امیر قلعه نویی از آن دسته مربیانی است که معمولاً خیلی آرام روی نیمکت نشسته یا لب خط ایستاده بازی را تماشا می‌کند. در تمام این سال‌ها خیلی کم دیده‌ایم قلعه نویی عصبانی شده یا به شدت اعتراض کند، اما این اتفاق در همان دقایق نخست بازی با ازبکستان افتاد!
دو خطای متوالی بازیکنان ازبکستان در حد فاصل دقیقه ۷ تا ۸ به ترتیب روی علیپور و سعید عزت اللهی باعث عصبانیت شدید قلعه نوعی و اعتراض شدیدتر او به داور شد.
طوری که در صحنه اول داور چهارم دخالت کرد و کمک داور هم آمد و در صحنه دوم قلعه نویی چنان با صدای بلند فریاد می‌زد که همه دستیارانش لب خط آمدند! در ادامه همین صحنه سعید عزت اللهی لنگ لنگان از جا برخاست و همراه با پزشک تیم به سمت خروج از میدان آمد تا محمد قربانی دیگر هافبک دفاعی تیم ما در تعویضی زود هنگام به جای او وارد زمین شود.
همین تعویض نشان می‌داد که عصبانیت قلعه نویی بی‌دلیل نبود و او حق داشت آن طور ناراحت بر سر داور فریاد بکشد. خطایی که منجر به آن مصدومیت شدید شد، حتی با کارت زرد هم جریمه نشد و تعویض زود هنگام یک مهره اصلی، شیرازه تاکتیکی هر تیمی را به هم می‌ریزد. به خصوص وقتی بازیکنی با تجربه مثل سعید عزت اللهی که سال‌ها فیکس تیم ملی بوده از زمین خارج شود.
به همه اینها باید نگرانی از عمق مصدومیت عزت اللهی را هم اضافه کرد که هنوز هم معلوم نیست شرایط او چه خواهد شد.
