به گزارش همشهری آنلاین، از مدتی پیش خبر بیماری و بستری شدن هادی مرزبان در بیمارستان رسانه‌ای شده بود. در این مدت فرزانه کابلی، همسر او، اخباری از وضعیت سلامتی او به دست می داد که هرچند با آرزوی قلبی او برای بهبود مرزبان همراه بود، اما اصلا امیدوارکننده به نظر نمی رسید. او روز ۲۸ آبان و در حالی که مرزبان به دلیل مشکلات جدی لوزالمعده در بیمارستان نیکان غرب بستری بود در گفت‌وگویی با ایسنا در باره وضعیت سلامتی او گفته بود: «هادی جان به دلیل بروز ناراحتی در لوزالمعده و کبد در بیمارستان بستری است و امیدوارم به زودی با مساعد شدن حال جسمی، اوضاع بهتر شود و روی پای خود از بیمارستان بیرون بیاید. من هر کاری که برای خوب شدن حال او لازم باشد و بتوانم، انجام می‌دهم و امیدوارم پزشکان نیز هر کاری می‌توانند انجام دهند که به نتیجه برسیم. هادی جان همیشه می‌گوید من از این مملکت نرفتم چون به گردن مملکت حق دارم و باید همین جا بمانم. هر دو ما همین حس را داریم که اینجا بمانیم و کار کنیم، در صورتی که می‌دانیم اگر رفته بودیم وضع بهتری داشتیم. الان هم هادی جان تاریخ اجرایی دارد و مدام به فکر این بود که تمرین‌ها را دنبال کند اما فعلا شرایط آن را ندارد که بتواند برای تمرین سر صحنه باشد.» مرزبان در انتظار عمل جراحی بود که شرایط جسمی اش اجازه این کار را نداد. اول آذر فرزانه کابلی در باره این عمل گفته بود: «توده بزرگی در لوزالمعده ایشان وجود دارد که باید جراحی شود ولی فعلا آقای مرزبان، شرایط جراحی را ندارد. در این چند روزه فنر زده‌اند که بتوانند مراحل درمان را جلو بیندازند ولی هنوز شرایط برای جراحی ایشان، فراهم نیست.»
در نهایت شرایط جسمانی او اجازه عمل جراحی را نداد و او صبح امروز در حالی از دنیا رفت که مشغول تدارک اجرای تازه‌ترین اثرش با نام «پریزاد» بود که حالا برای همیشه ناتمام مانده است.
هادی مرزبان از سال ۱۳۴۵ فعالیت تئاتری اش را شروع کرد و در طول این سال ها دو نکته در کار او شاخص بود. او از معدود اجراکنندگان آثار اکبر رادی و در واقع تقریبا تنها اجراکننده نمایشنامه های او به خصوص پس از انقلاب بود. پلکان، آهسته با گل سرخ، هاملت با سالاد فصل، آمیزقلمدون، شب روی سنگفرش خیس، باغ شب نمای ما، ملودی شهر بارانی، پایین گذر سقاخانه، لبخند با شکوه آقای گیل، خانمچه و مهتابی و تانگوی تخم مرغ داغ نمایشنامه هایی از رادی هستند که مرزبان در طول این سال ها آنها را روی صحنه برده است. ویژگی بعدی او آموزش تئاتر به نوجوانان بود که از دهه شصت شروع شد و برنامه تلویزیونی «ما می توانیم» حاصل این دست فعالیت مرزبان بود.
