به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از وبدا، حسین رضایی‌زاده، دبیر علمی دومین کنگره ملی طب ایرانی، در گزارش پایانی خود گفت: در این دوره ۵۶۹ مقاله علمی از پژوهشگران سراسر کشور دریافت شد؛ آماری که نشان‌دهنده افزایش ۴۰ درصدی نسبت به دوره نخست است. از میان آثار ارزیابی‌شده، ۲۴ مقاله برای ارائه شفاهی و ۴۳۳ عنوان به‌صورت پوستر پذیرفته شدند و ۱۵ پوستر برگزیده نیز مورد تقدیر قرار گرفتند.

وی افزود که بخشی از این پژوهش‌ها در مجله بین المللی Traditional and Integrative Medicine منتشر خواهد شد تا وجهه علمی طب ایرانی در سطح جهانی تقویت شود.

عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران با اشاره به استقبال شرکت‌کنندگان؛ گفت: در مجموع ۱۰۱۶ نفر در برنامه‌ها ثبت‌نام کردند که از این میان ۹۰۲ نفر در دوره‌های بازآموزی و ۷۵۷ نفر در کارگاه‌های تخصصی حضور یافتند و این آمار منعکس‌کننده رشد مشارکت پژوهشگران در عرصه طب ایرانی است.

وی از انجمن علمی طب سنتی ایران در برگزاری موفق این کنگره قدردانی کرد و هم‌افزایی نهادهای دانشگاهی، پژوهشگاهی و اجرایی کشور را یکی از عوامل موفقیت این دوره برشمرد.

رضایی‌زاده در ادامه سخنان خود با اشاره به ساختار علمی و آموزشی کنگره تصریح کرد: دومین دوره این رویداد با ترکیب منسجم نشست‌های تخصصی و کارگاه‌های کاربردی طراحی شده بود تا زمینه تبادل تجربه میان استادان، پژوهشگران و دانش‌پژوهان حوزه طب ایرانی فراهم شود.

به گفته وی، برنامه‌ها به‌گونه‌ای تنظیم شدند که از سطح نظری تا عرصه‌های عملی را پوشش دهند و ضمن بازتاب آخرین دستاوردهای علمی کشور در زمینه طب ایرانی، فرصت گفت‌وگو میان رشته‌ای با حوزه‌های علوم بالینی و فناوری‌های نو را ایجاد کنند.

دبیر بورد تخصصی طب سنتی افزود: این الگوی اجرایی، مبنای برنامه‌ریزی دقیق برای سومین کنگره ملی طب ایرانی در آبان ۱۴۰۵ قرار گرفته تا مسیر رشد علمی، آموزش حرفه‌ای و همگرایی با نظام سلامت کشور با انسجام بیشتر ادامه یابد. وی در پایان گفت: با ارزیابی دقیق تجربه دومین کنگره و بازخوردهای علمی دریافتی از شرکت‌کنندگان، کمیته علمی و اجرایی برنامه‌ریزی خود را برای سومین کنگره ملی طب ایرانی در روزهای ۲۷ تا ۲۹ آبان ۱۴۰۵ آغاز کرده است.

به گفته دبیر علمی دومین کنگره ملی طب ایرانی، این برنامه شامل طراحی محورهای جدید پژوهشی، توسعه همکاری با مجلات بین‌المللی، ایجاد بستر آموزش‌های تخصصی و تقویت ساختار کمیته‌های تخصصی خواهد بود تا مسیر علمی طب ایرانی با رویکرد مبتنی بر شواهد، تعاملات جهانی و استمرار آموزش حرفه‌ای ادامه یابد.