موسیقی یکی از کهنترین هنرهای بشر است که در ایران پیش از اسلام با نام «خنیا» شناخته میشد و پس از ورود اسلام، واژه عربی «موسیقی» جایگزین آن گردید. در میان گرایشهای متنوع این رشته، نوازندگی ساز جهانی به معنای تسلط بر سازهای ارکستر سمفونیک غربی مانند ویولن، ویولنسل، پیانو، فلوت، کلارینت، ترومپت، هورن و غیره در چارچوب موسیقی کلاسیک غربی از باروک تا دوره معاصر است. این رشته نه تنها نواختن یک ساز، بلکه درک عمیق هارمونی، فرم، تاریخ و اجرای گروهی را شامل میشود. هدف نهایی آن تربیت نوازندگانی است که بتوانند در ارکسترهای سمفونیک، گروههای مجلایی، استودیوهای ضبط یا صحنههای بینالمللی بدرخشند. تاریخچه این گرایش در ایران به سال ۱۲۴۸ خورشیدی بازمیگردد، زمانی که دارالفنون برای نخستین بار موسیقی کلاسیک را به صورت آکادمیک تدریس کرد. امروزه این رشته در هنرستانها، دانشگاهها و حتی در سطح بینالمللی مسیر روشنی برای علاقهمندان دارد.
ورود به دنیای نوازندگی ساز جهانی محدودیت سنی ندارد، اما هرچه زودتر آغاز شود، شانس موفقیت بیشتر است. علاقهمندان معمولاً از کودکی یا نوجوانی با کلاسهای خصوصی شروع میکنند، اما مسیر رسمی از پایه هفتم تحصیلی امکانپذیر است. سریعترین و عمیقترین راه، ثبتنام در هنرستانهای موسیقی وابسته به وزارت آموزش و پرورش است. در این مرحله، داوطلب باید در آزمون ورودی شرکت کند که شامل ارزیابی شنوایی، حس ریتم، اجرای یک قطعه ساده با ساز دلخواه و گاهی مصاحبه است. موفقیت در این آزمون منجر به پذیرش در یکی از سه گرایش هنرستان میشود: نوازندگی ساز ایرانی، نوازندگی ساز جهانی یا مبانی آهنگسازی.
دوره هنرستان شش ساله است و از پایه هفتم آغاز شده و تا پایان دوره متوسطه دوم ادامه مییابد. دانشآموزان در این مسیر با اصول پایه موسیقی آشنا میشوند و دیپلم هنرستان دریافت میکنند که امکان ورود مستقیم به دانشگاه را فراهم میآورد. اگر در دبیرستان رشته دیگری انتخاب شده باشد، تغییر رشته در پایه دوازدهم یا پیشدانشگاهی با گذراندن دروس جبرانی ممکن است. راه سوم و مستقل، شرکت در کنکور سراسری هنر پس از اخذ دیپلم است. این کنکور دو بخش تئوری و عملی دارد؛ بخش تئوری شامل سؤالات تاریخ موسیقی، تربیت شنوایی، هارمونی و ساختار است و بخش عملی نیازمند اجرای دو قطعه با دو ساز متفاوت است که یکی ساز تخصصی و دیگری معمولاً پیانو یا ساز دوم است. آمادگی برای بخش عملی مستلزم سالها تمرین است و تأثیر آن در رتبه نهایی قابل توجه است.
برنامه درسی نوازندگی ساز جهانی در هنرستان به گونهای طراحی شده که دانشآموز را از سطح مبتدی به نیمهحرفهای برساند. در سال اول، تمرکز بر ساز تخصصی جهانی، ساز دوم، آواز گروهی، سرایش و تربیت شنوایی، تاریخ موسیقی ایرانی و همنوازی با پیانو است. این دروس پایهای برای درک نتخوانی، ریتم و همکاری گروهی ایجاد میکنند. در سال دوم، درسهایی مانند تاریخ موسیقی جهانی، مبانی نظری و ساختار موسیقی ایرانی و ادامه همنوازی با پیانو اضافه میشود تا دید تاریخی و تحلیلی گسترش یابد. سال سوم پیشرفتهترین مرحله است و شامل گروهنوازی در ارکستر موسیقی جهانی، تاریخ و ساختار موسیقی جهانی، آشنایی با شعر و ادامه دروس قبلی میشود. در پایان این دوره، دانشآموز قادر است در ارکستر بنوازد، قطعات کلاسیک را تحلیل کند و برای کنکور دانشگاه آماده شود.
