شهربانو منصوریان ، ورزشکار سرشناس ایرانی و یکی از پرافتخارترین چهره‌های ووشوی کشور، با دکور خاصی در منزل خود که مملو از مدال‌های رنگین است، داستانی جذاب و الهام‌بخش از پشتکار، اراده و موفقیتی باورنکردنی روایت می‌کند. این شیرزن ایرانی با عملکرد خیره‌کننده حتی با وجود مصدومیت، مدال طلا را از آن خود کرده و برگ زرینی در تاریخ ورزش ایران رقم زده است.
مسیر خارق‌العاده از سمیرم تا سکوی جهانی
شهربانو منصوریان که در سال ۱۳۶۴ در شهرستان سمیرم متولد شده، از همان کودکی علاقه ویژه‌ای به ورزش داشت. با شروع به تمرینات مختلف، او سرانجام ووشو را به‌عنوان مسیر اصلی زندگی‌اش انتخاب کرد؛ تصمیمی که بدون شک زندگی او را متحول کرد. تلاش و پشتکار بی‌وقفه این قهرمان باعث شد تا او عضوی از تیم ملی ووشوی ایران شود و در عرصه‌های جهانی به چهره‌ای برجسته تبدیل شود.
شهربانو، با حضور روی سکوی مسابقات جهانی و آسیایی، بارها با مدال‌های طلا و نقره ایران را سربلند کرد و به عنوان یکی از رزمندگان بی‌همتای دنیای ووشو شناخته شد. عشق او به ورزش و روحیه مبارزه در میدان‌های داخلی نیز باعث شد تا به یکی از تاثیرگذارترین قهرمانان ساندا در تاریخ ورزش ایران تبدیل شود.
شهربانو همراه با خواهرانش، الهه و سهیلا منصوریان، نمادی از خانواده‌ای است که توانسته‌اند نام خود را در تالار افتخارات ورزش رزمی ایران جاودانه کنند. این سه خواهر، به کمک یکدیگر توانسته‌اند ووشوی بانوان ایران را به جهان معرفی کنند و الهام‌بخش نسل جدیدی از دختران ایرانی باشند که آرزو دارند در مسیر ورزش حرفه‌ای قدم بردارند.
شهربانو تنها یک ورزشکار نیست؛ او با نگاه عمیق به نقش ورزش در تغییرات اجتماعی، در برنامه‌های مختلف انگیزشی و فرهنگی شرکت کرده است. او با روایت داستان زندگی و چالش‌هایش، سعی دارد امید و انگیزه را به جوانان انتقال دهد. این قهرمان ارزنده تلاش می‌کند تا به‌عنوان نمادی برای پیشرفت و موفقیت، گام‌های بلندی در عرصه فرهنگی و اجتماعی بردارد.
باید از چنین شخصیت‌هایی الهام گرفت که بدون توجه به محدودیت‌ها، بلندترین قله‌ها را فتح می‌کنند و به الگویی برای تمام مردم ایران تبدیل می‌شوند. شهربانو منصوریان، نه فقط یک قهرمان جهانی، بلکه نمونه‌ای بی‌نظیر از قدرت اراده و تلاش است.
شهربانو منصوریان ویدئویی در اینستاگرام منتشر کرد و نوشت:
«با پاشکسه خدا اجازه نداد دست خالی برگردم و توانستم این مدال را به‌دست بیاورم. بازی اولم بود که ربات پایم آسیب جدی دید، اما با وجود تمام سختی‌ها جنگیدم و پیروز شدم. خدایا
