مسابقه عکاسی اقیانوسیه را یکی از معتبرترین رویدادها می‌دانند. این مسابقه طی یک دهه همواره به مسائل محیط زیستی پرداخته است. این مسابقه در نهایت یادآور می‌شود که تصویر، پیش از آن‌که یک فرم هنری باشد، زبان مشترک ما با سیاره است.
به گزارش ایلنا، خبرگزاری «گاردین» طی روزهای گذشته، برندگان مسابقه عکاسی «اقیانوسیه ۲۰۲۵» را منتشر کرد.
به گفته «گاردین» برندگان این رویداد از میان بیش از ۳.۵۰۰ اثر ارسالی از سراسر استرالیا، ائوتئورا نیوزیلند، پاپوآ گینه نو و جزایر سلیمان انتخاب شده‌اند.
مسابقه عکاسی اقیانوسیه، که هر ساله توسط «Nature Conservancy Australia» برگزار می‌شود، طی یک دهه گذشته به یکی از معتبرترین رقابت‌های تصویری در حوزه محیط‌زیست و طبیعت در منطقه اقیانوسیه تبدیل شده است. این رویداد که دربرگیرنده‌ی کشورهای استرالیا، نیوزیلند، پاپوآ گینه‌نو و جزایر سلیمان است، بستری برای نمایش چشم‌اندازهای بی‌نظیر، زیست‌بوم‌های در خطر، حیات‌وحش کمیاب و رابطه عمیق و چندلایه جوامع انسانی با طبیعت فراهم می‌آورد.
میزان استقبال از این رویداد تا جایی بوده که امسال ۳۵۰۰ اثر به دبیرخانه مربوطه ارائه شده است.
این رویداد طی این سال‌ها نشان داده فراتر از یک فرم هنری است و ابزاری قدرتمند برای آگاهی‌بخشی، مستندسازی و هشدار زیست‌محیطی است. این در حالی است که اقیانوسیه طی این سال‌ها با چالش‌هایی چون گرمایش بی‌سابقه آب‌ها و اقیانوس‌ها، از بین رفتن گسترده مرجان‌ها،نابودی گونه‌ها و تغییرات اقیلمی سریع‌تر از پیش‌بینی‌های قبلی، روبرو بوده است.
یکی دیگر از ویژگی‌های این رویداد رقابت، تنوع موضوعی و جغرافیایی آن است؛ از مناظر کوهستانی و آسمان‌های بیکران استرالیا گرفته تا زیستگاه‌های اعماق قطب جنوب، جنگل‌های بارانی اقیانوسیه، و ارتباط آیینی جوامع بومی با محیط. در کنار جنبه‌های هنری، تأکید مسابقه بر روایت‌گری نیز حضوری پررنگ دارد؛ روایت‌هایی که در قالب یک عکس، از تلاش‌های حفاظتی، رنج زیست‌بوم‌ها، یا شکوه کم‌نظیر حیات صحبت می‌کنند.
برگزیدگان ۲۰۲۵ نه تنها به دلیل مهارت تکنیکی، بلکه به سبب توانایی در خلق لحظه‌ای که مخاطب را به تفکر وا می‌دارد، انتخاب شده‌اند.
این مسابقه در نهایت یادآور می‌شود که تصویر، پیش از آن‌که یک فرم هنری باشد، زبان مشترک ما با سیاره است؛ زبانی که می‌تواند حقیقت را روشن‌تر، حساسیت‌ها را بیدارتر و مسئولیت ما را در قبال زیست‌بوم اقیانوسیه عمیق‌تر کند.
عکاس: مِیسا گروبلار
عکاس درباره این اثر نوشته: «پس از دریافت گزارشی درباره نهنگ گوژپشت گرفتار که با اضطراب خود را به این‌سو و آن‌سو می‌زد، به محل رسیدیم. زنجیری سنگین و زنگ‌زده را دیدیم که عمیقاً در دم او فرو رفته بود. به همراه یک غواص، با دقت و در سکوت برای آزاد کردن او تلاش کردیم.»
