کسب قهرمانی متوالی در جام جهانی کاری فوق‌العاده دشوار است. ایتالیا در دهه ۳۰ میلادی و برزیل در سال‌های ۱۹۵۸ و ۱۹۶۲ موفق به انجام این کار شدند. نکته مشترک؟ هر دو تیم، دومین جام خود را در قاره خود کسب کردند.
سال آینده آرژانتین در تلاش خواهد بود تا کاری انجام دهد که هیچ تیمی تاکنون موفق به آن نشده است: حفظ جام جهانی هزاران کیلومتر دورتر از خانه، در قاره و نیمکره‌ای کاملاً متفاوت. این هدفی بزرگ و چالش‌برانگیز است، اما سرمربی آرژانتین، لیونل اسکالونی، دلایل زیادی برای خوشبینی نسبت به آماده‌سازی تیمش برای تورنمنت پیش رو دارد.
داستان لیونل اسکالونی شگفت‌انگیز است. این مدافع راست سابق وستهام، پس از جام جهانی ۲۰۱۸ و بدون هیچ تجربه قبلی در هدایت تیم‌های بزرگ، هدایت آرژانتین را بر عهده گرفت. و دلیل اصلی این انتخاب؟ او ارزان بود و هیچ‌کس انتظار نداشت مدت زیادی دوام بیاورد.
اما اسکالونی توانست دوران طولانی و پرچالش بدون کسب جام را به پایانی درخشان برساند. آرژانتین در سال ۲۰۲۱ کوپا آمریکا را فتح کرد؛ اولین جام بزرگ این تیم از سال ۱۹۹۳. و در پایان سال بعد، جام بزرگ‌تر یعنی جام جهانی قطر، نصیب تیم شد.
راز موفقیت اسکالونی در این بود که توانست بهترین نسخه لیونل مسی را در پیراهن آبی و سفید به نمایش بگذارد. چه در زمین و چه خارج از آن، مسی تبدیل به رهبر بی‌چون و چرای تیم شد، احاطه شده توسط هواداران و هم‌تیمی‌هایش.
مسی در آن زمان ۳۵ سال داشت. آیا واقعاً می‌تواند این سطح از عملکرد را دوباره در سال ۲۰۲۶، وقتی که در جریان مسابقات به ۳۹ سالگی می‌رسد، تکرار کند؟ به نظر می‌رسید غیرممکن باشد و او هنوز پاسخی قطعی درباره حضورش در جام جهانی نداده است.
با این حال، شرایط تیم ملی به حدی مثبت پیش رفته که حضور او در سال آینده بسیار محتمل به نظر می‌رسد. نگرانی اصلی مسی این است که آیا می‌تواند انتظارها را برآورده کند یا خیر. به همین دلیل، فشار کمتر بر دوشش کمک بزرگی است. آرژانتین ۲۰۲۶ دیگر قرار نیست صرفاً «نمایش مسی» باشد.
برخلاف سال‌های گذشته، غیبت مسی دیگر بار سنگینی بر دوش آرژانتین نمی‌گذارد. سال گذشته آرژانتین دوباره کوپا آمریکا را برد و در فینال کلمبیا را شکست داد. مسی در این دیدار مصدوم شد و تیم در نبود او حتی بهتر عمل کرد. در مرحله انتخابی جام جهانی نیز تیم با آرامش و اقتدار بالا، با فاصله ۹ امتیازی صدر جدول را از آن خود کرد. از ۱۸ بازی، مسی تنها در ۱۰ بازی از ابتدا حضور داشت و دوبار نیز از روی نیمکت وارد زمین شد. او بهترین گلزن تیم بود، اما برخلاف گذشته، تیم در نبودش آسیب ندید.
بهترین عملکرد آرژانتین، شکست ۴-۱ برزیل، بدون مسی رخ داد. مسی را نمی‌توان با یک بازیکن جایگزین کرد، اما ترکیب تیاگو آلمادا و خولیان آلوارس در اتلتیکومادرید نشان داده که امیدهای زیادی برای آینده وجود دارد. در واقع، آرژانتین راه‌هایی برای پیروزی بدون مسی یافته است.
با این حال، اسکالونی نگرانی‌هایی هم دارد. آنخل دی‌ماریا، که بازگشتی درخشان به فوتبال آرژانتین با روساریو سنترال داشت، پس از کوپا آمریکای سال گذشته از فوتبال ملی خداحافظی کرد. او همیشه در لحظات حساس درخشان بود و جایگزینی برای او وجود ندارد.
امید بزرگ تیم، الخاندرو گارنچو بود، اما وینگر چلسی تاکنون آنطور که انتظار می‌رفت رشد نکرده است. و خط دفاعی همچنان نقطه ضعفی آشکار است. خط دفاع آرژانتین در مراحل حذفی جام جهانی قطر تحت فشار فرو ریخت و تقریباً نزدیک بود که باعث باخت مقابل استرالیا، هلند و حتی فرانسه در فینال شود.
هیچ مدافع جدیدی در سطح جهانی ظهور نکرده است و ترکیب دفاعی عملاً همان ترکیب قطر باقی مانده، که نشان می‌دهد هنوز جای نیکولاس اوتامندی، که در فوریه ۳۸ ساله خواهد شد، محفوظ است. اوتامندی باید در بازی افتتاحیه جام جهانی جایگزین شود، زیرا کارت قرمز در آخرین دیدار انتخابی باعث محرومیتش شده است. این فرصتی است برای مارکوس سنسی از بورنموث تا به عنوان مدافع مرکزی چپ وارد ترکیب شود.
تاریخ نشان می‌دهد که حفظ جام خارج از قاره کار آسانی نیست و بی‌شک روزی آرژانتین باید هزینه مشکلات دفاعی خود را بپردازد. با این حال، با پاس‌های روان و جریان بازی زیبا وقتی تیم به ریتم خود می‌رسد، و با حضور مسی در کنار استعدادهای جوان و با اعتماد به نفس، احتمال دارد که آرژانتین تبدیل به اولین تیمی شود که جام جهانی را خارج از قاره خود حفظ می‌کند.
همچنین بخوانید: مجسمه لیونل مسی در آستانه ساخت/ اولین طرح پیشنهادی تندیس اعجوبه آرژانتینی در نوکمپ منتشر شد +عکس
