به گزارش ایسنا، سطح بیانیه‌ها و نشست‌های امنیتی رژیم صهیونیستی درباره چگونگی مقابله با جنبش انصارالله یمن بعد از برقراری آتش‌بس در غزه نیز همچنان بالا است. موضعگیری‌های اعلام شده از سوی تل‌آویو در این خصوص همانطور که به وضوح مقامات امنیتی و سیاسی آن ابراز می‌کنند، حاکی از نگرانی این رژیم از تبدیل یمن به یک قدرت نظامی پیشرفته‌تر و خطرناک‌تر است.
همچنین ارزیابی‌ها نشان می‌دهد که مساله یمن به ویژه با توجه به گسترش نفوذ انصارالله و توانایی‌های آن در تولید موشک، فضای استراتژیک گسترده‌تری از این رژیم را تحت الشعاع قرار می‌دهد. در نشست امنیتی که هفته گذشته به ریاست «بنیامین نتانیاهو» نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی و با حضور «یسرائیل کاتس» وزیر جنگ این رژیم برگزار شد، به این نتیجه رسیدند که حفاظت از زیرساخت‌های غیرنظامی و خطوط کشتیرانی در دریای سرخ ضروری بوده و باید تضمین شود که هرگونه تشدید تنش از سوی جنبش انصارالله، با اقدام قاطعی برای جلوگیری از تهدیدهای بیشتر علیه امنیت داخلی آن مواجه می‌شود.
به نوشته روزنامه «الاخبار» چاپ لبنان، این موضعگیری‌ها و ارزیابی‌ها حاکی از این هستند که طرح رژیم صهیونیستی در یمن هدف قرار دادن بنادر یا کشتی‌هایی که به سمت آن در حرکت هستند، با هدف ممانعت از تقویت توانمندی‌های انصارالله است. در حالی که مسؤولان اسرائیلی تصمیم‌های عملیاتی اتخاذ شده در نشست‌ها را افشا نکردند اما اظهارات آنها حاکی از این است که وضعیت آماده‌باش ادامه داشته و احتمال تشدید اقدامات با هدف مختل کردن توانمندی‌های جنبش و خطوط تدارکاتی آن وجود دارد و این را می‌توان به ویژه از سخنان نتانیاهو متوجه شد که چالش انصارالله را از جمله اولویت‌های اصلی امنیتی اسرائیل دانست و هشدار داد که یمن تهدیدی ملموس و نه تئوری بوده که می‌تواند با گذشت زمان جدی‌تر شود. نتانیاهو همچنین مدعی شد که «این تهدید البته هماهنگ با ایران بوده و هر کاری که برای نابودی آن لازم باشد، انجام خواهد شد، ما حداقل مانع خواهیم شد که آنها بتوانند این کار را انجام دهند.»
محافل امنیتی تل‌آویو در ارزیابی خود از خطر انصارالله بر مسائلی چون ظرفیت‌سازی، تقویت زرادخانه موشکی و پهپادی آن و حمایت از آن متمرکز هستند. بر اساس ارزیابی‌های این محافل، انصارالله در حال انتقال سلاح، مهمات و دارایی‌های حیاتی خود به مخفیگاه‌هایی مستحکم‌تر بوده و کارگاه‌های تولید و نگهداری را به پایگاه‌هایی در مناطق ناهموار کوهستانی در استان صعده شمالی و مناطق نزدیک به استان‌های عمران، الجوف، صنعاء و حجه منتقل کرده است.
طبق گزارش رسانه‌های عبری، این استحکامات در تلاشی آشکار برای تقویت پدافندهای یمن در برابر هرگونه حمله هوایی در آینده، در ورودی‌های مخفیگاه‌ها و انبارها ایجاد می‌شوند، جایی که لایه‌های دفاعی جدیدی به آنها اضافه شده و این زیرساخت‌ها با توده‌هایی از خاک، سنگ و سیمان پوشانده می‌شوند.
در مقابل به نظر نمی‌رسد که اقدامات رژیم صهیونیستی تنها به حوزه امنیتی محدود باشد بلکه ظاهر امر این است که این تلاش‌ها به حوزه اقتصاد شکننده یمن نیز کشیده شده و امروز سوءاستفاده از این وضعیت به عنوان یکی از گزینه‌های مقابله غیرنظامی با صنعاء مطرح است که می‌تواند بدون هزینه میدانی مستقیم نتایج سیاسی را محقق کند و دقیقا در اینجا تلاقی منافع اسرائیل و عربستان مشاهده می‌شود، در همین رابطه روزنامه عبری «یدیعوت آحارونوت» نوشت که «هر گونه اقدامی از سوی صنعاء برای کاهش مشکلات مالی خود برای آن درآمد ایجاد نخواهد کرد بلکه موجب تشدید بحران داخلی آن خواهد شد و گزینه‌های جنبش (انصارالله) و وضعیت فعلی آن به شدت دشوار بوده و طبق پیام‌های هشدارآمیز عربستان، احتمالا پاسخ دردناکی را که مورد حمایت یک چارچوب بین‌المللی گسترده است، به همراه داشته باشد. بر اساس گزارش رسانه‌های عبری، «ریاض هرگز مجبور به توافقی نخواهد شد که دامنه تهدید را گسترش دهد یا کانال‌های مالی جدیدی را برای این جنبش ایجاد کند.»
«آری هیستین» پژوهشگر «موسسه استراتژی و امنیت قدس» در توجیه حق عربستان برای پاسخ نظامی به آنچه هرگونه نقض از سوی نیروهای انصارالله خوانده شده و به طور دقیق‌تر چالش‌های پیش‌روی این جنبش بعد از آتش‌بس در غزه سه دلیل را مطرح کرد که عبارت هستند از: یک، احتمال فروپاشی اقتصادی شدید ناشی از حملات اسرائیل به شریان‌های اصلی اقتصاد یمن در کنار گسترش تحریم‌های آمریکا و کاهش کمک‌های بشردوستانه در شرایطی که ساکنان اساسا پیش از این نیز زیر فشارهای سنگین و انباشته شده در طول سال‌های جنگ قرار داشته‌اند. دوم اینکه توافق آتش‌بس میان اسرائیل و حماس روندی را متوقف کرد که انصارالله در طول ۲ سال از آن برای جلب حمایت‌های سیاسی و مردمی داخلی بهره می‌برد و به این شکل انصارالله یکی از پایه‌های نمادین و ایدئولوژیک بسیج خود را از دست داد و سوم مواجهه این جنبش که سال‌ها از برتری نسبی خود بر ائتلاف به رهبری عربستان استفاده کرد، با یک دشمن سرسخت‌تر و مصمم‌تر (اسرائیل).
هیستین در پایان نیز گفت: بقای ساختار موجود در صنعاء در گروی توانایی آن در مقابله با سه بحران همزمان اقتصادی، سیاسی و نظامی است.
