خبرآنلاین: دیگر قدرت های جهانی از این شرایط استفاده می کنند. به عنوان مثال اسرائیل در زمانی که سودان بسیار تضعیف شده بود، تلاش کرد تا اسم این کشور را در لیست اعضای صلح ابراهیم بیاورد و همچنین سودانی ها نیز برای اینکه تحریم هایشان تعدیل شود و نظامی هایشان از حمایت نسبی برخوردار شوند، به طرح صلح ابراهیم پیوستند. کمااینکه این طرح در داخل سودان تصویب نشد ولی نام سودان در لیست اعضای این طرح قرار گرفت.
اماراتی ها ۱۴ سال پیش هم وارد مسأله لیبی شدند و به عنوان جانشین غرب، مقاصد نفتی را دنبال کردند و اجازه تشکیل یک دولت مشخص را ندادند.
در سودان نیز به همین شکل است، در سودان اخوان‌المسلمین به عنوان یک گروه اسلامی در سودان نفوذ زیادی دارند، شروع درگیری ها نیز به بهانه مقابله با اخوانی‌ها بود. اماراتی‌ها با اینکه ضد اسلام نیستند اما با اخوانی‌ها مشکل دارند.
جنگ در سودان ابتدا میان دو گروه نظامی بود، یک گروه، ارتش بود و گروه بعدی نیروهای پشتیبانی سریع. طرح اولیه، ادغام این دو نیرو با یکدیگر بود اما فرمانده نیروهای پشتیبانی سریع زیر بار این اقدام نرفت. در سودان چاه های نفت و معادن بسیار زیادی از طلا وجود دارد، منتهی طلا با عیاری کم. آنچنان که خود مردم نیز در اطراف این معادن مشغول استخراج هستند.
اما با این وجود، نام سودان هیچ وقت به عنوان یک کشور صادر کننده طلا مطرح نشده است. اما در سه سال اخیر و با شکل گیری جنگ، نام سودان به عنوان یکی از صادر کنندگان طلا مطرح شد و نکته عجیب این است که درحال حاضر سودان به عنوان سه کشور اصلی صادرکننده طلا است!
صدور طلا در سودان به صورت قاچاق انجام می شود. اما به چه صورت؟
این قاچاق گسترده توسط گروه پشتیبانی سریع که مرتبط با امارات است انجام می شود. همچنین امارات در سودان از یک مقصد ایدئولوژیک که آمریکا، اروپا و اسرائیل از آن حمایت می کنند، پیروی می کند. این مقصد ایدئولوژیک نیز چیزی جز جلوگیری از اسلام گراها و عدم اجازه دادن به آنها برای بدست گرفتن قدرت نیست.
درکل درحال حاضر اماراتی ها به دلیل وجود همین معادن عظیم طلا، در مسائل سودان ورود می کنند. فرآیند استخراج طلا در سودان نیز توسط شرکت های مرتبط با اماراتی صورت می گیرد.
معادن طلا به دلیل روش های استخراجی، ضررهای زیادی برای مردم شهر دارند.
درحال حضر، جنگ اصلی که بر سر حکومت و قدرت بود، به جنگ بر سر معادن تبدیل شده و جنبه اقتصادی پیدا کرده است و در یک استان مشخص خلاصه شده است و همچنین یک جنبه تجزیه طلبی نیز پیدا کرده است. طلا در سودان به صورت قاچاق وارد لیبی می شود و پول فروش از طلا یا خود آن وارد امارات می شود. به صورت کلی پشت صحنه این داستان اماراتی ها حضور دارند.
نیروهای پشتیبانی سریع در شهر فاشر سودان که یک شهر مهم است، توانستند نفوذ کنند و آن را بدست بگیرند. ورود این نیروها به شهر مساوی شد با قتل عام گسترده در این شهر. زیرا این نیروها بسیار تندخو و به اصطلاح بدون تعارف هستند و عده ای را فراری دادن و ...
اینگونه بود که ارتش دیگر به این شهر دسترسی نداشت و جنگ این دو نیرو به یک جنگ تجزیه طلبانه تبیل شد. علت اینکه این نیروها در دارفور قدرتمند شدند، این بود امارات از طریق فروش تسلیحات به این نیروها با آنها قدرت بخشید. یعنی اماراتی به دلالی تسلیحات روی آوردند.
شهر دارفور پس از این اتفاقات تبدیل به یک محل بسیار مناسب برای فروش تسلیحات تبدیل شد.
درکل حضور امارات در سودان چند دلیل دارد؛
- ماموریت غربی که اسلام ستیزی و سرکوب اسلامیت است
- قاچاق طلا و فروش آن
- فروش تسلیحات
- رقم زنی یک تجزیه طلبی
درکل امارات به صورت مستقل هیچ هدفی را دنبال نمی کند و درحال حاضر مشغول انجام دادن یک عملیات با فرماندهی غرب است.
در پایان باید یادآوری کرد که هر کشت و کشتاری را نباید به عنوان نسل کشی دانست. نسل کشی زمانی اتفاق می افتد یک قوم یا قبیله ای را به صورت کامل از بین برود.
این کشتاری که در سودان درحال رخ دادن است، بیشتر جنبه غارتگری دارد و با اهداف نسل کشی دنبال نمی شود.
* کارشناس مسائل آفریقا
۲۱۹/۴۲
