عصر ایران؛ مجله تصویری سلاح - گزارش های منتشر شده از رزمایش اخیر ارتش چین نشان دهنده یک تحول بزرگ در دکترین نظامی این کشور است: استفاده گسترده و هماهنگ از ربات های زمینی و هوایی در یک سناریوی شبیه سازی شده تهاجم آب خاکی که احتمالا نبردی برای کنترل تایوان را بازتاب می دهد. این تمرین ها نه تنها پتانسیل جنگ های آینده را به نمایش گذاشتند، بلکه مرزهای فعلی فناوری های بدون سرنشین را نیز آشکار ساختند.
ویدئویی که توسط شبکه دولتی سی سی تی وی چین پخش شد، واحدی از ربات های چهارپا (که اغلب با نام های «سگ رباتیک» یا «گرگ رباتیک» شناخته می شوند) را نشان می دهد که نقشی فراتر از یک واحد شناسایی ساده ایفا می کنند.
برخی از این ربات ها برای حمل مواد منفجره تجهیز شده بودند. ماموریت آنها عبور سریع از موانع ساحلی و استحکامات دشمن (مانند سیم های خاردار و سنگرهای دفاعی) برای پاکسازی مسیر و ایجاد یک دهلیز امن برای پیشروی نیروهای زرهی و پیاده نظام بود. این واحدها همچنین وظیفه حمل مهمات و تدارکات برای سربازان در خط مقدم را بر عهده داشتند.
در فاز دیگری از رزمایش، یک ربات مجهز به مسلسل به چتربازان در یک عملیات نفوذ در جنگل پیوست تا به عنوان واحد پیشرو، پوشش آتش ایجاد کند و مسیر را در مناطق صعب العبور باز کند.
عملیات تهاجمی سگ های رباتیک توسط پهپادهای اف پی وی پشتیبانی می شد. این پهپادها که توسط واحدهای تخصصی هدایت می شدند، وظیفه حمله به مواضع کلیدی دشمن و ارائه آتش پوششی لحظه ای را بر عهده داشتند.
گزارش ساوت چاینا مورنینگ پست نشان داد که این رزمایش، واقعیت های سخت جنگ بدون سرنشین را نیز برجسته کرده است. نتیجه تمرینات یک پیروزی مطلق نبود.
گزارش شد که یکی از سگ های رباتیک هنگام عبور از یک زمین باز، توسط نیروهای مدافع سرنگون شد. این حادثه، آسیب پذیری این سامانه های پیچیده در برابر آتش مستقیم و نیاز به بهبود بقاپذیری آنها را نشان می دهد.
پهپادهای اف پی وی با وجود توانایی های شناسایی و ضربتی، نتوانستند به طور موثر استحکامات دفاعی دشمن را تضعیف کنند.
به گفته رن منگچی، از فرماندهان واحد فرود ارتش چین، در شرایطی که تجهیزات بدون سرنشین از بین رفتند، ما مجبور شدیم به ابتدایی ترین رویکرد - استفاده از انسان ها - متوسل شویم.
این نتیجه مختلط، درسی حیاتی برای ارتش چین است: هر چند هوش مصنوعی و فناوری رباتیک به سرعت در حال پیشرفت هستند، جایگزینی کامل نیروهای انسانی با ماشین ها در محیط های پیچیده و پرتلفات جنگی هنوز با چالش های فنی و تاکتیکی بزرگی رو به رو است.
همزمان با پیشرفت های زمینی، چین در حوزه هوایی نیز یک گام راهبردی برداشته است. در ماه اکتبر، یک هواگرد رادارگریز عظیم با طراحی بال پرنده برای اولین بار به پرواز درآمد که تحلیلگران آن را به طور غیررسمی جی جی-اکس (GJ-X) می نامند.
این هواگرد بزرگ با طراحی بال پرنده رادارگریز، در پایگاه هوایی مالان در سین کیانگ مشاهده شد. کارشناسان نظامی تخمین می زنند که طول بال های آن به تقریبا 42 متر می رسد، ابعادی که آن را در رده بمب افکن های راهبردی قرار می دهد و قابل مقایسه با بمب افکن رادارگریز بی-21 ریدر نیروی هوایی آمریکا است. در صورت تایید، این پهپاد می تواند اولین پلتفرم بدون سرنشین چین با قابلیت های راهبردی و برد بین قاره ای بالقوه باشد که یک جهش بزرگ در توانایی های دوربرد رادارگریز پکن محسوب می شود.
این تحول، شکاف توانایی های رادارگریزی هوایی چین و آمریکا را کاهش داده و نگرانی ها در مورد موازنه قوا در منطقه اقیانوس آرام را تشدید می کند. این برنامه با رونمایی از هفت نوع پهپاد جدید دیگر در یک رژه نظامی اخیر، شامل پهپادهای شناسایی-ضربتی، سامانه های مستقر روی ناو هواپیمابر و لویال وینگمن های بدون سرنشین، همخوانی دارد و بر تعهد چین به جنگ های هوش مصنوعی محور تاکید می کند.
ادغام سگ های رباتیک انفجاری، پهپادهای اف پی وی و توسعه پلتفرم های راهبردی مانند هواگرد جی جی-اکس، بر تعهد چین به «جنگ های هوش مصنوعی محور» تاکید می کند. پکن قصد دارد با اتکا به اتوماسیون، به نیرویی تبدیل شود که بتواند بدون به خطر انداختن تعداد زیادی از سربازان خود، عملیات های پیچیده ای مانند تهاجم به تایوان را انجام دهد.
اما همانطور که رزمایش ها نشان دادند، به رغم پیشرفت های خیره کننده، مسیر رسیدن به جنگ های کاملا خودمختار و مقاوم در برابر حملات دشمن، هنوز طولانی و پرچالش است و نیروی انسانی همچنان در لحظات بحرانی، حرف آخر را می زند.
