سپاهان در آغاز دور برگشت و در تنها گروه سه تیمه لیگ قهرمانان مقابل آخال ترکمنستان، غافلگیر شد و به زور و زحمت یک امتیاز گرفت. اما در این مسابقه یک ویژگی مثبت به چشم می‌آمد، سپاهان مثل جدال هفته نهم لیگ برتر برابر شمس آذر در قزوین روی همکاری یک زوج به گل اول خود رسید.
سپاهان در دومین بازی متوالی روی پاس آریا یوسفی و ضربه آرش رضاوند به گل رسید، آن هم به فاصله ۴ روز، از نهم تا سیزدهم آبان و جالب اینکه در هفته نهم لیگ مقابل شمس آذر نیز تک گل سپاهان در نیمه اول بود! یعنی حمله در شروع و پیش افتادن از حریف، البته دقایقی بعد آخال این گل را جبران کرد ولی چه زوجی شده زوج رضاوند و یوسفی، درست مثل زوج آسانی و حدادی در استقلال!
از زمانی که ساپینتو به مدد این زوج استقلال را از بحران عبور داد، بار دیگر اهمیت زوجسازی در فوتبال ما به چشم آمد. بار دیگر همه به یاد آوردیم که فوتبال ایران در سطح ملی نیز زمان‌هایی نتایج درخشان گرفته که صاحب زوج‌های مکمل بوده است.
هنوز هم که هنوز است همه از زوج زرینچه - مطلق در سمت راست تیم ملی و استقلال یاد می‌کنند، یا زوج علی دایی و خداداد که سازنده نسل طلایی فوتبال بودند. اهمیت زوجسازی حالا دوباره آشکار شده و خط بطلانی است بر ادعای کسانی که می‌گویند در فوتبال مدرن امروزی دیگر روش‌های سنتی جواب نمی‌دهد!
با همین منطق نگاه کنید به کسانی که با اصرار می‌خواهند پست شماره ۸ یا پلی میکر را به کلی از فوتبال حذف کنند. غافل از اینکه هرگاه جذابیت و زیبایی و هنر را توانستید در فوتبال حذف کنید، زوج‌های درخشان و پلی میکر بازی ساز را هم می‌توانید حذف کنید!
متاسفانه چون ساختن زوج و بازیکن مستعد زمان و انرژی می‌خواهد و خیلی‌ها دنبال لقمه حاضر و آماده می‌گردند، به اصرار سعی می‌کنند صورت مسئله را پاک و بگویند چنین مواردی دیگر در فوتبال اهمیت ندارد! اما زوج یوسفی - رضاوند آخرین نمونه از اهمیت زوجسازی در فوتبال است.
اینجا را بخوانید: زوج طلایی استقلال لیگ برتر را هم افتتاح کردند