پس از هنرستان یا کنکور، دانشجویان وارد مقطع کارشناسی رشته موسیقی میشوند که در گرایش نوازندگی ساز جهانی ارائه میگردد. رشته موسیقی در دانشگاه به چهار بخش اصلی تقسیم میشود: نوازندگی ساز جهانی، نوازندگی ساز ایرانی، آهنگسازی و موسیقیشناسی. در مقطع کارشناسی، دانشجو باید ۷۴ واحد تخصصی، ۱۵ واحد اصلی و ۲۰ واحد عمومی را بگذراند. دروس تخصصی شامل تکنیک پیشرفته ساز، ارکستراسیون، آنالیز آثار کلاسیک، تاریخ موسیقی غرب از باخ تا شوئنبرگ، آکوستیک، همنوازی مجلسی و اجرای رسیتال است. دانشجویان موظف به شرکت در ارکستر دانشگاه و اجرای عمومی هستند.
مقطع کارشناسی ارشد دو ساله است و شامل ۲۰ واحد دروس اصلی و تخصصی، ۶ واحد انتخابی و ۶ واحد پایاننامه میشود. پایاننامه معمولاً ترکیبی از رسیتال نهایی (اجرای یک برنامه کامل کنسرتی) و تحقیق تحلیلی بر یک اثر یا دوره تاریخی است. در این سطح، تمرکز بر تفسیر شخصی، پژوهش و آمادگی برای تدریس یا رهبری گروه است. دانشگاههای برتر ایران مانند دانشگاه تهران، دانشگاه هنر تهران و دانشگاه سوره این رشته را ارائه میدهند.
نوازندگی ساز جهانی رشتهای است که استعداد به تنهایی کافی نیست؛ پشتکار حرف اول را میزند. نوازندگان موفق روزانه بین چهار تا شش ساعت تمرین میکنند، حتی در روزهای تعطیل. آنها کتابهای تخصصی مانند «هنر فوگ» باخ یا زندگینامههای نوازندگان بزرگ را مطالعه میکنند تا درک عمیقتری بیابند. قدرت شنوایی بالا برای تشخیص دقیق نتها و هارمونیها ضروری است، در حالی که خلاقیت به آنها اجازه میدهد تفسیر شخصی از آثار کلاسیک ارائه دهند. روحیه لطیف و نگاهی هنری، اعتماد به نفس برای اجرای صحنهای، صبر در برابر شکستهای اولیه و شور بیپایان برای یادگیری مداوم از دیگر ویژگیهاست. تاریخ پر است از نوازندگانی مانند یوهان سباستین باخ، لودویگ ون بتهوون یا ایتزاک پرلمن که با دههها تمرین به جاودانگی رسیدند.
فارغالتحصیلان نوازندگی ساز جهانی میتوانند در ارکستر سمفونیک تهران، ارکستر ملی ایران یا ارکسترهای خصوصی مشغول شوند. تدریس در آموزشگاهها، هنرستانها یا دانشگاهها گزینهای پایدار است. موسیقی فیلم، تبلیغات و استودیوهای ضبط فرصتهای خلاقانهای فراهم میکنند. اجرای کنسرتهای سولو یا گروهی در فستیوالها درآمد خوبی دارد. بسیاری از نوازندگان با کسب بورسیه به خارج مهاجرت میکنند و در ارکسترهای معتبر جهانی مانند فیلارمونیک وین یا برلین نوازندگی میکنند.
