به گزارش همشهری آنلاین، «ادامه زندگی در این سیاره، راهی غیر از توسعه پایدار ندارد و حمل‌ونقل هم قلب توسعه پایدار است.»؛ این همان جمله‌ای است که ۲۶ نوامبر ۲۰۱۶ در پایگاه اطلاع‌رسانی سازمان ملل متحد منتشر شد تا نشان دهد چرا حمل و نقل پایدار یا همان حمل و سبز برای جهان مهم است. روز جهانی حمل و نقل پایدار، فرصتی برای تمرکز بر اهمیت جابه‌جایی‌های سبز و کاهش آثار منفی آن بر محیط‌زیست است.
به گزارش همشهری، براساس گزارش سازمان ملل متحد، شیوه و ساختار حمل‌ونقل کنونی، مسئول تولید ۲۵ درصد از کل انتشار دی‌اکسید کربن جهان است و پیش‌بینی‌ها نشان می‌دهند افزایش دسترسی به حمل‌ونقل عمومی می‌تواند تا ۳۰ درصد از انتشار این گاز بکاهد. همچنین، گزارش‌ها نشان می‌دهند که استفاده گسترده از خودروهای الکتریکی می‌تواند تا سال ۲۰۵۰، میزان آلودگی هوا را تا ۵۰ درصد کاهش دهد؛ معضلی که این روزها کلانشهرهای تهران از جمله پایتخت را درگیر کرده است.
حمل و نقل پاک علاوه بر جنبه عمومی در گردشگری هم مهم است و در برخی شهرها این رویکرد مورد توجه قرار گرفته است. در نمونه اخیر مسئولان جزیره کیش از افق پنج ساله این جزیره برای اجرای حمل و نقل پاک خبر می‌دهند.
نایب رئیس کمیسیون گردشگری اتاق ایران هم در این باره به همشهری گفت: در حوزه حمل و نقل پاک این امکان در کشور وجود دارد که از خودروهای با سوخت کربن کمتر استفاده کنیم. جایگزین آن خودروهای گازسوز است که زیرساخت‌هایش هم در کشور فراهم شده. در حوزه خودروهای برقی هم اقداماتی در دستور کار است و اگر زیرساخت‌های صنعت برق هم رونق بگیرد خودروهای برقی هم می‌تواند در این زمینه راهگشا باشد.
شهاب علی عرب اما با بیان اینکه در حوزه حمل و نقل پایدار هنوز قانون به طور کامل اجرا نشده و اگر هم شده در حد آزمایش بوده است، افزود: هنوز در دوران ابتدایی هستیم و هنوز پیش نیازهایی نیاز است که ایجاد شود. در حوزه گردشگری هم همین شرایط برقرار است و باید گردشگران هم انگیزه پیدا کنند تا از امکاناتی که ما را به سمت گردشگری سبز سوق می‌دهد استفاده کنند. در این شرایط و در صورت وجود تقاضا تورهای گردشگری هم به سمت استفاده از حمل و نقل پاک و همین‌طور سایر امکانات و تجهیزات برای حذف ردپای کربن از گردشگری تمایل پیدا می‌کنند.
او ادامه می‌دهد: حذف ردپای کربن اما فقط به حمل و نقل خلاصه نمی‌شود. مفاهیم زیادی در این باره و ذیل گردشگری سبز مطرح است که در اکثر دنیا به آن توجه می‌شود، اما در کشور ما به این دلیل که در الفبای گردشگری هم مشکلات زیادی داریم هنوز در اولویت قرار نگرفته. هرچند در حوزه‌های علمی و تئوری دانشگاه‌های مختلف دارند بررسی و تحقیق می‌کنند و جوامع محلی هم موارد زیادی را رعایت می‌کنند. اگر بتوانیم همین سیستم را توسعه دهیم، مطمئنا گردشگری سبز می‌تواند به حذف ردپای کربن از گردشگری کمک کند.
