سرویس جهان مشرق - تروریستهای واکنش سریع سودان (Rapid Support Forces - RSF)، تحت رهبری محمد حمدان دقلو (معروف به حمیدتی)، از سال ۲۰۱۳ بهعنوان یک نیروی شبهنظامی در سودان فعالیت میکند. این سازمان شبهنظامی که ریشه در شبهنظامیان جنجوید دارفور دارد، پس از کودتای اکتبر ۲۰۲۱ و آغاز درگیری مسلحانه با ارتش سودان (SAF) در آوریل ۲۰۲۳، به یکی از طرفهای اصلی جنگ داخلی این کشور تبدیل شده است.
بیشتر بخوانید:
همدست سران امارات در به راه انداختن حمام خون شهر الفاشر چه کسی است؟/ افشای اسناد همکاری اطلاعاتی رژیم صهیونیستی با تروریستهای سودانی
در روزهای گذشته، شبه نظامیان واکنش سریع که از حمایت گسترده امارات بهره می برند، جنایت نسلکشی هولناکی را علیه غیرنظامیان بی دفاع از الفاشر سودان به راه انداختهاند که منجر به موجی از شوک و وحشت در رسانهها شده است و بسیاری از مجامع بینالمللی نسبت به این مسئله به شکلی سرسام آور، سکوت کرده اند. بر اساس گزارشهای منتشر شده، چنان نسلکشی در شهر الفاشر سودان توسط تروریستهای تحت حمایت امارات رخداده که برای نخستین بار خون در تصاویر ماهوارهای دیده میشود.

در بخش اول گزارش، به حضور و نقش رژیم صهیونیستی در جنگ داخلی سودان و نسل کشی جنون آمیز مردم این کشور در شهر الفاشر اشاره و به بخشی از ابعاد این همکاری مشخص شد. در این بخش از گزارش تلاش خواهد شد تا علت و تاریخچه حضور رژیم صهیونیستی در این کشور اشاره خواهد شد.
رژیم صهیونیستی و تحولات داخلی سودان
در دهه ۱۹۵۰، سودان جایگاه محوری در «دکترین پیرامونی» رژیم صهیونیستی داشت، دکترینی که به عنوان وزنه تعادل در برابر منطقهای با کشورهای عربی که عمدتاً نسبت به اسرائیل خصومت داشت، تدوین شد. این دکترین شامل تشکیل اتحاد و ایجاد روابط با سایر کشورهای مسلمان بود. حمایت رژیم صهیونیستی از جنبشهای شورشی در جنوب سودان قبل از جدایی آن و تبدیل شدن به کشور سودان جنوبی، نمونه خوبی از این امر بود.
وقتی جنگ در سودان (سودان شمالی) در آوریل ۲۰۲۳ آغاز شد و دو ژنرال را در مقابل یکدیگر قرار داد، رژیم صهیونیستی با هر دو نفر در تماس بود. اما سازمان تروریستی موساد به سمت نیروهای پشتیبانی سریع (RSF) متمایل بودند.
به گفته کارشناسان سودانی، جنگ داخلی فعلی و شورشها به نیروهای شبهنظامی محلی که روابط قوی با اسرائیل دارند، متکی است و حمایتهای مستقیم و غیرمستقیمی از صهیونیستها دریافت میکنند، که برجستهترین این نیروها گروه حفتر است که در جنگ داخلی سودان و حمله به غیر نظامیان نقش ویژهای دارد.

دولت سودان، که حمیدتی (رهبر گروه شبه نظامی واکنش سریع) معاون وقت رئیس جمهور آن بود و کنترل موقعیتهای کلیدی را در دست داشت، همان دولتی است که پیمانهای ابراهیم را امضا کرد که توسط وزیر دادگستری وقت، نصرالدین عبدالباری، در ژانویه ۲۰۲۱ امضا شد.
بر اساس این پیمانها، به سازمان تروریستی موساد اسرائیل اجازه داده شد تا از مکانهای صنایع نظامی سودان بازدید کند تا اینگونه آنها بتوانند برنامههایی برای تخریب و آسیب به آنها تدوین کند. پس از این مسئله بود که نیروهای عملیات ویژه ارتش سودان منحل شدند و سلاحها و تجهیزات آنها به نیروهای پشتیبانی سریع منتقل شد.
به گفته منابع مرتبط با دولت سودان، رژیم صهیونیستی از همان ابتدا، از شورش و درگیریهای داخلی بر علیه دولت این کشور حمایت کرد و در طراحی و تدوین برنامههای آن از طریق جلسات مختلف پیش از آغاز جنگ داخلی مشارکت فعالی داشت.
در همین رابطه، وبسایت اسرائیلی (واللا) از جلسهای گزارش داد که حمیدتی با یوسی کوهن، رئیس سابق موساد، در ابوظبی برگزار کرد. طبق منبع اسرائیلی، این روابط از آن زمان میان حمیدتی و سرویس اطلاعاتی اسرائیل ادامه یافته و تقویت شده است.

