البته این موضوع به هیچ‌وجه آگاهانه یا از روی خوبی نیست. در طبیعت، شکار گاهی سریع انجام می‌شود و گاهی نه، اما در هر دو حالت، هدف، بقاست نه قساوت.

وقتی حیوانی شکار می‌شود، درد و رنج او بخشی ناگزیر از فرایند تغذیه‌ شکارچی است. اخلاق و نیکی مفاهیمی انسانی‌اند که نمی‌توان آنها را بر رفتار طبیعت اعمال کرد. شکار در ذات خود بازی صفر و یکی است که تنها انگیزه‌اش گرسنگی و غریزه‌ بقاست.

برای کوسه، اینکه از سر فک شروع کند یا از دم، هیچ تفاوتی ندارد. نیت او ایجاد رنج نیست، بلکه خوردن است؛ رنج، صرفاً محصول جانبی غریزه‌ تغذیه‌ اوست.

منبع: فرارو