همچنان برخی مخالفان خارجی نشین می گویند جمهوری اسلامی اشغال گر است! راست می گویند! چرا که هر فرد، فضایی را اشغال می کند! شگفتا که دولت اشغال گر قدس را اشغال گر نمی خوانند اما مهمترین حکومت ضد این اشغال را اشغال گر می خوانند!
می خواهند خیانت و وطن فروشی شان در ترویج حمله به خاک کوروش بزرگ را موجه کنند! اما کوروش یکتاپرست که شمشیرش از دروازه ایشتار گذشت کجا و شما مدعیان دروغین کوروش کجا؟ مدعیانی که اخیرا هم آن شاه ورجاوند را حضرت کوروش کبیر می خوانید!
قابل تفصیل است که در سنت ایران پیش از اسلام، به ویژه در آموزه های زرتشت، تفکیک میان دین و حکومت به شکل مدرن آن وجود نداشت. در اوستا، مفهوم اَشَه به عنوان نظم راستین جهان، بنیان اخلاق، قانون و سامان سیاسی را تشکیل می دهد. وظیفه آدمیان، به ویژه فرمانروا، پاسداری از اَشَه در برابر دروغ و بی نظمی (دروغ / Druj) است. (چه دروغی بالاتر از اشغالگر خواندن جمهوری اسلامی؟).
به بیان دیگر، از دیدگاه زرتشتی، سیاست، ابزار تحقق سامان کیهانی و اجتماعی به‌شمار می رود. از این‌رو، «بهی» (آیین نیکی یا دین) و «شهی» (حکمرانی) دو امر مستقل نبودند، بلکه دو کارکرد یک حقیقت واحد محسوب می شدند.
جمهوری اسلامی و غرش موشک‌هایش یادآور اراده و افق هخامنشی است نه شما وطن فروشان ترسو و ضعیف.
شما کوروش را هم تجزیه کردید و بیراه نیست که نامی از خدا نمی برید. شما سکولار هم نیستید، خشونت طلب هایی هستید که بی شباهت به داعش نیستید. چرا که نمی گویید اساس اندیشه سیاسی زرتشت این است: آیین بهی و شهی یکی و یگانه اند.
