اکبر محمدی فعال گردشگری سرعین و از سرمایه گذاران این شهر توریستی در استان اردبیل به خبرنگار مهر گفت: امروز در سرعین بیش از ۲۳۰ مرکز اقامتی شامل هتل، هتل‌آپارتمان، مهمان‌پذیر و سوئیت فعال هستند؛ ظرفیتی که به نسبت وسعت شهر و تعداد روزهای پیک سفر، بسیار فراتر از نیاز واقعی است. با وجود این حجم، بسیاری از این واحدها فقط در چند مقطع خاص سال پر می‌شوند و برای ماه‌ها خالی می‌مانند.
وی درباره وضعیت مراکز آب‌درمانی نیز توضیح داد: مجموعه‌های آب‌درمانی، اصلی‌ترین موتور محرک گردشگری سرعین هستند. این شهر چندین پروژه و مجموعه فعال دارد و بسیاری از گردشگران تنها به دلیل همین مراکز وارد شهر می‌شوند. اما استقبال از این مراکز نیز کاملاً فصلی است؛ تابستان و تعطیلات به‌شدت شلوغ، و بخش بزرگی از پاییز و زمستان کم‌مراجعه است.
این فعال گردشگری تاکید کرد: تابستان، نوروز و تعطیلات خاص، جمعیت شهر چند برابر می‌شود، اما در نیمه دوم سال، بخش زیادی از واحدهای اقامتی بدون مهمان می‌مانند. همین نوسان شدید باعث شده توسعه گردشگری سرعین پایدار نباشد.
وی افزود: با اینکه سرعین الان هم بیش از ۲۳۰ مرکز اقامتی دارد، هنوز هم مسئولان گردشگری و مدیران شهری از توسعه بیشتر حرف می‌زنند و ساخت‌وسازهای جدید در حال شکل‌گیری است. این در حالی است که بخش قابل توجهی از همین ظرفیت فعلی، بیشتر روزهای سال خالی می‌ماند.
محمدی با اشاره به افزایش فشار برای گسترش محدوده شهر افزود: در جلسات مختلف صحبت از این است که حریم شهر هم برای ساخت‌وسازهای بیشتر در نظر گرفته شود. چنین روندی اگر بدون مطالعه و بدون توجه به تقاضای واقعی گردشگری ادامه یابد، می‌تواند آسیب‌های جدی اقتصادی و زیست‌محیطی ایجاد کند.
وی از لزوم بازنگری در نگاه توسعه‌ای سرعین سخن گفت: توسعه گردشگری فقط به معنای ساختن هتل‌های بیشتر نیست. باید به سمت مدیریت تقاضا، توزیع سفر در طول سال، توسعه فعالیت‌های غیرفصلی و ارتقای کیفیت خدمات حرکت کنیم. اگر این تغییر رویکرد اتفاق نیفتد، سرعین با مازاد سنگین مراکز اقامتی و هزینه‌های بلااستفاده مواجه می‌شود.
محمدی درباره اینکه آیا ساخت‌وسازهای بی‌رویه می‌تواند به مجتمع‌های آب‌درمانی سرعین آسیب بزند؟ گفت: سرعین بر روی پهنه‌ای قرار دارد که چشمه‌های آب‌گرم آن حاصل ساختارهای زمین‌گرمایی بسیار حساس هستند. هر نوع حفاری عمیق، ساخت‌وساز غیرمهندسی یا افزایش بار سازه‌ای در مناطق نزدیک به چشمه‌ها، می‌تواند تعادل فشار آب‌های زیرسطحی را بر هم بزند. این یک نگرانی جدی است.
وی گفت: اگر بارگذاری شهری بدون مطالعه ادامه پیدا کند، ممکن است دبی چشمه‌ها کاهش یابد، مسیر آب‌ها تغییر کند یا حتی کیفیت آب تحت تأثیر قرار بگیرد. برخی چشمه‌ها به جریان بسیار ظریف و پایدار وابسته‌اند و کوچک‌ترین دستکاری در لایه‌های زیرسطحی می‌تواند به آنها آسیب برساند.
به گفته او، نگرانی‌ها تنها زمین‌شناسی نیست؛ افزایش ساخت‌وساز یعنی افزایش جمعیت، افزایش فاضلاب، افزایش بار مصرف آب و افزایش زباله. اگر زیرساخت‌ها هم‌زمان با این رشد توسعه پیدا نکند، فشار بر محیط‌زیست اطراف مجتمع‌های آب‌درمانی بیشتر می‌شود و این موضوع کیفیت تجربه گردشگران را هم پایین می‌آورد.
وی گفت: برای شهری مثل سرعین، چشمه‌ها سرمایه اصلی هستند. اگر ساخت‌وسازها بدون ارزیابی زمین‌شناسی و رعایت حریم چشمه‌ها انجام شود، ممکن است خسارت‌هایی ایجاد شود که جبران‌ناپذیر است. امروز بیش از هر زمان دیگری باید مقررات ساخت‌وساز در محدوده‌های حساس سخت‌گیرانه باشد. سرعین به توسعه نیاز دارد، اما توسعه‌ای که حرمت چشمه‌ها را نگه دارد. اگر این منابع صدمه ببینند، نه‌تنها صنعت آب‌درمانی، بلکه کل گردشگری شهر آسیب می‌بیند.