عکاس: اولیویا ونتسل
اولیویا ونتسل خالق این اثر درباره آن می‌گوید: «این عکس در دره ویلسون کریک، با فاصله حدود یک ساعت شمال واناکا در نیوزیلند گرفته شده است. این دره به دلایل نقطه قرارگیری و فضایی که دارد، نورپردازی شگفت‌انگیزی ایجاد می‌کند. از طرفی آب از جهات مختلف جریان دارد و این ویژگی نیز شرایط ایده‌آلی برای عکاسی رقم زده است.»
عکاس: اسکات پورتلی
درباره این عکس آمده است: «پس از تغذیه از توده‌های کریل در اعماق اقیانوس جنوبگان، گروه‌های پنگوئن به سطح آب بازمی‌گردند و با سرعت از عمق بالا می‌جهند. ردّ حباب‌هایی که مانند دنباله هواپیمای جت است به همین دلیل ایجاد شده است. این حباب‌ها چون پوششی پیرامون پنگوئن‌ها عمل می‌کند و به آن‌ها امکان می‌دهد به سرعت‌های بیش از ۲۰ کیلومتر در ساعت برسند؛ سریع‌ترین میان بدن‌های آیرودینامیک و باله‌های نیرومند پنگون‌ها، آن‌ها را قادر می‌سازد تا برای شکار کریل به عمق بیش از ۲۰۰ متر فرو روند.»
عکاس: پیتر مک‌گی
خالق این عکس درباره آن گفته است: «یک مانتیس‌شرمپ طاووسی ماده به صورت عمودی ایستاده و محیط اطراف را می‌پاید، در حالی که دسته بزرگ تخم‌های سرخ‌رنگش را در آغوش گرفته است.»
عکس: دونالد چین
دونالد چین درباره عکسش توضیحی کوتاه ارائه کرده است؛ «جوجه‌ی کنجکاوِ جغدِ تانی چشم از محیط اطراف برنمی‌دارد.»
عکاس: تونی استودارد
گفته‌های عکاس: «این افتخار بزرگ را داشتم که در مراسم پوه‌وری در روستای ماکارا حضور یابم. پس از خوشامدگویی رسمی، اعضای تیم کپیتال کیوی، دو کیوی بزرگ را به آرامی از جعبه‌ها بیرون آوردند تا این نمونه‌های نادر را پیش از رهاسازی از یک پناهگاه بیست و سه هکتاری، ببینند. این سرزمین بیش از یک قرن و نیم از چشم‌ها به دور مانده بود. معتقدم این تصویر از مراقبت، احترام و امید حکایت دارد.»
عکاس: نیک وودینگ
وودینگ در توضیح این عکس آورده است: «گونه دلنشین Pluteus Velutinornatus با کلاهک مخملی و خال‌خالی‌اش، تقریباً ظاهری جانورگونه دارد و آبشش‌های خطی و تیره‌اش ، به آن حجم می‌بخشند. زمانی که آن را دیدم، بی‌اختیار با صدای بلند سلام کردم. چند روز پیش‌تر این نمونه را پیش از باز شدن، همچون توده‌ای پرز دار دیده بودم… در راه بازگشت بودم که شکفتنش به خوشحالی‌ام منجر شد, شاهد بودم که در وضعیتی بی‌نقص و زیر نور در حال تغییر جنگل، بر فراز خزه‌ها همچون کرم‌شب‌تابی کوچک ایستاده است.»
عکاس: اسکات پورتلی
توضیحات عکس: «آسمان شبِ در پارک ملی وینجانا در غرب استرالیا شگفت‌انگیز است. چشم‌انداز، با صخره‌های سرخ‌رنگی که بر محیط مسلط هستند، بسیار دراماتیک است. با نگاه به جنوب ستاره قطبی (پولاریس)، آسمان شب از غروب تا سپیده‌دم آرام حرکت می‌کند. برای ثبت ماهیت آسمان شب استرالیا بیش از ۶۰۰ عکس گرفته شد تا حرکت نور در آسمان نشان داده شود.»
