انتخاب نوشت: تا اینجای نشان پر‌ حاشیه‌ترین وزیر دولت می‌رسد به فرزانه صادق، وزیر راه؛ وزیری که انتظار می‌رفت با توجه به جوانی‌اش و سابقه علمی‌اش در حوزه شهرسازی بتواند زمینه‌ساز فعالیت‌های موثری در وزارت راه را فراهم کند اما واقعیت این است که چنین نشده است و هر روز که می‌گذرد بر حاشیه‌های وزارتخانه تخت تصدی صادق افزوده می‌شود؛ آخرینش انتصاب‌های پیاپی و عزل‌های عجیب و غریب است.

 

 فهرست تغییرات در وزارت راه به قدری است که برشمردنش سخت است و حیطه این تغییرات هم محدود به یک حوزه خاص نیست و می‌شود آنها را در راه‌آهن و سازمان بنادر و شرکت‌های عمرانی و... مشاهده کرد.

 

انتصاب‌هایی هم در چند ماه پیش وجود داشت که به شائبه‌هایی دامن زد؛ از جمله اینکه بعد از مطرح‌شدن سفر خانم وزیر به کیش از سوی نمایندگان نزدیک به جبهه پایداری، تعدادی از نیروهای مورد حمایت این جریان سیاسی در وزارت راه مسئولیت گرفتند.

 

همین چند وقت پیش بود که برکناری مدیر فرودگاه اردبیل به دلیل آنکه در فرودگاه می‌خواستند کیف دستی فرزانه صادق بررسی شود هم حاشیه ساز شد و او بعد از آنکه زمینی به تهران آمد به سرعت دستور عزل مدیر فرودگاه را صادر کرد.

 

 انحلال کمیسیون عمران و مسکن دولت هم که با پیشنهاد صادق رخ داد هم واکنش‌های زیادی به همراه داشت.

 

فرزانه صادق به نوعی مسئولیتش تخصصی‌اش در وزارت راه را به طرز آشکاری شخصی‌سازی کرده است و گاهی موضوعات کلان ملی را در حد شخصی‌ترین مسائل پایین می‌آورد.

 

 او حب و بغض فردی را در کارش دخالت می‌دهد و واکنش‌های هیجانی زیادی نسبت به مسائل دارد و به جای آنکه در پی مطرح‌کردن طرح‌هایی ملی باشد، مدام بر حجم حاشیه‌ها می‌افزاید.

 

وزارت راه در دوره کنونی به یکی از نقاط هزینه‌زا برای دولت تبدیل شده است و دولتی که خود نتوانسته است مناسبات پایداری با گروه‌های سیاسی برقرار کند، حاشیه‌های وزارت راه فرزانه صادق هم برایش مزید بر علت شده است.

 

 نکته مهم در این بین آن است که مخالفان دولت که حتی ابایی ندارند از مطرح‌کردن تمایل‌شان برای ساقط‌کردن دولت اکنون به واسطه حاشیه‌های موجود در وزارت راه هر روز بهانه‌ای برای حمله به دولت در اختیار دارند.

 

فرزانه صادق باتوجه به آنکه بعد از دفاع مسعود پزشکیان، توانست از مجلسی یکسره اصولگرا رأی اعتماد بیاورد، اگر در مسیر حاشیه‌آفرینی حرکت نمی‌کرد علاوه بر آنکه می‌توانست کارها را به بهترین شکل پیش ببرد و با انتصاب‌هایی مبتنی بر تخصص‌گرایی و شایسته‌سالاری تحولی در وزارتخانه راه به وجود آورد، برگ برنده دولت هم باشد نه آنکه اکنون باعث هجمه‌های گسترده به دولت تحت فشار مسعود پزشکیان شود.

 

او حالا در آستانه استیضاح است و احتمال استیضاحش از چند وزیر دیگر در معرض استیضاح بالاتر است؛ استیضاحی که برای نخستین بار نه با امضای ده نماینده بلکه با امضای ۴۰ نماینده در اردیبهشت ۱۴۰۴ به جریان افتاد و نمایندگان دلایلی چون بی‌برنامگی، عزل و نصب‌های مکرر، عدم تسلط فنی و ضعف شدید در حوزه مسکن و حمل‌ونقل را از محورهای اصلی آن برشمردند. بی‌راه نیست اگر بگوییم وجهی از سیاسی‌کاری در این استیضاح هم به چشم می‌خورد اما در این مسیر شیوه حرکت فرزانه صادق هم مسیر آنها را تسهیل کرد.