1- همين دو هفته پيش بود ميليونها آمريكايي در 50 ايالت در 2700 شهر به خيابانها ريختند و خطاب ترامپ گفتند ؛ «ما شاه نميخواهيم»
اينكه «نه به ترامپ» در كف خيابان چه نسبتي با صندوق رأي دارد را بايد در آراء مردم نيويورك و پيروزي زهران ممداني مورد سنجش قرار داد.
نيويورك محل تمركز و تجميع سرمايهداران يهودي ، مركز سوزنباني رسانهاي افكار عمومي در آمريكا و جهان است.نيويورك مكان بزرگترين لابي صهيونيستي است. حالا مردم آن به مردي رأي دادهاند كه صريحترين موضع را عليه نسلكشي رژيم صهيونيستي دارد و قبل از انتخابات گفته بود اگر نتانياهو به نيويورك سفر كند، او را دستگير خواهد كرد!
پيروزي ممداني نماد نفرت عمومي از جنايات جنگي اسرائيل است.
بيش از دو ميليون يهودي در نيويورك زندگي ميكنند و بزرگترين مركز تجمع يهوديان پس از سرزمينهاي اشغالي است. اينكه يك مسلمان شيعه رأي بياورد نه يك مسيحي يا يك يهودي خود حاوي پيامي است كه مهمتر از پيام «نه به ترامپ» است.
آخرين نظرسنجيها در آمريكا نشان ميدهد مخالفان اسرائيل بيش از مدافعان است . اين مخالفت در ميان جوانان 46 به 28 است.
2- زهران ممداني علوم سياسي خوانده پدرش محمود نيز استاد علوم سياسي در دانشگاه كلمبياست. او براساس يك محاسبات علمي درست از دو سال پيش زمينههاي اين پيروزي را تمهيد كرده است.او در اين دو سال مسجد به مسجد در نيويورك مي رفت و سخنراني كرده است. اينكه مسلمانان در نيويورك چه تاثيري در نتايج انتخابات داشته مربوط به محاسبات او و پدرش از جامعه اسلامي نيويورك است.
جامعه امروز آمريكا كاملا دوقطبي است. او توانسته است جايگاه خود را در قطب مقابل يعني ترامپ تثبيت كند.
او با حضور هوشمندانه در فضاي مجازي و طراحي پيام واحد و شفاف و بدون ابهام در حوزه عدالت اقتصادي در جذب جوانان موفق است. او از نسبت مخالفان و موافقان رژيم صهيونيستي بين جوانان كاملا مطلع بوده كه صريحترين مواضع را عليه رژيم اشغالگر قدس و نتانياهو داشته است.
او حداقل 10 وعده انتخاباتي را مطرح كرده است كه در مدتي كه در شهرداري نيويورك بوده آن را عملياتي كرده است.
ترامپ با احمق خواندن طرفداران ممداني و تهديد قطع بودجه شهري نيويورك در صورت پيروزي او عملا يك گزاره مهم در مورد جايگاه و پايگاه كنوني خود را در آمريكا و در نيويورك كه از آنجا به كاخ سفيد راه يافته را آدرس داده است!
نه به ترامپ و ترامپيستها اكنون در فضاي سياسي و اجتماعي آمريكا يك گفتمان مسلط شده است كه آثار خود را در راهپيماييهاي اعتراضآميز و نتايج انتخابات شهرداريها نشان ميدهد.