به گزارش خبرنگار مهر، تکواندو ایران که با درخشش در المپیک ۲۰۲۵ پاریس یکی از ماندگارترین نتایج تاریخ ورزش ایران را رقم زد و هر چهار ملی پوش کشورمان موفق به کسب مدال شدند، پس از برگزاری رقابت های قهرمانی جهان که به میزبانی ووشی چین به پایان رسید با نگاه های متفاوتی روبرو شد.
شاید نتایج درخشان المپیک پاریس سطح توقع از تیم های بانوان و آقایان ایران را بالا برده بود و اهالی ورزش و علاقمندان به این رشته انتظار داشتند آن درخشش در رقابت های قهرمانی جهان هم تکرار شود و ملی پوشان کشورمان بتوانند مدال های پرتعدادتری را کسب کنند. حتی نایب قهرمانی در این مسابقات هم که پس از هشت سال به دست آمد نتوانست این خلا را پر کند.
با این حال هر چند انتقادات کمتر سمت آقایان رفت و بیشتر نتایج تیم ملی تکواندو بانوان را نشانه گرفت اما هشداری برای مسئولان این فدراسیون بود که برای بازگرداندن تیم های ملی به اوج نقاط ضعف را شناسایی و نسبت به رفع آن اقدام کنند. اتفاقی که از عهده هادی ساعی پرافتخارترین ورزشکار ایران در المپیک برمی آید به شرط آنکه بتواند برخی ایرادها را برطرف کند.
ساعی در چه شرایطی به تکواندو برگشت؟
رئیس فعلی فدراسیون تکواندو که دو ماه پایانی ریاست چهار ساله اش را پشت سر می گذارد، در شرایطی ۱۵ دی سال ۱۴۰۰ سکان هدایت این فدراسیون را برعهده گرفت که این ورزش پرافتخار و مدال آور در المیپک با روزهای خوبش فاصله گرفته بود و نتوانسته بود سکوهای جهانی مهمی را به خود اختصاص دهد.
تکواندو ایران در دوره قبل از حضور ساعی در مسابقات جهانی ۲۰۱۷ که به میزبانی کره جنوبی برگزار شد عنوان سوم را به خود اختصاص داده بود و در مسابقات سال ۲۰۱۹ منچستر نتوانست روی سکو برود. این رشته که همواره در المپیک ها مدال آور بود در المپیک توکیو نتوانست مدالی کسب کند و همه ملی پوشانش حذف شدند. در مسابقات قهرمانی آسیا هم تیم ملی ایران سوم شد.
سازندگی فراموش شده تکواندو
در چنین شرایطی نیاز به پشتوانه سازی و ساختن ورزشکارانی که بتوانند بار زمین افتاده تکواندو را بردارند و در میادین بین المللی بدرخشند اولویت هادی ساعی قرار گرفت و او تلاش کرد با استفاده از مربیان سازنده شرایط را برای پیشرفت و کشف استعدادهای بیشتر در این رشته فراهم کند.
اولین قهرمانی بانوان در آسیا
هر چند رئیس جدید فدراسیون تکواندو در ما های ابتدایی حضورش یک عنوان قهرمانی تاریخی را برای این رشته ثبت کرد و تیم ملی بانوان برای نخستین بار در آسیا آن هم در کره جنوبی که مهد تکواندو جهان است به عنوان قهرمانی دست پیدا کند، اما مشخص بود که این رشته هنوز در بخش های مختلف مشکل دارد و ساز تکواندو برای هماهنگی و موفقیت های بیشتر کوک نیست.
ناکامی هایی که اوضاع را بدتر کرد
تغییر مدیریت در فدراسیون تکواندو طبیعتاً حواشی پرتعدادی را برای این فدراسیون رقم می زد که نیاز بود هادی ساعی با استفاده از نیروهای متخصص و دلسوز ضعف های موجود را برطرف کند و شرایط را برای حرکت رو به جلو و بهتر شدن وضعیت این رشته فراهم کند. اتفاقی که با رقم خوردن چند نتیجه بد همراه شد و اوضاع را برای تکواندوکار پرافتخار ورزش ایران سخت کرد.
مسابقات مکزیک که با حذف همه ملی پوشان در بخش دختران و سه برنز پسران همراه شد، اوضاع را برای هادی ساعی و فدراسیون بدتر از قبل کرد و موج انتقادات را به سمت او روانه کرد. با این حال کسب مدال طلای ناهید کیانی در مسابقات باکو که برای نخستین بار رقم خورد مرهمی بود بر زخم عمیق روی بدنه تکواندو بود.
