پروفسور رحمت‌الله چرمهینی، متولد ۱۳۳۱ در شهر چرمهین از توابع استان اصفهان، از جمله نوابغی است که زندگی‌اش تلفیقی از تلاش، ایمان، و عشق به میهن است. او در کنار کار کشاورزی، به تحصیل علم پرداخت و پس از پایان دبیرستان، دوره سربازی را گذراند. سپس به عنوان مترجم زبان در یک شرکت فرانسوی فعالیت کرد؛ اما مسیر زندگی او به‌زودی ورق خورد.
به گزارش میراث آریا، چرمهینی با پشتکار مثال‌زدنی و نبوغ علمی خود، راهی آمریکا شد و در رشته مهندسی تا فوق‌دکترا پیش رفت. وی در دهه ۸۰ میلادی به عنوان دستیار تحقیقاتی در ناسا فعالیت داشت و پس از فاجعه انفجار شاتل فضایی چلنجر، با ارائه طرحی ابتکاری، مشکل فنی موشک‌های ناسا را برطرف کرد؛ اقدامی که نقش تعیین‌کننده‌ای در بازگشت اعتماد به این سازمان فضایی داشت.
پروفسور چرمهینی درباره زادگاهش گفت: چرمهین برای من شبیه خورشید است؛ همیشه به ما انرژی می‌دهد. چه در کوه، چه در دشت، هر بار که برمی‌گردم، دلم نمی‌خواهد جای دیگری باشم.
پروفسور چرمهینی که همواره میان کار و تحصیل تعادل برقرار کرده است، درباره سال‌های جوانی خود می‌گوید: ما هم کشاورزی می‌کردیم، هم درس می‌خواندیم. زندگی باید می‌چرخید و پدرم به کمک ما نیاز داشت. بیشتر یادگیری‌هایم همان سر کلاس بود، چون فرصت مطالعه در خانه کمتر پیش می‌آمد.
این استاد ایرانی که پس از سال‌ها فعالیت در پروژه‌های بین‌المللی در سوئد، آمریکا و ژاپن، پیشنهادهای متعددی را رد کرده و به ایران بازگشته است، می‌گوید: در نهایت، تصمیم گرفتم به کشور خودم برگردم و در صنعت ایران مفید باشم. در فولاد مبارکه اصفهان کار کردم و در طراحی خودروهای ایرانی نیز نقش داشتم.
اما نکته‌ای که چرمهینی بر آن تاکید ویژه دارد، ورزش و انضباط جسمی و ذهنی است.
او می‌گوید: ورزش یعنی زندگی. بدون ورزش، زندگی هیچ ارزشی ندارد. من هر روز پیاده‌روی می‌کنم. حتی در زمان کار در ناسا، یکی از همکارانم، دکتر رابرت –که از بهترین مغزهای جهان بود– روزی ۸ کیلومتر می‌دوید. ورزش آرامش درونی می‌دهد. اگر پول داشته باشی اما آرامش نداشته باشی، هیچ فایده‌ای ندارد.
پروفسور چرمهینی با وجود دستاوردهای چشمگیر علمی و صنعتی، همچنان ساده و مردمی است؛ مردی که از خاک برخاست، در میان ستارگان درخشید، اما به خاک بازگشت تا چراغ دانش را در سرزمین خود روشن نگه دارد.