تحصیل نوازندگی ساز جهانی در خارج نیازمند تسلط به زبان انگلیسی و ترجیحاً زبان کشور مقصد است. اتریش با دانشگاه موسیقی وین، مهد موسیقی کلاسیک، آزمون ورودی سختی دارد اما بورسیههای فراوان ارائه میدهد. آلمان با کنسرواتوارهای برلین و مونیخ و حمایت DAAD گزینهای مقرونبهصرفه است. انگلیس میزبان رویال آکادمی لندن و گیلدهال است که آزمون زنده و مصاحبه را الزامی میدانند. آمریکا با جولیارد و کورتیس نیازمند ویدئوی audition حرفهای و نمرات SAT است. ژاپن با توهو گاکوئن و فرهنگ تمرین شدید، یکی از بزرگترین ارکسترهای جهان را دارد. رزومه اجرایی شامل کنسرتها، جوایز و رسیتالها کلید پذیرش است.
۱. نوازندگی ساز جهانی چیست و چه سازهایی را شامل میشود؟
نوازندگی ساز جهانی گرایشی از رشته موسیقی است که بر نواختن سازهای ارکستر سمفونیک غربی در سبک موسیقی کلاسیک تمرکز دارد. سازهایی مانند ویولن، ویولنسل، پیانو، فلوت، کلارینت، ترومپت، هورن، گیتار کلاسیک و غیره را در بر میگیرد و هدف آن تربیت نوازندگان حرفهای برای ارکسترها، گروههای مجلسی و اجرای سولو است.
۲. مسیرهای ورود به رشته نوازندگی ساز جهانی کدامند؟
سه مسیر اصلی وجود دارد: ۱) ثبتنام در هنرستان موسیقی از پایه هفتم با آزمون ورودی؛ ۲) تغییر رشته در پایه دوازدهم یا پیشدانشگاهی؛ ۳) شرکت در کنکور سراسری هنر پس از دیپلم که شامل بخش تئوری و عملی (اجرای دو ساز) است.
۳. برنامه درسی در هنرستان نوازندگی ساز جهانی چگونه است؟
دوره شش ساله است و شامل دروس تخصصی مانند ساز تخصصی جهانی، ساز دوم (معمولاً پیانو)، گروهنوازی ارکستر، تربیت شنوایی، تاریخ و ساختار موسیقی جهانی، همنوازی با پیانو و آواز گروهی میشود. برنامه به تدریج از پایه به پیشرفته میرسد.
۴. ویژگیهای لازم برای موفقیت در نوازندگی ساز جهانی چیست؟
تمرین روزانه ۴ تا ۶ ساعت، قدرت شنوایی بالا، خلاقیت، صبر و استقامت، اعتماد به نفس صحنه، مطالعه مداوم و اشتیاق شدید به یادگیری ضروری است. پشتکار بیش از استعداد اولیه تعیینکننده است.
۵. بازار کار و فرصتهای تحصیل در خارج برای این رشته چگونه است؟
در ایران: ارکستر سمفونیک تهران، تدریس، موسیقی فیلم. در خارج: بورسیه در اتریش (دانشگاه وین)، آلمان (DAAD)، انگلیس (رویال آکادمی) و آمریکا (جولیارد) با نیاز به رزومه اجرایی، آزمون ورودی و تسلط به زبان انگلیسی یا زبان کشور مقصد.
رشته نوازندگی ساز جهانی مسیری پرچالش اما سرشار از زیبایی است. هرچه شوق یادگیری بیشتر باشد، سختیهای تمرین روزانه، رقابتهای کنکوری و فشارهای صحنه آسانتر تحمل میشود. اگر صدای ویولن در کنسرتوهای چایکوفسکی یا پیانو در سوناتهای بتهوون روح شما را میلرزاند، این رشته زندگیتان خواهد شد. با برنامهریزی، تمرین مداوم و مطالعه عمیق، میتوانید از یک نوآموز به نوازندهای حرفهای در ارکسترهای جهانی تبدیل شوید. موسیقی نه تنها حرفه، بلکه راهی برای بیان عمیقترین احساسات انسانی است.
گرد آوری:بخش علمی بیتوته