سرمایه گذاری در تیم های پایه جواب داد
فدراسیون تکواندو برای اینکه بتواند آینده بهتری را برای این رشته فراهم کند سرمایه گذاری روی تیم های پایه را آغاز کرد که ثمره اش ایستادن نونهالان و نوجوانان ایران روی سکوی قهرمانی و نایب قهرمانی جهان و آسیا بود. این اتفاق پس از آن رخ داد که ساعی از ابتدای حضورش تلاش کرد تا شرایط را برای حضور مربیان سازنده فراهم کند و به وضعیت رده های پایه سروسامان دهد تا جائی که نزدیک به یکصد مربی به کار گرفته شدند که آماری کم سابقه است.
شدت گرفتن انتقادات به خاطر نداشتن طلا
هر چند روند تکواندو نشان می داد می توان به آینده این رشته امیدوار بود اما بدون طلا ماندن در بازیهای آسیایی دوره گذشته انتقادات از این رشته را به اوج رساند. در این دوره از بازیها تکواندو ایران ۸ مدال نقره و برنز به دست آورد اما از آنجایی که در همه دیدارهای فینال ملی پوش ایران بازنده بود و تیم ملی به مدال طلا نرسید، انتقادات زیادی از عملکرد فدراسیون صورت گرفت.
در پیش بودن المپیک و نگرانی برای پاریس
با بالا رفتن انتقادات از عملکرد تکواندوکاران در بازیهای آسیایی، فدراسیون چاره ای جز این نداشت که تمرکز را روی موفقیت تیم ملی در المپیک ۲۰۲۴ قرار دهد، چرا که اگر در این رویداد هم نمی توانست به توفیقی برسد شرایط برای هادی ساعی و همکارانش سختر از قبل می شد.
تکواندو در حالی مسیر حضور در المپیک را در پیش گرفت که فقط ناهید کیانی توانسته بود سهمیه حضور در این رویداد را کسب کند. با این حال تیم ایران موفق شد یک سهمیه توسط مهران برخورداری از گرنداسلم چین و دو سهمیه قاره‌ای توسط آرین سلیمی و مبینا نعمت زاده کسب کند و با چهار سهمیه به فکر جبران ناکامی بازیهای آسیایی در المپیک پاریس باشد.
قهرمانی در آسیا روحیه ای برای المپیک
تیم های ملی مردان و زنان ایران در فاصله سه ماه مانده تا المپیک پاریس راهی مسابقات قهرمانی آسیا شد و در بخش بانوان تیم قهرمان به موفقیتی نرسید اما تیم ملی مردان توانست عنوان قهرمانی را به خود اختصاص دهد. در فاصله دو ماه مانده به المپیک تیم ملی در جام جهانی هم عنوان قهرمانی را به خود اختصاص داد تا همه نگاه ها به مسابقات پاریس دوخته شود.
نتایج درخشان و کم نظیر در پاریس
تکواندو که همواره در کنار کشتی و وزنه برداری مدال آوران ورزش ایران در ادوار مختلف المپیک بودند، این بار در پاریس و در المپیک سی و سوم نتیجه ای گرفت که هیچ رشته ورزشی تاکنون نتوانسته به آن دست پیدا کند. تیم چهار نفره تکواندو ایران در سه مبارزه فینال حضور یافت و یک مدال طلا و دو نقره را به خود اختصاص داد و یک مدال برنز را هم ضمیمه این موفقیت کردند تا ماندگارترین نتیجه تکواندو ثبت شود و عنوان موفق ترین رشته حاضر در المپیک را به خود اختصاص دهد.
اتفاقات بعد از المپیک و محک نخوردن ملی پوشان
هر چند موفقیت در تکواندو تاثیرات مثبت و امیدوارکننده زیادی در این رشته گذاشته بود، اما اتفاقاتی که بعد از این موفقیت رخ داد شرایط را به ضرر ملی پوشان تغییر داد. حضور در مسابقات دانشجویان جهان منتفی شد و ملی پوشان تکواندو هم به خاطر رخ دادن جنگ تحمیلی ۱۲ روزه موفق به حضور در رقابت های بین المللی دیگری نشدند تا با کمترین آمادگی و محک جدی خوردن راهی رقابت های قهرمانی جهان در ووشی چین شوند.