عکاس: تیانا ریمان
توضیحات عکاس درباره اثرش: «در حال کاوش در آب‌های کم‌عمق، گروهی از ماهیان یِلوتیل با کنجکاوی اطراف پسرعموی من را فرا گرفتند. آن‌ها در کنار هم امنیت می‌یابند؛ یادآوری ساده‌ای از اینکه با هم قوی‌تر هستیم. و خب این پیام در تمام مسیرهای طبیعت دیده می‌شود.»
عکاس: دنیل اسمیت
دنیل اسمیت درباره عکسش گفته است: «دو نهنگ عظیم‌الجثه—به اندازه یک اتوبوس مدرسه و گاهی تا ۴۰ تُن وزن—در هماهنگی کامل هم‌زمان از آب بیرون جهیدند. این عکس را در سواحل لنُکس‌هد در شمال منطقه نیو ساوت ولز، در زمستان امسال، شنبه ۵ ژوئیه گرفتم. این مسیر را بزرگراه نهنگ‌های گوژپشت می‌نامیم؛ هر روز می‌توان جهش نهنگ‌ها را دید. اما ثبت هم‌زمان دو جهش فرصتی نادر بود که نصیبم شد»
عکاس: کریستین کینگ
کینگ درباره این اثر گفت: «در یک شب گرم تابستان در کنار دریاچه‌ای محلی، روی ساقه‌های نی، شفیره‌های سنجاقک در حال خروج از پوست بیرونی خود بودند. من شاهد بودم که این سنجاقک چگونه با دقت و نرمی از پوست پیشین خود بیرون آمد. این فرایند ساعت‌ها طول می‌کشد، اما در همین لحظه توانستم زیبایی این دگرگونی را ثبت کنم؛ نمایشی خیره‌کننده از طبیعت در اوج زیبایی و در تاریکی شب.»
عکاس: چین کانگ چیا
توضیحات عکس: «هاکس پاکِس! یکی از گیاهان کمیاب در جنگل است. به دلیل رنگ کم‌جاذبه‌اش، تقریباً هیچ عکسی از این نمونه نگرفتم. اما همان تک شات گرفته‌شده، به‌طور غیرمنتظره‌ای خیره‌کننده از آب درآمده است.»
عکاس: دیلن جیاناکوپولوس
عکاس در توضیحات مربوط به این اثر نوشته: «این عکس در جریان یک طوفان خورشیدی کم‌نظیر در مه ۲۰۲۴ ثبت شد. زمانی آن را ثبت کردم که شفق بر فراز آب‌های فلاویندرز بلوهول به رقص درآمده بود.»
عکاس: بنجامین آلدرج
توضیحات عکاس درباره عکس: «در ماه‌های پاییز، منطقه تاسمانی شاهد رشد معدود قارچ‌هایی کمیاب است. این قارچ شب‌تاب موسوم به قارچ شبح (Omphalotus nidiformis) در بخش‌های مرطوب و پنهان جنگل، بر تنه های پوسیده درختان می‌روید. در این منطقه آسمان دیده نمی‌شود که دلیلش قرارگیری در پایین‌ترین بخش‌های جنگل و زیر سایه‌سار درخت‌هاست. به همین دلیل ثبت این چشم‌انداز را واقعا یک فرصت بی‌تکرار می‌دانم.
عکاس: بروک پایک
بروک پایک درباره این اثر می‌گوید: یک موج گرمای بی‌سابقه در تابستان ۲۰۲۴–۲۰۲۵ سواحل غرب استرالیا را درنوردید. برای مستندسازی از شدیدترین رخداد سفیدشدگی مرجان‌های صخره نینگالو به راه افتادیم. اسکلت‌های سفید و رنجور مرجان‌ها تا جایی که چشم کار می‌کرد، امتداد داشت. برآورد می‌شود ۶۰ تا ۸۰ درصد صخره پیشِ چشم ما در حال سفیدشدن بود.»
