کیمیا زارعی قهرمان روئینگ بانوان آسیا در گفتگو با خبرنگار مهر اظهار کرد: از سن ۱۵ سالگی وارد دنیای ورزش شدم و پس از شرکت در مسابقات دو و میدانی مدارس، از طریق طرح استعدادیابی آموزش‌وپرورش با رشته روئینگ آشنا شدم.
وی افزود: با توجه به ویژگی‌های فیزیکی از جمله قد، وزن و طول دست‌ها برای این رشته انتخاب شدم و تمریناتم را زیر نظر «فهیمه عین‌آبادی» در همدان آغاز کردم.
زارعی خاطرنشان کرد: از سال ۱۳۹۵ وارد اردوی تیم ملی شدم و از سال ۱۳۹۶ در رقابت‌های بین‌المللی شرکت دارم؛ از بازی‌های آسیایی و قهرمانی آسیا تا تورنمنت‌های بین‌المللی و مسابقات کشوری. تمرینات روزانه ما در کمپ تیم ملی سه نوبت دو ساعته شامل تمرینات هوازی، بدنسازی و پاروزدن است که هرچه به زمان مسابقات نزدیک‌تر می‌شویم، فشار آنها افزایش می‌یابد.
بانوی ورزشکار پر افتخار همدان با اشاره به تفاوت تمرینات قهرمانی و استانی بیان کرد: تمرینات ملی با هدف رقابت با کشورهای دیگر طراحی شده، اما تمرینات استانی در سطح رقابت‌های داخلی است و از نظر فشار و حجم کاملاً متفاوت است. نقش مربی و تیم پشتیبانی نیز در موفقیت ورزشکاران بسیار تعیین‌کننده است.
فقدان قایق، پارو و دریاچه تمرین، مسیر آمادگی قهرمانان را سد کرد
ملی‌پوش روئینگ همدان تصریح کرد: زیرساخت‌های لازم برای روئینگ در همدان از بین رفته، -همدان با وجود سابقه درخشان در این رشته از جایگاه قابل قبولی برخوردار نیست. در حال حاضر نه دریاچه استانداردی برای تمرین داریم، نه قایق و پاروی سالم و نه دستگاه شبیه‌ساز پارو زنی برای فصل زمستان.
این ورزشکار ملی‌پوش یادآور شد: اکنون تنها ورزشکار فعال همدانی در تیم ملی روئینگ هستم و چند سالی است که تیم استانی منحل شده است. تجهیزات مستهلک شده و هیچ مرجعی برای تأمین و نگهداری آنها وجود ندارد.
وی ادامه داد: باوجود چندین سال مدال‌آوری در سطح کشور، نگاه مسئولان به این رشته کم‌رنگ بوده و درخواست‌های مکررم برای فراهم شدن شرایط تمرین در استان بی‌پاسخ مانده است. چندین سال است که نه امکان تمرین روی آب داریم و نه تجهیزات داخل سالن.
بی‌عدالتی در گزینش تیم ملی انگیزه بسیاری از ورزشکاران را فرسوده کرد
این قهرمان آسیا درباره عدالت در گزینش تیم ملی گفت: روند انتخاب گاهی شفاف و گاهی غیرشفاف بوده است. آسیب‌های این رشته نیز بیشتر در مفاصل و عضلات بروز می‌کند و پیشگیری از آنها مستلزم تغذیه و ریکاوری مناسب است، در حالی که هزینه‌های تغذیه بر عهده ورزشکار قرار دارد و فدراسیون تنها غذای عمومی ورزشکاران را تأمین می‌کند.
زارعی مطالبه اصلی خود از مسئولان استان را ایجاد امنیت شغلی برای قهرمانان عنوان کرد و افزود: دغدغه من آینده‌ای است که پس از پایان دوران قهرمانی در انتظارم است؛ عمر و جوانی‌ام را صرف ورزش کرده‌ام و لازم است آینده شغلی و معیشتی ورزشکاران تضمین شود.
وی همچنین کمبود حمایت و بی‌توجهی به خواسته‌های ورزشکاران را از عوامل اصلی دلسردی و حتی مهاجرت قهرمانان دانست و گفت: وقتی تلاش‌های ورزشکار نادیده گرفته می‌شود، طبیعی است که از مسیر قهرمانی فاصله بگیرد.
زارعی با اشاره به اهداف ورزشی خود بیان کرد: آرزو دارم در سال آینده مدال بازی‌های آسیایی را که حق من است، با حمایت مسئولان و مردم همدان کسب کنم.