پیشتر وبسایت عبری زبان هاآرتص در گزارشی افشاگرانه در این رابطه نوشت: در می ۲۰۲۲، یک هیئت مخفی اسرائیلی فناوریهای پیشرفته جاسوسی (مانند دستگاههای نفوذ به گوشیهای اندروید/iOS، ردیابی GPS، رهگیری GSM و Wi-Fi) را به حمیدتی، رهبر نیروهای (RSF) تحویل داد. این تجهیزات از اتحادیه اروپا از طریق هواپیمای مرتبط با برنامه جاسوسی اسرائیل حمل شد و به منطقه جبل مره در دارفور (تحت کنترل RSF) رسید. این فناوریها RSF رو به یک ساختار اطلاعاتی مستقل از ارتش سودان تبدیل کرد.
در موردی دیگر، فیلمهایی ویدئویی از استفاده راکتهای توپخانهای سبک LAR-۱۶۰ ساخت اسرائیل توسط نیروهای پشتیبانی سریع (RSF) در سودان علیه ارتش سودان منتشر شده است. LAR-۱۶۰ یک راکتانداز چندگانه با کالیبر ۱۶۰ میلیمتری است که میتواند تا ۲۶ راکت را همزمان شلیک کند.
ناظران حاضر در سودان و کارشناسان حقوقی میگویند که نیروهای پشتیبانی سریع (RSF) به طور فزایندهای، استراتژی نسلکشی اسرائیل در غزه را به منظور کشتار در سودان اتخاذ کرده و میکنند. لوئیجی دانیله، مدرس ارشد حقوق بینالملل بشردوستانه در دانشکده حقوق ناتینگهام، گفت: «این واقعیت که ادعاهای مطرح شده توسط نیروهای پشتیبانی سریع در سودان شبیه ادعاهایی است که اسرائیل در غزه مطرح میکند (مانند حمله به مراکز جمعیتی و بهداشتی به بهانه حضور نیروهای نظامی) نشاندهنده ظهور الگویی برای ارتکاب کشتار جمعی و حتی نسلکشی است.»
ایران، بهانه صهیونیستها برای حمایت از نسلکشی مردم سودان
صهیونیستها حضور و اقدام خود علیه دولت سودان و حمایت از تروریستهای واکنش سریع را تحت عنوان درگیریهای مستقیم و غیر مستقیم خود با ایران توجیه میکنند. ناتالیا کوادروس، کارشناس متخصص امور آفریقا، در مقاله خود برای «جروزالم پست»، خاطرنشان کرد که عبدالفتاح البرهان، رهبر نظامی سودان، با همسویی با ایران، حزبالله، اخوان المسلمین و سرپیچی از هرگونه هشدار آمریکا و دولتهای عرب، کشور خود را به جبهه جدیدی علیه اسرائیل تبدیل کرده است.
بر اساس ادعای صهیونیستها، اتحاد البرهان با ایران، سودان را به شریان جنوبی شبکه نفوذ محور مقاومت تبدیل کرده است که طی دو دهه در آفریقا ایجاد شده است و شامل کانالهای مالی در سراسر غرب آفریقا، انبارهای اسلحه در شرق آفریقا و هستههای جذب نیرو در شاخ آفریقا میشود.
اما اسرائیل منافع استراتژیکی در عادیسازی روابط با سودان و دسترسی به این کشور دارد، زیرا سواحل سودان در دریای سرخ از دیدگاه امنیتی و اقتصادی بسیار مهم است. سودان قلب آفریقا است و به لطف موقعیت مکانی، منطقه جغرافیایی وسیع و مرزهای گستردهاش، تاثیر و جایگاه خاص و مهمی در قاره آفریقا دارد. برای صهیونیستها، نفوذ در این کشور به معنای گسترش نفوذ در منطقه گستردهای از آفریقا و بدست آوردن فرصتی مناسب به منظور دستیابی به منابع با ارزش و نامحدود و بهرهمندی از آنها میباشد.

از این رو، رژیم صهیونیستی به بهانه حضور ایران و گروههای مقاومت، با حمایت از نیروهای واکنش سریع به رهبری حمیدتی، سعی در فراهم کردن مقدمات سقوط دولت سودان و مسلط شدن نیروهای واکش سریع بر این کشور به منظور ایجاد یک فضای عالی به منظور نفوذ گسترده در این منطقه و سایر کشورهای آفریقایی میباشد.
یک نمونه از این فرصتها، استفاده از حریم هوایی این کشور است. در سال ۲۰۲۱ که صهیونیستها اقدام به عادی سازی روابط با سودان کردند، حمیدتی، معاون وقت رئیس جمهور سودان، به رژیم صهیونیستی اجازه دادند تا مسیر پروازی از تلآویو به آمریکای جنوبی، که یکی از بزرگترین مقصدهای گردشگری برای اسرائیلیها است، از طریق حریم هوایی سودان را راهاندازی کند، که حدود پنج ساعت پرواز رایگان برای آنها فراهم میکند و سود این مسئله برای صهیونیستها سالانه به چندین میلیون دلار میرسد.
در واقع همانطور که مشخص است، مسئله صهیونیستها در سودان، مسئله ایران و یا گروههای مقاومت نیست، مسئله نوعی استعمار و بهره وری از منابع و فرصتهای موجود در این کشور و سایر کشورهای آفریقایی اطراف است که رژیم صهیونیستی برای آن دندان تیز کرده است و اینگونه آنها همانطور که در غزه، جنایتی هولناک در غزه را رقم زدند، در حال تکرار جنایتی دیگر بر علیه مردم سودان هستند.












