عصرایران- در تهران قدیم و در زمانی که هنوز برنج خوردن آن قدر رواج نیافته بود، آش غذای محبوب و فراگیری بود و یکی از انواع آش که هنوز هم محبوب تهرانی هاست، آش شله قلمکار بود. اما حکایت جالبی که در این جا می خواهیم به نقل از کتاب«طهران قدیم» اثر جعفر شهری نقل کنیم حکایت اصطلاح (ان شاالله سر آش شله قلمکار) است.
جعفر خان این گونه نقل می کند:
در تهران قدیم وقتی طلبکاری از مرده شویی مطالبه طلب می کرد، آن مرده شور به طلبکار وعده به بازار آمدن آش شله قلمکار را می داد. یعنی با آمدن آش شله قلمکار، ناخوشی و مرگ و میر هم زیاد می شود و درآمد مرده شور افزایش می یابد و می تواند بدهی هایش را پرداخت کند. البته باید گفت قسمت اعظم این آش شله قلمکار در بازار سید اسماعیل و میدان کاه فروش ها طبخ می شد و به مشتریان عرضه می شد و عموما به علت استفاده از سبزیجات آلوده و مانده مسبب بیماری می شد.
می شود این گونه نتیجه گرفت که «وعده مرده شور» تهرانی در واقع معادل « وعده سرخرمن» کشاورزان بود.
