده از صفحات تیتانیومی منحنی، این موزه را به شکلی سیال و ماهی مانند در کنار رودخانه بیلبائو خلق کرده است.
یکی دیگر از آثار بی نظیر فرانک گری است که با تلفیق آجر و فرم های ارگانیک، یک مرکز هنری مدرن در قلب آلمان ایجاد کرده است.
اثر بی نظیر و فضایی شکل زها حدید که با انحناهای نرم و بدون گوشه، تبدیل به مرکز مد و طراحی پویا در شهر سئول شده است.
گالری وینتون یکی دیگر از یادگارهای زها حدید در موزه علوم لندن است. این گالری که به نمایش تاریخ ریاضیات می پردازد، طراحی داخلی شبیه به یک تونل باد را دارد.
در این بخش، موزه هایی معرفی می شوند که اغلب از مصالخ ساده یا حجم های خالص برای ایجاد تاثیرگذارترین فضاها بهره برده اند.
مجموعه ای باشکوه که توسط ریچارد مایر با استفاده از سنگ تراورتن و خطوط منظم، فضایی آرام و روشن برای نمایش هنر به وجود آورده است.
شاهکاری از شرکت معماری سوئیسی، هرتزوگ و دمیورون محسوب می شود. آنها با حفظ یک ایستگاه برق قدیمی و افزودن یک سازه فولادی عظیم و باغ عمودی، یک فضای فرهنگی منحصر به فرد ایجاد کردند.
طراحی خاص شرکت معماری دیلر اسکوفیدیو + رنفر با نمای متخلخل و لانه زنبوری که «پوشش و طاق» نام دارد و نور طبیعی را به داخل موزه هدایت می کند.
طراحی توسعه یافته توسط دفتر معماری متروپولیتن که با شیشه های متوالی و پلکانی، موزه را به پارک مجاور پیوند می دهد.
اثری از شرکت معماری هِن آرکیتکچر در اتواشتات، که با فرم سیال و آئرودینامیک خود، حس سرعت و طراحی خودروهای اسپرت پورشه را منعکس می کند.
این ساختمان ها به شیوه ای هوشمندانه با بافت شهری و تاریخی اطراف خود تعامل دارند.
طراحی برنده جایزه توسط شرکت معماری نپور آرکیتکت با سقفی عظیم و چمن کاری شده که به شکلی ظریف با پارک شهری هماهنگ شده است.
طراحی شرکت معماری لدرر راگنارسوتیر اوئی که به طور خلاقانه با ساختمان های تاریخی اطراف تعامل می کند و بخشی از روایت شهری فرانکفورت است.
این موزه توسط شرکت معماری نویتلینگز ریدیک آرکیتکتس طراحی شده است. موزه با نمای سنگی قرمز و پنجره های عظیم منحنی، یک برج دیدنی در بندر آنتورپ است.
طراحی قدرتمند و نمادین از شرکت معماری کوادرات که با حجم مایل و خاص خود، به صورت عمیق به گذشته تلخ منطقه اشاره دارد.
این موزه ها، فارغ از زمان، با حفظ اصالت معماری کلاسیک یا خلق فرم های ماندگار، همچنان تاثیرگذارند.
شاهکار فرانک لوید رایت که به خودی خود یک اثر مجسمه سازی است. رمپ مارپیچ داخلی این موزه، تجربه ای منحصر به فرد از تماشای هنر ارائه می دهد.
ساختمان غربی این مجموعه که توسط جان راسل پوپ طراحی شده است، نمونه ای باشکوه از معماری نئوکلاسیک با ابهت و عظمت کلاسیک است.
اثر مکعبی شکل و دقیق ماریو بوتا که با نورگیرهای هندسی، فضایی روشن و متقارن برای نمایش هنر مدرن ایجاد کرده است.
بخش جدیدی که توسط شرکت معماری کرایست اند گانتنبین طراحی شده است، با سادگی و استفاده از آجر، هماهنگی زیبایی با ساختمان تاریخی موزه ایجاد کرده است.
این موزه توسط دلوگان مایسل طراحی شده است. این ساختمان سفید و چشم نواز با نمایی منحنی در کنار آب، یک کانون فرهنگی پویاست.
با طراحی شرکت معماری اسنوهتا، این موزه بر ایجاد فضاهای عمومی جذاب و باز تمرکز کرده و پیوندی میان هنر، معماری و طبیعت ایجاد کرده است.
این 20 مرکز فرهنگی، شاهدی بر این مدعا هستند که معماری، خود شکلی از بیان هنری است. از منحنی های سیال و فضایی زها حدید و فرانک گری گرفته تا خلوص هندسی فرانک لوید رایت و ماریو بوتا، هر کدام از این ساختمان ها نه تنها آثار هنری ارزشمندی را در خود جای داده اند، بلکه خود نیز مقاصد توریستی و فرهنگی درجه یکی به شمار می روند.