ترکیب کامل و امیدواری به موفقیت
تیم های ملی مردان و زنان ایران در شرایطی راهی چین شدند که هر چهار ملی پوش المپیکی در ترکیب این تیم ها حضور داشتند. ۷ تکواندوکار در تیم بانوان و ۸ ملی پوش در تیم آقایان ترکیب این تیم ها را برای حضور در مسابقات قهرمانی جهان تشکیل می دادند که همین امر توقع از تکواندو را بالا برده بود و علاقمندان انتظار داشتند این تیم بتواند موفقیت المپیک را تکرار کند.
حذف المپیکی ها و شکستن طلسم ۸ ساله
انتظار از ملی پوشان تکواندو با حذف هر چهار ورزشکار المپیکی تبدیل به یاس و ناامیدی شد. در دو روز اول ناهید کیانی و آرین سلیمی در دور مسابقات کنار رفتند تا هم انتقادات از این رشته بیشتر شود و هم فشار روانی روی سایر ملی پوشان بیشتر شود. با این حال در ادامه یک مدال طلا، یک نقره و یک برنز شرایط را بهتر کرد و مهمتر اینکه تیم ملی ایران توانست پس از ۸ سال عنوان نایب قهرمانی جهان را به خود اختصاص دهد.
دستاوردی که نایب قهرمانی در جهان داشت
نکته مهمی که باید به آن اشاره شود اینکه سطح فنی رقابت های المپیک با حضور ۱۲۸ تکواندو، با مسابقات جهانی که نزدیک به ۱۰۰۰ تکواندوکار از ۱۷۹ کشور حضور دارند قابل قیاس نیست. ایستادن روی سکویی نایب قهرمانی در بین این تعداد کشور بدون شک اهمیت و ارزش بالایی دارد. این اهمیت زمانی مشخص می شود که کره جنوبی تنها یک مدال از ایران بیشتر کسب کرد و قهرمان شد و یا شش کشور دیگر تنها با یک طلا عناوین بعدی را به خود اختصاص دادند.
نتایج ضعیف تیم بانوان و اوج گرفتن انتقادات
با وجود اینکه تیم ملی مردان ایران توانست عنوان نایب قهرمانی را به خود اختصاص دهد اما تیم ملی بانوان با هدایت مهروز ساعی نتوانست انتظارات را برآورده کند و با کسب نتایجی ضعیف به کار خود پایان داد.
مهروز ساعی به عنوان یک ملی پوش سابق که خودش از مدال آوران تکواندو ایران در آسیا بود از ابتدای سال ۱۴۰۱ فعالیتش در کادر فنی تیم ملی بانوان را آغاز کرد و در همه موفقیت ها و ناکامی های سال های اخیر این رشته سهیم بوده است.
مهروز ساعی در مسابقات قهرمانی آسیا در سال ۲۰۲۲ تا قهرمانی کیانی در مسابقات جهانی و متعاقب آن قهرمانی تیم ملی ایران برای نخستین بار در جام جهانی روی سکوی قهرمانی ایستاد به عنوان سرمربی یا عضوی از کادر فنی تیم ملی حضور داشته است.
وی در دوران حضورش به عنوان سرمربی در تیم های لیگ برتر هم عناوین پرتعدادی را به خود اختصاص داد و در مسابقات ۲۰۲۵ چین برای نخستین بار به عنوان سرمربی حضور داشت اما نتوانست نتایج مطلوبی بگیرد تا مورد هجمه قرار بگیرد.
خواهر رئیس بودن تبعات دارد؟
انتقادات تندی که از عملکرد تیم ملی تکواندو بانوان در مسابقات قهرمانی جهان صورت گرفته است بیشتر از همه متوجه مهروز ساعی است. کسی که خواهر رئیس فدراسیون است و شاید همین اتفاق باعث شده است که حجم انتقادات از او بالاتر بود و رئیس فدراسیون تحت فشار باشد که به خاطر نتایج ضعیفی که تیم ملی کسب کرده است، خواهرش را از سرمربیگری کنار بگذارد. با این حال هنوز مشخص نیست که هادی ساعی به سرمربی تیم ملی تکواندو فرصت خواهد داد تا بازگشت دوباره ای به روزهای خوب داشته باشد یا تصمیم دیگری خواهد گرفت.
