خبرگزاری مهر، گروه استانها: ۱۳ آبان در تقویم جمهوری اسلامی تنها یک تاریخ نیست بلکه درسی جاویدان و فریاد همیشه جاری استقلال است. این روز، یادآور خون پاک دانش‌آموزانی است که با گلوله‌های طاغوت بر زمین ریخت تا نهال انقلاب را آبیاری کند.
۱۳ آبان، یادآور ندای «ما می‌توانیم» دانشجویانی است که با شجاعتی وصف‌ناشدنی، چنگال استکبار را از میهن کوتاه کردند و لانه جاسوسی را به لانه عنکبوت بدل ساختند.
و امروز مصادف با ۱۳ آبان ۱۴۰۴ بار دیگر مردم خراسان جنوبی از اقشار مختلف دل به خیابان سپرده‌اند تا با فریادهایی از جنس خشم، مشت‌های گره کرده را بر سر دشمن بکوبند. آمدند تا بگویند از تهدیدهای پوشالی دشمن هیچ واهمه‌ای ندارند و همواره پای نظام و آرمان‌های انقلاب ایستاده‌اند.
به خیابان پاسداران بیرجند می‌رویم تا از مردمی روایت کنیم که برای حضور در راهپیمایی، ساعتی قبل از شروع مراسم در میدان قدس گرد هم آمده بودند. مردم همیشه در صحنه خراسان جنوبی امروز هم با حضور در راهپیمایی ۱۳ آبان خوش درخشیدند و به دنیا می‌گویند که پرچم استکبارستیزی انقلاب اسلامی را همچنان برافراشته نگه می‌دارند و در مسیر شهیدان و آرمان‌های والای امام خمینی (ره) ثابت‌قدم هستند..
همپای مردم
دست چپ را در انگشتان دختر بچه‌اش پ در هم فشرده و دست راستش را گره کرده است. چشمانش همچون فولاد می‌درخشد. با صدایی رسا فریاد می‌زند: «مرگ بر آمریکا».
هر بار صدایش بلندتر می‌شود. گویی تمام خشم درونش را بیرون می‌ریزد. در گفت و گویی صمیمی می‌گوید: دایی‌ام در حادثه کرمان، در مزار شهید سلیمانی به شهادت رسید و سیره زندگی اش همواره حمایت از رهبری، کشور و مقابله با استکبار بود.
وی با بیان اینکه نسل جوان باید بدانند که چرا ایستاده‌ایم و مقاومت می‌کنیم، می‌افزاید: ۱۳ آبان فقط یک میثاق است، میثاق بین نسل‌هایی که ایستادند و نسل‌هایی که خواهند ایستاد و این راه از دیرباز ادامه دارد.
از جنگ تحمیلی تا جنگ اقتصادی، از توطئه‌های منطقه‌ای تا ترورهای علمی. چشمانش برقی می‌زند و با شور حرف می‌زند: دیدید چطور هشت سال از خاکمان دفاع کردیم؟ دیدید چطور در برابر تحریم‌ها ایستادیم؟ در جنگ ۱۲ روزه شهید دادیم اما پیروز شدیم. حالا هم در میدان علم و فناوری داریم پیشتاز می‌شویم.
زمزمه‌هایی از جنس اقتدار
کمی آن سو تر، پیرزنی قامت خمیده با فاصله از جمعیت به جلو می‌رود. با صدایی ضعیف اما کوبنده فریاد می‌زد. هر چند گاهی، با چادر دستی به گوشه چشمانش می‌کشد.
با او هم‌کلام می‌شویم. ذهنش به جنگ‌های مختلف دشمن علیه ایران گره می‌خورد. دست به سینه می‌کوبد و تصدق شهدا می‌شود. گویی خاطره‌هایی را زمزمه می‌کند و نگاهش را بر افق دوردست می‌دوزد.
می‌گوید: شهدا رفتند تا امروز دخترها و پسرهایمان در امان باشند. اگر خون شهدا و دفاع مردم و نیروهای نظامی کشور نبود، اینجا هم غزه بود.
این بار کمی بلندتر می‌گوید: مواظب دشمن باشید. دشمن هیچگاه دست از کارهای زشت خود برنمی دارد. ۱۲ روز نقاط مختلف کشور را بمباران کردند اما به یاری خدا هیچ چیز عوض نشد. شهید دادیم اما مردم همچنان پای کشور و رهبر ایستانده‌اند.
سپس، با خداحافظی کوتاهی، همچون روحی محو، قدم از قدم برمی‌دارد و در فاصله‌ای دوباره از جمعیت، تنها به راهش ادامه می‌دهد.
پای صحبت یک دانش‌آموز
یک دانش‌آموز پایه هشتم هم که همراه دوستان و خانواده‌اش در راهپیمایی شرکت کرده است، در گفت و گو با خبرنگار مهر می‌گوید: آمده‌ایم تا صدای اعتراض‌مان را به ظلم و استکبار جهانی برسانیم و بگوییم که نسل جدید هم به آرمان‌های انقلاب پایبند است.
فاطمه جاودان‌پور ادامه داد: همان‌طور که نوجوانان آن زمان در برابر شاه و استکبار ایستادند، ما هم امروز باید در برابر فشارهای ناعادلانه بایستیم و هوشیار باشیم.
وی با اشاره به نقش مهم دانش‌آموزان در عصر کنونی، می‌گوید: نقش ما اول درس خواندن و سپس آگاه بودن است.
جاودان پور ادامه می‌دهد: ما باید با درس‌خواندن و کسب علم، کشورمان را قوی کنیم و در عین حال، با مطالعه و شناخت توطئه‌های دشمن، نگذاریم کسی به استقلال و عزت میهنمان آسیب بزند.
جمعیت رفته‌رفته زیاد می‌شود و فریادهای «مرگ بر اسرائیل» هم رنگی دیگر به خود گرفته است. این دیگر تنها یک شعار تکراری نیست، این بار آکنده از خشم تازه‌ای است که از خاک غزه برمی‌خیزد و از تصویر کودکانی که در زیر آوار جان می‌بازند.
هر قطعه از این راهپیمایی عظیم، روایتی را بازگو می‌کند. دانش‌آموزان با نگاه‌های مصمم، پلاکاردهایی در دست دارند و خانواده‌هایی که عکس شهدا را کنار پرچم ایران گرفته‌اند، گویی می‌گویند این داستان، پایانی ندارد مگر با پیروزی.
آری، اینجا ۱۳ آبان است. روزی که خاطره تسخیر لانه جاسوسی، با واقعیت محاصره غزه درهم تنیده است. شعارها از «مرگ بر آمریکا» و «مرگ بر اسرائیل» از خاک به افلاک می‌رسد.
