تا لحظه نوشتن این یادداشت هیچ کلمهای از این صحبت رییس جمهور تکذیب نشده است، شاید عجیب برسد که از همین ابتدای این نوشته، از تکذیب شدن سراغ گرفته شده، علتش را اغلب روزنامهنگاران میدانند.
اجازه بدهید از طرف سایر همکاران هم سخن نگفته باشیم، در همین رسانه ما، اگر همکاری با یک کارشناس و متخصص درجه یک حوزه آب یا محیطزیست گفتوگو میکرد و تیتر مطلب هم همین سخنان مسعود پزشکیان میشد، قطعا سردبیر یا شورای سردبیری خواستار تعدیل تیتر و یا حذف آن و یا حتی حذف این عبارات از متن گفتوگو میشدند.
چرا؟ پاسخها ساده و تجربه شدهاند: در حرفهایترین شکل توصیه بر این بود که ما به عنوان رسانه اجازه نداریم مخاطب را نگران نکنیم، و عبارت «تخلیه تهران» مساله سادهای نیست و برای بیش از ۹ میلیون نفر میتواند با ترس و وحشت جدی همراه باشد.
جز این، مساله برای رسانه و خبرنگار میتواند دردسرساز شود، سالهاست که محیط زیست به مسالهای امنیتی تبدیل شده، نحوه برخورد با اعتراضات و تجمع برای خشکی دریاچه ارومیه و زباله در سراوان گیلان و انتقال آب در استانها تا پرونده بزرگ و پرحاشیه دستگیری فعالان محیطزیست و احکام و حبسهای طولانی مصادیق این موضوع است.
پس سیاهنمایی، تشویش اذهان و حتی اقدام علیه امنیت ملی میتواند نتیجه انتشار چنین تیتر و متنی باشد.
با وجود اینها، براساس اصل۱۱۳ قانون اساسی پس از مقام رهبری، رییس جمهور عالیترین مقام رسمی کشور است، پس اعلام و انتشار این موضوع از سمت آقای پزشکیان، هیچکدام از مشکلات ذکر شده را ندارد جز یک مساله.
نه فقط شهروندان تهرانی که تمام ساکنان کشور متوجه مشکلات عدیده خشکسالی و بیآبی و قهر آسمان هستند، هیچ نقطهای از ایران از بحرانهای زیست محیطی و سوءمدیریتهای بیپایان طی این سالها در امان نبوده، پس کسی توقع ندارد رییس قوه مجریه صاف به دوربینها نگاه کند و بجای اینکه درباره رفع مشکلات و برنامههای کوتاه مدت و بلند مدت صحبت کند، از کوچ اجباری پایتختنشینان خبر دهد.
در ایام انتخابات، برنامهای تحت عنوان «حفاظت از محیط زیست و پایداری سرزمین در دولت چهاردهم» از سوی کمیته محیط زیست ستاد مردمی مسعود پزشکیان ارایه شد. این برنامه در شش محور «گام برداشتن در مسیر اقتصاد سبز»، «مدیریت و بهبود ابعاد مختلف کمی و کیفی ناترازیهای موثر در محیط زیست (اقتصاد، انرژی، آب و ...»، «حفاظت موثر از منابع زیستی (منابع طبیعی و تنوع زیستی)»، «تحقق حکمرانی خوب محیط زیست»، «حمایت از مطالبهگری عمومی در حوزه محیط زیست» و «افزایش سطح همکاری فعالیتهای دو یا چند جانبه بینالمللی در زمینه محیط زیست» تدوین شده بود.
ملاحظه کنید، در سخنان اخیر رییسجمهور کدام یک از این محورها حتی تا مرز اجرا رفته است، که اگر رفته بود حتی نمیشد تصور کرد مسعود پزشکیان از تخلیه تهران سخت بگوید.
با این حال فرض کنیم شهروندان تهرانی مجبور به تخلیه تهران شوند، رییسجمهور چه میکند؟ آقای پزشکیان تهران میماند؟ با مشکل بیآبی چه میکند؟ اگر رییسجمهور هم خواست تهران را ترک کند، کجا میرود؟ احیانا تبریز، اما کاش قبل از ترک تهران به قصد تبریز کسب اطلاع کند که از سالها پیش هشدار داده بودند اگر دریاچه ارومیه خشک شود، مردم تبریز باید به مرور این شهر را تخلیه کنند، چون بیش از ۱۰ سال توان تحمل غبار نمکی را نخواهند داشت.
کارشناسان گفته بودند اگر دریاچه ارومیه خشک شود، گرد و غبار نمکی ناشی از آن تا ۴۰۰ کیلومتر خواهد رفت و باید چهار میلیون نفر از ساکنان این مناطق تخلیه کنند. جهت اطلاع آقای پزشکیان، دریاچه ارومیه همین تابستان امسال آن باریکه قشنگ آبیاش را برای همیشه در نقشه ایران از دست داد.
آقای پزشکیان گیرم ما از تهران رفتیم، شما کجا میروید؟
*روزنامهنگار
۴۷۴۷












