خبرگزاری مهر- گروه استانها- شامگاه آرامِ یکشنبه، وقتی نخستین اذان مغرب در پهنه شهر طنین انداخت، میدان امام حسین (ع) آرام‌آرام رنگ دیگری به خود گرفت؛ جمعیت از کوچه‌ها و خیابان‌های اطراف به میدان می‌آمدند و نور پرچم‌های مشکی در باد سرد آذرماه می‌رقصید. صدای زمزمه «السلام علیک یا بنت رسول‌الله» در میان صفوف فشرده می‌پیچید و قافله‌ای به راه می‌افتاد که سال‌هاست نشانی از عشق دیرینه مردم اصفهان به حضرت فاطمه الزهرا (س) است.
مردی میانسال که پرچم سبزی در دست داشت، در حالی که اشک گوشه چشمش برق می‌زد، به خبرنگار مهر گفت: حضور در این مسیر ادای دین به اهل بیت است که این شهر سوگ مادر را فراموش نمی‌کند.
جوانی دیگر که کمک می‌کرد صفوف هیئت‌ها مرتب شود، زیر لب اضافه کرد: «اصفهان شب‌های فاطمیه شکل دیگری می‌شود؛ انگار همه یک دل می‌شوند، از کسبه چهارباغ تا پیرمردهای مسجد باب‌الرحمه.»
در مسجد باب‌الرحمه، پس از اقامه نماز مغرب و عشا، صدای قرائت حدیث کسا سکوت شهر را شکافت. جمعیت یکپارچه گوش سپرده بودند و نور شمع‌ها در دست برخی عزاداران، فضای مسجد را رنگی معنوی‌تر می‌کرد. با پایان قرائت حدیث کسا، مداحان نوای «مادر» را آغاز کردند و صفوف هیئات یکی پس از دیگری در امتداد گذر تاریخی چهارباغ به حرکت درآمدند؛ گذری که قرن‌هاست شاهد حماسه، عزاداری و آئین‌های کهن این شهر است.
محمدعلی خبوشانی، مشاور شهردار اصفهان در امور هیئات مذهبی و مساجد، در حاشیه مراسم گفت: «این حرکت نماد اتحاد هیئات مذهبی شهر است. برای بیست‌ونهمین سال، همه از یک نقطه حرکت می‌کنند؛ کنار هم، بدون تفاوت. این همدلی یکی از زیباترین جلوه‌های مذهبی اصفهان است» او با اشاره به حضور پررنگ مردم و کسبه در مسیر افزود: «این همراهی، این حضور، نشان می‌دهد مردم چقدر به میراث معنوی‌شان وفادارند.»
همزمان، شهر نیز چهره‌ای متفاوت به خود گرفته بود. شهرداری اصفهان با نصب نمادهای فاطمی، پرچم‌های عزا و تماثیل شهدای دوازده روز جنگ تحمیلی، گذرگاه‌های اصلی را آذین زده بود؛ تقارنی معنوی میان ایام شهادت حضرت زهرا (س) و روزهای حماسه و ایثار مردم اصفهان. رهگذری که کنار خیابان ایستاده بود، با تأمل به تصاویر شهدا نگاه می‌کرد و می‌گفت: «این شهر همیشه یاد مادر شهدا و خود شهدا را زنده نگه می‌دارد. فاطمیه امسال هم حال‌وهوای دفاع مقدس دارد.»
قافله وقتی به سه‌راه آمادگاه رسید، هوا دیگر کاملاً تاریک شده بود. شمع‌ها روشن‌تر دیده می‌شدند و نوای سوزناک سینه‌زنی در فضا می‌پیچید. همگان می‌دانستند که پایان راه، وداع با پیکر مطهر یکی از شهدای گمنام است؛ وداعی که سکوت را بر سینه‌ها سنگین‌تر می‌کند. جمعیت در حلقه‌هایی منظم ایستاد و لحظه بدرقه، اشک‌ها بی‌اختیار جاری شد. مادری که با چادر مشکی‌اش گوشه اشک چشم دختر کوچکش را می‌گرفت، آرام گفت: «ما برای مادر شهیدان آمده‌ایم… برای مادری که خودش شهید پرور بود.»
این شب، تنها یک آئین عزاداری نبود؛ پیوندی بود میان تاریخ و ایمان، میان حضور مردم و حافظه جمعی یک شهر. قافله که آرام‌آرام از میان گذر چهارباغ گذشت، ردّی از نور، اشک، همدلی و عشق به بانوی دو عالم بر جای گذاشت؛ گویی اصفهان دوباره با زمزمه نام حضرت فاطمه (س) جان گرفت.
گذر فرهنگی چهارباغ نیز در این شب حال‌وهوایی متفاوت پیدا کرده بود؛ گذری که همیشه میزبان رویدادهای اجتماعی و هنری شهر است، این‌بار زیر پرچم‌های سیاه و نور شمع‌های عزاداران، رنگ معنویت و سوگ به خود گرفته بود. صدای نوحه‌ها در میان درختان کهنسال چهارباغ می‌پیچید و کسبه و رهگذران با احترام کنار مسیر ایستاده بودند تا قافله سوگ حضرت زهرا (س) را بدرقه کنند؛ رخدادی که نشان داد چهارباغ همچنان قلب تپنده آئین‌های فرهنگی و مذهبی اصفهان است.
در برگزاری این آئین باشکوه، سازمان تبلیغات اسلامی استان اصفهان نقش محوری داشت و با هماهنگی هیئات مذهبی، پشتیبانی اجرایی و فراهم‌سازی بستر حضور منظم عزاداران، مسیر حرکت قافله را سامان‌دهی کرد. حضور نیروهای خدماتی و فرهنگی این سازمان در طول مسیر، نظم و آرامش ویژه‌ای به حرکت دسته‌های عزاداری بخشیده بود؛ به‌گونه‌ای که شرکت‌کنندگان این همراهی و برنامه‌ریزی دقیق را یکی از عوامل باشکوه‌تر شدن مراسم امسال می‌دانستند.
