تصاویر و گزارشهای منتشرشده نشان میدهد چهرههایی مانند سعید جلیلی، حمید رسایی و چند سیاستمدار دیگر از جمله افرادی هستند که پیش و پس از برملاشدن خط سفید خود، مواضع متفاوت و بعضاً متناقضی درباره فیلترینگ اتخاذ کردهاند. نمونه آشکار آن تغییر موضع حمید رسایی است؛ او ۲۵ آبان ۱۴۰۴ فیلترینگ را به سود مردم دانسته بود، اما تنها چند روز پس از افشای خط بدون فیلترش، در ۴ آذر اعلام کرد که هیچکس در جمهوری اسلامی با فیلترینگ موافق نیست.
این چرخش ناگهانی، بار دیگر این پرسش جدی را مطرح میکند: اگر فیلترینگ برای مردم ضروری است، چرا برخی از سیاستمداران از همان محدودیتی که برای مردم لازم میدانند، معاف هستند؟
اهمیت این بحث زمانی برای خبرنگاران رباطکریم و بهارستان بیشتر شد که مدیرکل روابطعمومی استانداری تهران در نشست با اصحاب رسانه وعده داد موضوع اختصاص خطوط بدون فیلتر برای خبرنگاران را پیگیری کند؛ وعدهای منطقی و ضروری برای پوشش بحرانها و ایفای نقش حرفهای رسانهها.
با این حال، تنها چند ساعت پس از نشست، او طی تماسهایی خواستار حذف همین بخش از گفتوگو از خروجی رسانهها شد؛ اقدامی که این مطالبه کاملاً قانونی و حرفهای را به حاشیه برد.
اکنون که پرونده خطهای سفید سیاسیون دوباره باز شده، خبرنگاران شهرستانهای رباطکریم و بهارستان تأکید میکنند:اولویت دسترسی باید برای رسانهها باشد؛ نه برای سیاسیونی که از همان محدودیتهایی که برای مردم تجویز کردهاند، عبور میکنند.
تا زمانی که این نابرابریها ترمیم نشود، فیلترینگ نه یک سیاست عمومی، بلکه یک تبعیض تکنیکی خواهد بود؛ تبعیضی که رسانهها بیش از همه بهای آن را میپردازند.
48











