به گزارش همشهری آنلاین، حنیف غفاری، دکترای روابط بین الملل: همین گزاره کافیست که در خصوص مفهوم "سوریه مستقل"و مصادیق آن تامل دوباره ای صورت گیرد! به عبارت بهتر، رسانه های آمریکایی و اروپایی به صورت ضمنی اذعان کرده اند. اگر مولفه "استقلال" در دمشق کماکان عینیت و موضوعیت داشت، اساسا دیداری میان مقامات ارشد دمشق و آمریکا صورت نمی گرفت. در خصوص سفر جولانی به آمریکا دو نکته اساسی وجود دارد که لازم است مورد توجه قرار گیرد:
نخست اینکه اصلی ترین هدف جولانی از سفر به آمریکا ، تنظیم چارچوب توافقات پنهان و آشکار صورت گرفته میان رژیم صهیونیستی و هیئت تحریرالشام است.این مذاکرات معطوف به پذیرش پیمان ابراهیم و انعقاد سند توافق امنیتی-سیاسی میان تل آویو و دمشق بوده و حکایت از تعاملی جدید میان سوریه پسااسد و رژیم اشغالگر قدس دارد.سنجش و محاسبه نسبت این "تعامل بازدارنده"و " واقعیات سوریه امروز" چندان دشوار نیست اما تلخ است! سوریه پسااسد مولفه استقلال سرزمینی خود را در گروی مذاکره با رژیمی گذاشته که حتی در اوج مذاکرات امنیتی با دمشق ابایی از حمله به مناطق گوناگون سوریه و ابراز تمایل برای الحاق رسمی جولان و قنیطره به اراضی اشغالی ندارد. به عبارت بهتر، جولانی دستان خود را در برابر رژیمی بالا برده که توسعه طلبی و اشغالگری را مانیفست سیاسی و بخشی از خصلت وجودی خود در منطقه غرب آسیا قلمداد می کند. در این معادله، آمریکا نقش یک کاتالیزور و عامل تسریع کننده را ایفا می کند. بنابراین سفر جولانی به آمریکا نه حول مدار استقلال سوریه در نظام بین الملل، بلکه در چارچوب عدول از ارزشهای ذاتی و فطری یک "دولت -ملت" قابل تحلیل و ارزیابی است.
نکته دوم اینکه برخلاف ادعای ترامپ مبنی بر تمرکززدایی از جنگ و مداخله گرایی در امور کشورهای دیگر ( از جمله کشورهای منطقه غرب آسیا ) ، اتاقهای فکر پنتاگون و کاخ سفید در صدد بسط دامنه حضور و اشغالگری خود در سوریه و حوزه شامات برآمده اند. پرهزینه بودن حضور نیروهای اشغالگر آمریکایی در عراق و خشم مردم این کشور مسلمان از استمرار مانور آمریکا در خاک خود، سبب شده تا آمریکا به فکر خلق پایگاههای دائمی و راهبردی دیگری در منطقه باشد که یکی از مهم ترین مصادیق آن "سوریه"است. طی روزهای اخیر اکثریت قریب به اتفاق منابع غربی و منطقه ای اذعان کرده اند که ترامپ قصد دارد از شرایط نا به سامانی که خود در دمشق ایجاد کرده، در راستای خلق موازنه ای جدید به سود اهداف مشترک واشنگتن -تل آویو در "سوریه پسااسد"بهره بگیرد. حتی واقع گراترین ( رئالیست ترین) تحلیلگران غربی نیز این روند را یک "بازی دوسرباخت"به ضرر سوریه قلمداد می کنند. صورت مسئله گویاست: جولانی در سفر اخیر خود به واشنگتن " استقلال "و " واقع گرایی" را به پای اهداف شوم منطقه ای آمریکا ذبح کرده است:تصمیمی که در نهایت ملت سوریه از آن تبعیت نخواهد کرد.
